Τo ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ κινδυνεύουν από τον εαυτό τους

Γιάννης Μαγκριώτης 18 Ιαν 2016

Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην ηγεσία της ΝΔ, προκάλεσε πολλά σχόλια, κυρίως γιατί δεν ήταν αναμενόμενη. Έτσι συμβαίνει πάντα, με την απρόβλεπτη εξέλιξη.

Δημιούργησε και πολλές προσδοκίες, που προβλήθηκαν έντονα, σχεδόν από το σύνολο των ΜΜΕ.

Η αναταραχή, που δημιουργήθηκε στο ΠΟΤΑΜΙ, είναι κατανοητή, γιατί υπάρχει μεγάλη πολιτική συγγένεια, στην ρητορική και την πολιτική του Μητσοτάκη και ενός σημαντικού μέρους των στελεχών του.

Κυρίως όμως ,είναι η αντιπάθεια που ένιωσαν οι ψηφοφόροι του ΠΟΤΑΜΙΟΥ για τον Τσιπρα, μετά τον Γενάρη , η αδυναμία παρουσίασης εναλλακτικής πολιτικής από το ΠΟΤΑΜΙ και η προοπτική ήττας του Σύριζα από την ΝΔ.

Για τους ίδιους λόγους, το ΠΟΤΑΜΙ έχασε το 50 %των ψηφοφόρων του τον Σεπτέμβρη, κυρίως προς την ΝΔ του Μειμαρακη.

Η αναταραχή στο ΠΑΣΟΚ, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε ψυχολογικούς λόγους ,στην έλλειψη αυτοπεποίθησης και συνοχής και λιγότερο στην πολιτική πίεση, που ασκεί ο Μητσοτάκης .

Το ΠΑΣΟΚ, ακόμη και τον Σεπτέμβρη, είχε περισσότερες μετακινήσεις από επιστροφές, προς τον Σύριζα, σε σχέση με την ΝΔ.

Η εκλογική του βάση ενισχύθηκε, κυρίως από την μη κάθοδο του Γιώργου Παπανδρέου και την συνεργασία με την ΔΗΜΑΡ.

Είναι βέβαιο ότι επιδίωξη της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η ένταση και η δικομματική πόλωση.

Τώρα ουσιαστικές διαφορές δεν έχουν, όπως και το 2010. Αντιμνημονιακών ήταν τότε και οι δύο, μνημονικοί τώρα είναι και οι δύο .

Πέρα από τους υψηλούς απαγγελτικούς τόνους, που θα υιοθετήσουν, ο ένας για άλλον, σε ένα συμφωνούν και ο Παυλόπουλος το συμβολίζει και το θυμίζει. Το ΠΑΣΟΚ, είναι ο βασικός υπεύθυνος της κρίσης και τους βολεύει να το λένε και τα ΜΜΕ τους βοηθάνε για τους δικούς τους λόγους.

Η φθορά της κυβέρνησης είναι ραγδαία και χωρίς προηγούμενο.

Η ΝΔ, θα ήταν από τις αρχές του Δεκέμβρη μπροστά στις δημοσκοπήσεις, αν δεν είχε γελοιοποιηθεί και είχε καταφέρει να εκλέξει αρχηγό, όποιος και αν ήταν αυτός ,τον Νοέμβρη.

Αυτό, θα γινόταν, γιατί οι απώλειες του Σύριζα ,από την επομένη των εκλογών, είναι πολύ μεγαλύτερες, από τις απώλειες της ΝΔ .

Ο Μητσοτάκης, πρέπει πρώτα να ενώσει την ΝΔ, που είναι τρία κόμματα σε ένα και αυτός εκπροσωπεί, όπως έδειξαν τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου, το μικρότερο.

Να διατυπώσει εναλλακτική σοβαρή πρόταση και μετά, να διεκδικήσει ψήφους από όμορους χώρους.

Για όλα αυτά έχει δρόμο και δεν είναι εύκολος.

Δυστυχώς όμως τα προβλήματα των κομμάτων, διογκώνουν τα προβλήματα της χώρας, της οικονομίας και της κοινωνίας.

Η χώρα θέλει ηρεμία, συνεννόηση των κομμάτων για να γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και να έρθουν επενδύσεις, από Έλληνες και ξένους.

Η μετωπική σύγκρουση, που σχεδιάζουν τα δύο κόμματα, θα φέρει μεγαλύτερη αβεβαιότητα και θα παρατείνει την κρίση.

Οι πολίτες, περισσότερο απογοητευμένοι θα γυρίσουν την πλάτη στα δημοκρατικά κόμματα και ένα μέρος τους, το πιο θυμωμένο, θα στραφεί προς τα άκρα.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΟΗΣΗ.

Αν ο Σύριζα και η ΝΔ δεν το αντιλαμβάνονται και δεν το θέλουν, για λόγους κομματικής ιδιοτελείας, η χώρα το χρειάζεται και οι πολίτες το καταλαβαίνουν και το θέλουν.

Μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου από τον Τσιπρα, ο κόσμος κατάλαβε, ότι δυστυχώς δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να βγούμε από την κρίση.

Αρχίζει και καταλαβαίνει ότι το 2010, εκεί που είχαμε φθάσει δεν υπήρχε καλύτερη επιλογή.

Είναι βέβαιο ότι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα το παραδεχτούν ποτέ, το έχουν κάνει όμως στην πράξη.

Το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ, το ΠΟΤΑΜΙ, το ΚΙΝΗΜΑ, η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ και κάθε δύναμη της λογικής και του μέτρου, πρέπει να το πουν μαζί. Ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ,  με την ουσιαστική και έμπρακτη αυτοκριτική του.

Πιο σημαντικό όμως είναι να πάρουν γενναίες πρωτοβουλίες. Να μην μείνουν καθηλωμένα, στα μικρά κεκτημένα τους. Σύντομα θα τα χάσουν και αυτά, χωρίς να βοηθήσουν την χώρα.

Να καλέσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ στο τραπέζι της Εθνικής συνεννόησης.

Να προτείνουν τις βασικές προϋποθέσεις της συνεννόησης, για να μη συνεχιστεί ο καταστροφικός κατήφορος.

α )Άμεση αλλαγή του εκλογικού νόμου, με κατάργηση του μπόνους των πενήντα εδρών, στο πρώτο κόμμα .Αυτή η αλλαγή είναι η λύδια λίθος της εθνικής συνεργασίας, γιατί θα αναγκάσει τα κόμματα να λένε αλήθειες και να συνεργάζονται.

β)Ολοκληρωμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, στο πολιτικό σύστημα, την οικονομία και το κράτος, που θα ενσωματώνει τα μνημόνια και θα τα υπερβαίνει

γ )Τρία χρόνια πολιτικής συνέχειας χωρίς εκλογές.

Μόνο έτσι θα έρθουν επενδύσεις, μόνο έτσι θα έρθει ανάπτυξη και απασχόληση.

Μόνο έτσι θα δοθούν  ουσιαστικές απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα του ασφαλιστικού, της υγείας και της παιδείας.

Να προχωρήσουν ,με ανοικτές διαδικασίες ,στην συγκρότηση μιας μεταρρυθμιστικής, προοδευτικής συμμαχίας, γιατί νομίζω και πάλι θα έχουμε εκλογικούς αιφνιδιασμους. Μιας συμμαχίας που θα ανατρέψει τον σημερινό συντηρητικό δικομματισμό της αδράνειας και των αδιεξόδων.

Το επόμενο βήμα είναι η δημιουργία ενός νέου κόμματος, του μεταρρυθμιστικού κέντρου και της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας, με νέα οργανωτική φιλοσοφία, ανάλογη των Ευρωπαϊκών κομμάτων, όπου ο επικεφαλής του κόμματος δεν μπορεί να ηγηθεί του εκλογικού συνδυασμού ,για να αποτρέπονται οι μηχανισμοί και η κομματικοποίηση του κράτους.

Αυτά πρέπει να κάνουν τα κόμματα του ΚΈΝΤΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και όχι να ψάχνει το καθένα και ακόμη χειρότερα η κάθε μικρή ομάδα μέσα σε αυτά ,την διάσωση τους.

Η κοινωνία περιμένει αυτές τις λυτρωτικές πρωτοβουλίες, χωρίς προσωπικές ιδιοτέλειες και μικροκομματικά κίνητρα.