Με την επιλογή της νέας ονομασίας του Κινήματος Αλλαγής που θα γίνει στις 8 Μαΐου, παράλληλα με την εκλογή των αντιπροσώπων για το συνέδριο του κόμματος, οι προσυνεδριακές διαδικασίες μπαίνουν στην τελευταία και πιο σημαντική φάση. Δεν είναι λίγα τα μέλη και οι φίλοι του Κινήματος που πιστεύουν ότι η διαφαινόμενη επιστροφή του «ΠΑΣΟΚ» στον τίτλο του θα οδηγήσει στην επανασυσπείρωση των πολιτών που διαφοροποιήθηκαν ή αποστασιοποιήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια και θα σημάνει από μόνη της μια νέα εποχή στην πορεία της Δημοκρατικής Παράταξης. Πρόκειται για μια αισιόδοξη άποψη που αγνοεί το γεγονός ότι το όνομα «ΠΑΣΟΚ» δεν στάθηκε ικανό να αποτρέψει την εκλογική του κατάρρευση στα χρόνια της κρίσης.

Η αλήθεια είναι ότι το εγχείρημα «Κίνημα Αλλαγής», όπως και ανάλογα εγχειρήματα πριν από αυτό -«Δημοκρατική συμπαράταξη», «Ελιά»- δεν πέτυχαν τον στόχο της ευρύτερης συσπείρωσης των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς και του μεταρρυθμιστικού Κέντρου. Οι αιτίες της αποτυχίας δεν ήταν φυσικά οι ονομασίες των σχημάτων αλλά οι προκλητικά ιδιοτελείς προσωπικές συμπεριφορές και, κυρίως, οι «κεκτημένες» από το παρελθόν παθογένειες. Το ΠΑΣΟΚ δεν απαλλάχτηκε ποτέ από την αλαζονική νοοτροπία «ΠΑΣΟΚ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις» που χαρακτήρισε την πολιτική του διαδρομή, με μοναδική εξαίρεση την ανοιχτή πρόσκληση για συγκυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, ως πρωθυπουργού, στο συνέδριο του Συνασπισμού το ‘96, πρόταση που απορρίφθηκε πανηγυρικά από τη φιλοτσοχατζοπουλική ηγεσία Κωνσταντόπουλου. Ας ελπίζουμε ότι η επιστροφή του «ΠΑΣΟΚ» στον τίτλο δεν θα σημάνει την ρεβανσιστική επιστροφή και σε παλιές αποτυχημένες νοοτροπίες.

 Διαβάστε τη συνέχεια στην athensvoice.gr

Πηγή: www.athensvoice.gr