-Όταν ο Ολάντ, στην αρχή της Προεδρικής του θητείας ανέβαζε τον φορολογικό συντελεστή, για εισοδήματα πάνω από 1 εκ ευρώ στο 75%, για τον Τσιπρα, ήταν ΟΛΑΝΔΡΕΟΥ.

-Όταν, ο Ολάντ περνούσε, με Προεδρικό διάταγμα, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, επειδή δεν μπορούσε να το περάσει από την βουλή και την ίδια περίοδο, εκατομμύρια απεργοί στους δρόμους διαδήλωναν, απειλώντας ακόμη και την διεξαγωγή του EURO 2016, για τον Τσιπρα, ήταν το αριστερό μέτωπο του Νότου κατά της λιτότητας.

-Όταν ο Σαπέν, υπουργός οικονομικών της Γαλλίας του Πρωθυπουργού Βαλς, στηρίζει τον Τσακαλώτο στο Eurogrοup, η Γαλλική κυβέρνηση είναι κατά της λιτότητας.

-Χθες, που ο πρώην υπουργός Παιδείας της Γαλλίας, Αμόν, στην εποχή που ο Ολάντ ήταν ΟΛΑΝΔΡΕΟΥ, κέρδισε στις προκριματικές του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, για την θέση του υποψηφίου του κόμματος στις προσεχείς προεδρικές εκλογές τον Πρωθυπουργό Βαλς, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσαν να πουν, ότι η Γαλλική Σοσιαλδημοκρατία κάνει αριστερή στροφή.

-Το ότι, πρώτη στις δημοσκοπήσεις, έρχεται η ακροδεξιά και υπέρμαχος της διάλυσης της ΕΕ, Λεπέν και δεύτερος ο κεντροδεξιός Φιγιόν, δεν τους απασχολεί.

-Τους απασχολεί, ποιος θα είναι τέταρτος!

-Τους λόγους, γιατί συμβαίνει αυτό, φυσικά, ούτε να τους σκεφτούν, θέλουν!

-Το, ότι ο αριστερός πλέον Ολάντ, του αριστερού μετώπου του Νότου, είναι ο πρώτος Πρόεδρος της Γαλλίας, μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, που δεν διεκδικεί δεύτερη πενταετία, λόγω πολύ χαμηλής αποδοχής, ούτε καν τους προβληματίζει.

-Άλλωστε, είναι δημοφιλής η αντίληψη, ότι:

«Αν, η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο το χειρότερο, γιαυτην»!