Ξέρεις, τα δύο τρίτα των στελεχών που συμμετείχαν ενεργά στο Μάη του ’68 έγιναν και είναι στελέχη σε υψηλότατα κλιμάκια της δημόσιας διοίκησης ή της επιχειρηματικής κοινότητας. Όλες οι λεγόμενες επαναστατικές δράσεις ξεκίνησαν από νεαρούς που δεν άνηκαν στα λαϊκά στρώματα, δηλαδή δεν ήταν εργάτες ή αγρότες οι οποίοι έπρεπε σε καθημερινή βάση να εργάζονται για τα προς το ζειν. Μπορεί να αντιμετώπιζαν άλλα θέματα τα οποία τους οδήγησαν στην αμφισβήτηση του εκάστοτε συστήματος εξουσίας αλλά δεν ήταν «λαϊκοί». Ο Μάης του ’68 προκάλεσε τη διάλυση της συντηρητικής κυβέρνησης του Ντε Γκωλ, η οποία, όμως, επανεξελέγη και μάλιστα με ισχυρή πλειοψηφία. Παρόλα αυτά, οι αλλαγές σε θεσμικό επίπεδο όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και τις εργασιακές σχέσεις χαρακτήρισαν την εξέλιξη της Σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη μέχρι και σήμερα.

Το παράδειγμα του Μάη δείχνει τις κοινωνικές αλλαγές που μπορεί να φέρει ένα μαζικό κίνημα όταν λειτουργεί μέσα στους θεσμούς, ένω κάθε άλλη έκνομη προσπάθεια ή στα όρια του δημοκρατικού τόξου είναι καταδικασμένη σε συρρίκνωση και εσωστρέφεια.

Οι θεσμοί ήταν και είναι το προπύργιο της δημοκρατίας και ξέκινουν από αφηρημένες έννοιες όπως η Δικαιοσύνη και η Παιδεία, συνεχίζουν με τα ατομικά δικαιώματα της ελεύθερης έκφρασης και δραστηριότητας – και κλείνουν με τα εκλογικά συστήματα και τη νομιμοποίηση της εξουσίας. Το παράδειγμα του Μάη δείχνει τις κοινωνικές αλλαγές που μπορεί να φέρει ένα μαζικό κίνημα όταν λειτουργεί μέσα στους θεσμούς, ένω κάθε άλλη έκνομη προσπαθεία ή στα όρια του δημοκρατικού τόξου είναι καταδικασμένη σε συρρίκνωση και εσωστρέφεια.

Το πολιτικό παιχνίδι μεταξύ συντηρητικών και προοδευτικών είναι εκείνο που ανανεώνει πολιτικά και οικονομικά μια σύγχρονη κοινωνία και αυτό το εκκρεμές πρέπει να το κρατήσουμε όλοι μαζί σε λειτουργία – γιατί η κεντρική ιδεά της αγοράς δεν είναι ο πλούτος αλλά η ευκαιρία, ενώ του κράτους είναι η προστασία.

Η ψήφος είναι το δικαίωμα στην έκφραση, το δικαίωμα στην επιλογή. Δεν ψηφίζουμε όσους αισθάνονται σημαντικοί με στολές και σύμβολα, όσους νομίζουν ότι ήρθαν στο κόσμο τούτο για να εκτελέσουν μία αποστολή – δεν ψηφίζουμε αυτόκλητους σωτήρες, μισαλλόδοξους και εξτρεμιστές. Δεν επιλέγουμε το αδιέξοδο στο όνομα των θεσμών, δεν επιλέγουμε το αδιέξοδο στο όνομα της δημοκρατίας.

Επειδή, λοιπόν – όπως λένε – η δημοκρατία ανέχεται τα πάντα, ψηφίζω τη «μούχλα» της δεξιάς, τη «δημαγωγία» της σοσιαλδημοκρατίας, τη «συνωμοσιολογία» της αριστεράς…ψηφίζω την «αποστείρωση» των φιλελεύθερων. Ψηφίζω την τάξη, τη σταθερότητα και τη πυγμή της δεξιάς…ψηφίζω την ευφυία, την κοινωνική ευαισθησία, την προοδευτικότητα της σοσιαλδημοκρατίας…ψηφίζω την αμφισβήτηση, την αγωνιστικότητα, τη μεταρρύθμιση, της διεθνούς αριστεράς…ψηφίζω ανεξαρτησία και οικουμενικότητα, κοσμοπολίτες φιλελεύθερους.

Πηγή: www.huffingtonpost.gr