Πριν πολλά χρόνια, τότε που χτιζόταν ο Τρίτος δρόμος για το Σοσιαλισμό, σε ένα δημόσιο Δημοτικό σχολείο  Β.Α προαστίου ένας δάσκαλος σκέφτηκε να μυήσει τα παιδιά στο κόσμο του βιβλίου  δημιουργώντας μία δανειστική βιβλιοθήκη στην τάξη. 

Η ιδέα ήταν απλή. Ζήτησε απο κάθε παιδί να φέρει ένα βιβλίο μικρό ή μεγάλο, μεταχειρισμένο ή καινούργιο και να το αφήσει στην βιβλιοθήκη της τάξης μέχρι το τέλος της χρονιάς. 

Έτσι κάθε παιδί  δίνοντας για λίγους μήνες το δικό του  βιβλίο θα είχε την δυνατότητα να δανειστεί τόσα βιβλία όσα και ο αριθμός των συμαθητών του.  

Παράλληλα θα είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν για τα βιβλια που διάβαζαν.

Στο τέλος θα έπαιρναν πίσω όλα τα παιδιά τα βιβλία τους.

Μόλις  πληροφορήθηκε την πρωτοβουλία ο Σχολικός σύμβουλος, (πως αλήθεια το έμαθε;) του έδωσε εντολή να σταματήσει λέγοντάς του ότι η δημόσια παιδεία είναι δωρεάν και δεν επιτρέπεται να πληρώνουν οι γονείς. 

Βλέπετε το παν είναι να τηρούνται οι ιδεολογικές συμβάσεις. 

(ο δάσκαλος δεν ήμουν εγώ, μακάρι να ήμουν)