Η παραδοσιακή ικανότητα που έχουμε να επικεντρώνουμε κάθε φορά τη δημόσια συζήτηση σε δευτερεύοντα θέματα, επιβεβαιώνεται καθημερινά και στο ζήτημα της πανδημίας. Αντικείμενο μιας τέτοιας αντιπαράθεσης αποτέλεσε πρόσφατα το «φλέγον» θέμα του παγουριού. Ένα κοινωφελές ίδρυμα αποφάσισε να προσφέρει δωρεάν από ένα παγούρι σε κάθε μαθητή, με την ευκαιρία της - δύσκολης φέτος - έναρξης των μαθημάτων για τη νέα χρονιά. Μια προσφορά που ανταποκρίνεται στην ανάγκη τήρησης των μέτρων προστασίας από τον κορωνοϊό, αφού, έχοντας ο κάθε μαθητής το δικό του παγουράκι, αποφεύγει μια πιθανότητα μετάδοσης του ιού μέσω των χεριών του, των μπουκαλιών, του στριμώγματος στις βρύσες χωρίς μάσκα κλπ. 

Η υπουργός παιδείας αναφέρθηκε επανειλημμένως στις συνεντεύξεις της στην προσφορά αυτή, αναφερόμενη ως όφειλε στο ίδρυμα αλλά με τρόπο υπερβολικό, πιεζόμενη ίσως από την κατάσταση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει να εμφανίσει επιτυχίες της κυβέρνησης στο δύσκολο σταυρόλεξο της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς. Προφανώς το παγούρι δεν μπορεί να καλύψει τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει η εκπαίδευση και που η πανδημία ανέδειξε ακόμα περισσότερο.

Η αντιπολίτευση από την άλλη βρήκε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξεσπαθώσει κατά της κυβέρνησης, υποβαθμίζοντας και χλευάζοντας τη συγκεκριμένη προσφορά, τη στιγμή που έχει αρκετές άλλες αφορμές να ασκήσει ουσιαστική κριτική στον κυβερνητικό σχεδιασμό έναρξης της σχολικής χρονιάς. Τίτλοι όπως «...παγούρια και κατάρρευση του επιτελικού κράτους» ή «30 παιδιά με τη μάσκα και το παγούρι» στέλνουν αντιφατικά μηνύματα στα παιδιά και τους γονείς για την αξία τήρησης των μέτρων που αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία εξ αιτίας της ύπαρξης των μεγάλων προβλημάτων στις υποδομές.