Το ντιμπέιτ λοιπόν!

Κατερίνα Πιτούλη 16 Μαϊ 2014

Κάθομαι σαν πολίτης της Αθήνας και ακούω διάφορα υπερβατικά, ονειρικά, διάφορες γνωστές «πολιτικές μαγκιές» που τις έχουμε υποστεί τόσες φορές!

Θέλω να ακούσω κάτι που αφορά την πραγματική ζωή.

Θέλω να ακούσω να μιλήσουν για ένα πάρκο, για ένα σχολείο, για το σκοτάδι των δρόμων, για τα σκουπίδια, γι΄αυτό το παρκινγκ που δεν υπάρχει ποτέ.

Είμαι απολιτίκ;

Πειράζει που δεν θεωρώ το μνημόνιο ή το τζαμί το λόγο για τον οποίο θα ψηφίσω τον δήμαρχο;

Είναι απογοητευτικό όμως, ως αρχιτέκτονας να παρακολουθώ σχέδια χρόνια τώρα, μελέτες, ερευνητικά προγράμματα, πολεοδομικές προτάσεις, που μένουν στα χαρτιά, αναξιοποίητες. Εκπονούνται αλλά δε θεσμοθετούνται, εγκρίνονται από τους αρμόδιους φορείς αλλά δεν χρηματοδοτούνται, με αποτέλεσμα να μη καταλήγουν σε έργο.

Δύο παραδείγματα που γνωρίζω πολύ καλά και κινδυνεύουν να γίνουν κομμάτι αυτής της πραγματικότητας, αφορούν τη σχολική στέγη στην Αθήνα. Πρόκειται για το 49ο Δημοτικό Σχολείο και 84ο Νηπιαγωγείο Αθηνών, και για το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας.

Το πρώτο θα εξυπηρετήσει μία περιοχή του ιστορικού κέντρου της Αθήνας που πάσχει από την έλλειψη σχολικών υποδομών (πώς να μείνουν ή να γυρίσουν νέοι άνθρωποι αν δεν υπάρχει σχολείο για τα παιδιά τους;).

Η πρόταση περιλαμβάνει την κατασκευή νέων βιοκλιματικών κτηρίων, την αποκατάσταση και αξιοποίηση υφιστάμενων διατηρητέων κτηρίων, και την ανάδειξη αξιόλογων αρχαιολογικών ευρημάτων. Όλες οι εγκρίσεις και οι μελέτες έχουν ολοκληρωθεί (μας πήρε βέβαια 10 χρόνια) εκκρεμεί όμως η χρηματοδότηση υλοποίησης του έργου. Θα ήθελα να ξέρω από τα συγκεκριμένα χρήματα που υπάρχουν ποιά είναι προτεραιότητα και τι επιλέγεται έναντι ενός σχολείου.

Το δεύτερο η Γκράβα, που στ΄αρβανίτικα σημαίνει χαράδρα, εξυπηρετεί 4.000 μαθητές και 450 εκπαιδευτικούς. Το 2011 η Άννα Διαμαντοπούλου, ως υπουργός Παιδείας (να τολμάμε να λέμε και κανένα όνομα γι΄αυτούς που πράγματι τόλμησαν κάτι), έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη, θέλοντας να κάνει τη χαράδρα, κορυφή! Το σχολικό συγκρότημα που έμοιαζε με γκέτο, να το κάνει πρότυπο του “νέου σχολείου”, ανοιχτό στην πόλη και στο μαθητή, με καινοτόμα περιβάλλοντα μάθησης και «πράσινες» κτιριακές υποδομές. Παρουσίασε ένα πρόγραμμα με ολιστική προσέγγιση σε θέματα πολεοδομικής και αρχιτεκτονικής ανάπλασης του σχολείου, με παρεμβάσεις σε θέματα περιβαλλοντικής πολιτικής και καινοτόμες προτάσεις ψηφιακού εξοπλισμού.

Παρουσίασε τον προϋπολογισμό και χρονοδιάγραμμα και άρχισαν οι παρεμβάσεις, οι οποίες ως συνήθως σταμάτησαν.

Θα ήθελα από αυτούς που θέλουν να γίνουν δήμαρχοι της πόλης να μην μας πούν το όραμα τους γενικά για την παιδεία αυτό ας το κάνουν τα κόμματα.

Θέλω μια απάντηση αφού κοιτάξουν τι έγινε, τι πραγματικές δυνατότητες υπάρχουν, που επάνω μπορούν να χτίσουν, να μου απαντήσουν για το 49ο δημοτικό σχολείο, το 84ο νηπιαγωγείο Αθηνών, και το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας.

Είμαι απολιτίκ; Πάντως εγώ έτσι θα ψηφίσω.