Όποιος μιλάει για ιδιωτικοποίηση του νερού, ψεύδεται ασύστολα, κινδυνολογεί και προπαγανδίζει, κοροϊδεύοντας και εξαπατώντας τον ελληνικό λαό με φτηνούς λαϊκισμούς κομματικής εκμετάλλευσης, πολιτικάντικης καπήλευσης.
Η Ευρώπη προστατεύει το δημόσιο αγαθό και προφυλάσσει τους καταναλωτές ευρωπαίους πολίτες από κάθε είδους μονοπωλιακή κατάχρηση.
Στην ελληνική Βουλή το πολυνομοσχέδιο ενσωμάτωσης της ευρωπαϊκής οδηγίας ΕΕ 2018/2001 και 2019/944 για την ποιοτική αναβάθμιση των δημοσίων δικτύων και τη χρήση τους μέσω των κανόνων της ελεύθερης αγοράς.
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32018L2001&from=LV https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32019L0944&from=EN Στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής (Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου), εισήχθη χθες το πολυνομοσχέδιο με τίτλο: «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής – Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των οδηγιών ΕΕ 2018/2001 και 2019/944 – Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος».
Το εν λόγω πολυνομοσχέδιο ουσιαστικά συγχωνεύει τρία επιμέρους νομοσχέδια (1. μετατροπή της ΡΑΕ σε ΡΑΑΕΥ, 2. προστασία περιβάλλοντος και 3. ΑΠΕ & ενεργειακές κοινότητες) σε ένα. Το πολυνομοσχέδιο προγραμματίζεται να ψηφιστεί την προσεχή εβδομάδα από την Ολομέλεια της Βουλής. Στην Ευρώπη, όπως και στην Ιταλία, αλλά και στην Ελλάδα, όλα τα νερά (υπόγεια και επιφανειακά) είναι δημόσια αγαθά, στην πραγματικότητα το νερό ανήκει στην κρατική περιουσία. Ως εκ τούτου, ο υδάτινος πόρος δεν έχει ιδιωτικοποιηθεί πουθενά στην Ευρώπη. Το νερό είναι πάντα δημόσιο και η άντληση νερού από το υπέδαφος και από τα υδάτινα επιφανειακά ρεύματα υπόκειται σε έγκριση των αρμόδιων αρχών. Υπάρχει μόνο ένα ιδιωτικοποιημένο νερό: το μεταλλικό νερό Η εκμετάλλευση μεταλλικών και ιαματικών νερών υπόκειται σε ειδικούς κανονισμούς, οι οποίοι επιτρέπουν στις εταιρείες, κατόπιν άδειας, να εξάγουν νερό και να το πωλούν, όπως κάθε άλλο προϊόν, στην αγορά, σύμφωνα με τη λογική της ζήτησης και προσφοράς. Το μεταλλικό νερό είναι η μόνη περίπτωση στην Ευρώπη που το νερό θεωρείται εμπόρευμα. Σε ποιον ανήκουν τα δίκτυα υδραγωγείων και τα συστήματα ύδρευσης; Στην Ευρώπη τα υδραγωγεία είναι κρατική ιδιοκτησία, επομένως ανήκουν στην κρατική περιουσία και είναι αναπαλλοτρίωτα. Επομένως, τα δίκτυα και τα συστήματα ύδρευσης στην Ελλάδα δεν μπορούν να πωληθούν ή να ιδιωτικοποιηθούν. Τα εργοστάσια που κατασκευάστηκαν απευθείας από τους διαχειριστές επιστρέφονται δωρεάν στις τοπικές αρχές με τη λήξη της παραχώρησης εκμετάλλευσης – ενοικίασης. Είναι το πόσιμο νερό δημοτική υπηρεσία; Τι γίνεται με την επεξεργασία λυμάτων; Η υπηρεσία ύδρευσης είναι υπηρεσία γενικού συμφέροντος (Ευρωπαϊκή Οδηγία), η οποία πρέπει να είναι εγγυημένη σε όλους τους πολίτες. Στην Ελλάδα όλος ο πληθυσμός είναι συνδεδεμένος με την υπηρεσία υδραγωγείου. Μόνο ένα μικρό ποσοστό συνδέεται με την υπηρεσία αποχέτευσης και ένα άλλο σημαντικό μέρος έχει μια ανεξάρτητη μονάδα καθαρισμού. Στην Ελλάδα, ολόκληρος ο πληθυσμός έχει εγγυημένη υπηρεσία νερού, αλλά σε ορισμένες περιοχές της χώρας η υπηρεσία μπορεί να είναι ασυνεχής, προβληματική, ανεπαρκής. Η καθυστέρηση της χώρας μας δεν αφορά το «δικαίωμα στο νερό», αλλά το δικαίωμα/καθήκον στη μη ρύπανση. Ποιος διαχειρίζεται τις υπηρεσίες ύδρευσης; Το έργο της διασφάλισης των υπηρεσιών ύδρευσης στην Ελλάδα έχει ανατεθεί στους Δήμους, οι οποίοι βάσει νόμου μπορούν και πρέπει να συσχετίζονται σε Βέλτιστες Εδαφικές Περιοχές (υδάτινες αυτόνομες λεκάνες ολοκληρωμένου κύκλου). Με την τρέχουσα μεταρρύθμιση που προτείνει η Ευρωπαϊκή Ένωση για όλα τα κράτη μέλη, οι Βέλτιστες Εδαφικές Περιοχές μπορούν να αναθέσουν την υπηρεσία υπό παραχώρηση μέσω διαγωνισμών (στους οποίους μπορούν να συμμετάσχουν δημόσιες και ιδιωτικές εταιρείες) ή να ιδρύσουν μια δημόσια εταιρεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (PPP), μια δημόσια εταιρεία η οποία πρέπει να επιλέξει με διαγωνισμό βιομηχανικό εταίρο στον οποίο θα μεταβιβαστεί τουλάχιστον το 40%. Η Μεταρρύθμιση μειώνει κατά πολύ τη δυνατότητα ανάθεσης της υπηρεσίας απευθείας σε δημόσια εταιρεία, τη λεγόμενη «εσωτερική» ανάθεση. Αποφασίστηκε η ιδιωτικοποίηση της υπηρεσίας ύδρευσης στην Ελλάδα; Η πρόσφατη προτεινόμενη νομοθεσία ενθαρρύνει έντονα τη χρήση ιδιωτικών εταιρειών ώστε να μειωθεί σημαντικά η δυνατότητα κατάχρησης εσωτερικών δημόσιων εταιρειών με αντιοικονομικούς όρους πελατειακού κράτους, προβλέποντας την πρόωρη λήξη ισχύος των εσωτερικών εταιρειών και υποβάλλοντας τις νέες εσωτερικές αναθέσεις σε πολύ αυστηρούς κανόνες οικονομικού ανταγωνισμού της ελεύθερης αγοράς, προς προστασία του τελικού καταναλωτή σε ποιότητα και κόστος λειτουργίας. Η δημόσια διαχείριση του νερού μπορεί σε κάθε περίπτωση να διασφαλιστεί τόσο από μια εξ ολοκλήρου δημόσια εταιρεία που συμμετέχει σε διαγωνισμό και κερδίζει, όσο και μέσω της ίδρυσης μικτού σχήματος συνεργασίας ΣΔΙΤ, με δημόσια πλειοψηφία.
Οπότε όποιος μιλάει για ιδιωτικοποίηση του νερού, ψεύδεται ασύστολα, κινδυνολογεί και προπαγανδίζει, κοροϊδεύοντας και εξαπατώντας τον ελληνικό λαό με φτηνούς λαϊκισμούς, κομματικής εκμετάλλευσης, πολιτικάντικης καπήλευσης.
Ευάγγελος Αλεξανδρής Ανδρούτσος
Εκπαιδευτικός, κοινωνιολόγος, δημοσιογράφος.
Συντονιστής διεθνών ευρωπαϊκών προγραμμάτων. https://www.facebook.com/groups/ellines.energoi.polites/posts/3474781389471143