Ο Χάρης Θεοχάρης επελέγη από τον Σταύρο Θεοδωράκη ως ένα από τα πρόσωπα που συμβόλιζαν και εξέφραζαν την προσπάθειά του για «πολιτική χωρίς πολιτικούς» που δεν εξελίχθηκε όπως προσδοκούσε. Κατά την αποχώρησή του από την κοινοβουλευτική ομάδα του Ποταμιού δεν είπε ούτε ένα «ευχαριστώ» για την ευκαιρία που του δόθηκε και που άλλοι, εξίσου ή περισσότερο άξιοι πολίτες που ενδιαφέρονται για συμμετοχή στη δημόσια σφαίρα, δεν είχαν ποτέ.

Άσκησε κριτική για «διγλωσσία» και λάθη στρατηγικής, ενώ ο ίδιος είχε δείξει πρόσφατα τη διαφοροποίησή του επί της ουσίας, παίρνοντας τη θέση Καμμένου- Μητσοτάκη για παραίτηση Μουζάλα λόγω «Μακεδονίας».

Αν ο Χ. Θεοχάρης είναι ένας αντιπροσωπευτικός εκφραστής του “νέου” στην πολιτική, μήπως θα πρέπει να αναρωτηθούμε ξανά τι είναι νέο, τι παλιό και τι το ανάμεσά τους.