Χα! Θυμάστε που σας είχα γράψει για τα νέα κτίρια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στη Φρανκφούρτη – η κατασκευή των οποίων είχε προϋπολογιστεί για 500 εκ. ευρώ, ενώ το τελικό κόστος εκτιμάται πως μπορεί να φτάσει στα 1,3 δισ. ευρώ; Ακούστε λοιπόν τα νέα και από το ΝΑΤΟ…
Θα σας πάω την αφήγηση μαλακά, για να μπείτε στο κλίμα. Όπως λοιπόν διάβασα στο «Spiegel» ο απερχόμενος (τον Σεπτέμβριο) Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν αποδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στη δημόσια εικόνα του, σχεδίασε ως το φθινόπωρο να μπορεί να εγγράψει στον απολογισμό του ότι προετοίμασε τη Συμμαχία κατά τρόπο, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στις «προκλήσεις του μέλλοντος με μια διαρθρωτική μεταρρύθμιση και μια νέα στρατηγική». Κερασάκι στην τούρτα θα ήταν τα εγκαίνια των νέων γραφείων του ΝΑΤΟ στο ραγδαία αναπτυσσόμενο προάστιο των Βρυξελλών Έβερε, προϋπολογισμού 1.05 δισ. ευρώ – ένα έργο που ο ίδιος κληρονόμησε και θέλησε να είναι αυτός που θα κόψει την κορδέλα του. Πλην όμως, η κατασκευή σκάλωσε.
Κατά τις πληροφορίες του «Spiegel», το πρόβλημα προέκυψε όταν ο κατασκευαστικός Όμιλος BAMAlliance αντιμετώπισε πρόβλημα φερεγγυότητας. Ωστόσο, στη συνεδρίαση της Επιτροπής των Αναπληρωτών του ΝΑΤΟ – όπου συζητήθηκε το θέμα και όπου υπεδείχθη η ανάγκη εχεμύθειας… – η υπέρβαση του προϋπολογισμού αποδόθηκε σε κακούς υπολογισμούς και υψηλές απαιτήσεις από τους υπεργολάβους και διευκρινίστηκε, ότι το αρχικό κεφάλαιο χρειάζεται ενίσχυση.
Λέγεται, ότι κάποιοι θύμισαν τις επιφυλάξεις που είχαν εκφράσει για τον Όμιλο, όταν αυτός είχε κερδίσει τον διαγωνισμό με ιδιαίτερα χαμηλή προσφορά – κατά 210 εκ.ευρω χαμηλότερα από το κόστος που είχε εκτιμήσει το ίδιο το ΝΑΤΟ. Στη συζήτηση φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε σύντομα η εκδοχή του να μείνει το έργο ημιτελές – αφενός λόγω των καταστροφών που θα υφίστατο με το πέρασμα του χρόνου από τις υγρασίες και αφετέρου λόγω της «καταστροφικής επιρροής που θα είχε στην εικόνα της Συμμαχίας», δεδομένου ότι η απόφαση κατασκευής είχε ληφθεί το 1999 στη σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον.
Στη συνεδρίαση εκείνη εκτιμήθηκε, ότι ήταν άμεσα εφικτή μια ενίσχυση με 20 εκ. ευρώ. Πλην όμως, στην επόμενη συνεδρίαση τον Ιανουάριο, ο αξιωματούχος του ΝΑΤΟ που έχει αναλάβει το έργο διευκρίνισε, ότι ο Όμιλος ζητά επιπλέον ενίσχυση με 245 εκ. ευρώ, σημείωσε ότι η αποπεράτωση του έργου θα καθυστερήσει κάπου 9,5 μήνες και εξήγησε ότι κατά τους εργολάβους, όλα αυτά οφείλονται «σε διάφορες απρόβλεπτες καταστάσεις, όπως είναι οι επαυξημένες προδιαγραφές ασφαλείας», αποφεύγοντας να πει οτιδήποτε για τη διαφαινόμενη φερεγγυότητα του Ομίλου.
Η «κορδέλα» λοιπόν θα πάει στον διάδοχο του Ράσμουσεν, ενώ στον απερχόμενο ΓΓ έσκασε η βόμβα της απόφασης μιας περαιτέρω χρηματοδότησης του έργου – σε έναν δρόμο ολισθηρό, καθώς οι απαιτήσεις μπορεί να ανανεώνονται… Κι αν οι εξελίξεις γύρω από το έργο σκίασαν την τελετή αποχώρησης του Ράσμουσεν απ΄ τη Συμμαχία, φαίνεται πως ήταν ιδιαίτερα επιζήμιες για τον Βέλγο υπουργό Αμύνης, που ως «επιτόπιος» αξιωματούχος είχε αναλάβει την ευθύνη διαχείρισης του έργου. Η δυσάρεστη τροπή της υπόθεσης όμως, λέγεται πως συμπαρασύρει και τα όνειρα του κ. Ντε Κρεμ να διαδεχθεί τον Ράσμουσεν το φθινόπωρο…
(Να πω την αλήθεια, μια κρυφή και ύπουλη ευδαιμονία με κατακλύζει όταν διαβάζω για μεγάλα κρούσματα τσαπατσουλιάς, ανοργανωσιάς και αποκλίσεων στην Ευρώπη. Και είναι μια κακεντρεχής ατάκα που τριγυρνά, σαν φίδι στο μυαλό μου, από τη στιγμή που διάβασα ότι τα 28 μέλη του ΝΑΤΟ θα κληθούν να πληρώσουν τις υπερβάσεις – «γιατί δεν πουλάτε το Πεντάγωνο να ξεχρεώσετε;» θα έλεγα σε όσους απέδωσαν σε «ανθρώπινο λάθος» την τεράστια υπέρβαση, παραφράζοντας ακριβώς εκείνο τον ταπεινωτικό τίτλο της «Βild»).