H ελληνικότητα ήταν ο «δαίμονας» ή «άγγελος» για την τέχνη (σας); — απαντά ο Μανώλης Ζαχαριουδάκης

Στην μεγάλη διεθνή μου καριέρα βρέθηκα πολλές φορές μπροστά σε αυτό το ζήτημα. Και οι άλλοι πολλές φορές αναρωτήθηκαν πού είναι η τοπική μου ιδιαιτερότητα; Πού είναι ο εξωτισμός μου, πού είναι ο Περικλής και η δημοκρατία; Πού είναι το Βυζάντιο; Ατυχώς δεν είχα δάσκαλους που να ανέφεραν ποτέ αυτό το ζήτημα, ήμουν απροετοίμαστος…

Διαβάστε τη συνέχεια στο dim/art

* * *

Κάθε εβδομάδα ένας εικαστικός καλλιτέχνης απαντά στο ερώτημα του dim/art «H ελληνικότητα ήταν «δαίμονας» ή «άγγελος» για την τέχνη (σας);» Επιχειρούμε δι’ αυτής της οδού να επαναφέρουμε ένα ερώτημα για τον νεοελληνικό πολιτισμό που τέθηκε ήδη αρκετές φορές και που αποτέλεσε κεντρικό μάλλον άξονα των αναζητήσεων της γενιάς του ’30 και να δούμε, βάσει των απαντήσεων, εάν έχει νόημα να τίθεται ξανά, με νέους όρους και σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες ή αν έχει ξεπεραστεί οριστικά. Πώς απαντούν «νεότεροι» και «παλαιότεροι» καλλιτέχνες σε μια ερώτηση που βασάνισε μια ολόκληρη γενιά, αυτήν του 1960, αλλά και παγίδευσε τη σύγχρονη ελληνική τέχνη και λογοτεχνία;
Επιμέλεια: Δρ. Δωροθέα Κοντελετζίδου, ιστορικός/θεωρητικός τέχνης.