Το φάντασμα του φανατικού θρησκευτικού ρατσισμού βγήκε στη Ν. Ζηλανδία αυτή τη φορά, σκορπίζοντας τον θάνατο – και μάλιστα σε ζωντανή μετάδοση – σε δεκάδες ανθρώπους την ώρα της προσευχής τους σε δύο τεμένη. Ξύπνησαν ξανά οι μνήμες του δηλωμένου νεοναζί της Νορβηγίας που δολοφόνησε εν ψυχρώ πριν μερικά χρόνια περισσότερα από 70 παιδιά σε κατασκήνωση της σοσιαλιστικής νεολαίας.

Τα φρικιαστικά αυτά γεγονότα μπορεί να είναι τα πιο ηχηρά αλλά δεν είναι τα μόνα ούτε και πέφτουν από τον ουρανό. Το ρατσιστικό μίσος έχει από καιρό χτυπήσει την καμπάνα του συναγερμού, μόνο που ο ήχος της δεν φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα τους πολιτικούς και τους πολίτες του κόσμου.

Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει, καθώς σε μια σειρά από χώρες την εξουσία καταλαμβάνουν εκλεγμένοι ακροδεξιοί και ρατσιστές. Δηλώσεις όπως αυτή του Μπολσονάρου ότι «Η δημοκρατία και η ελευθερία δεν υπάρχουν παρά μόνο αν το επιθυμούν οι ένοπλες δυνάμεις», ή του Ταγιάνι ότι «Ο Μουσολίνι έκανε και θετικά πράγματα» καθώς και η επίσημη ανακήρυξη από τον Όρμπαν της «ανελεύθερης δημοκρατίας» ως του οράματός του, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να οπλίζουν τα χέρια των ρατσιστών δολοφόνων προετοιμάζοντας το επόμενο έγκλημα μίσους.

Δεν φτάνει να εκφράζουμε απλώς τον «αποτροπιασμό μας για τα στυγερά εγκλήματα». Το φίδι έχει βγει από το αυγό του και σέρνεται ανάμεσά μας!