Η πρωτιά του φιλελεύθερου σοσιαλιστή E. Macron στις γαλλικές εκλογές στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στον κεντρώο χώρο στην Ελλάδα.

Αυτό το μήνυμα κάποιοι αρνούνται να το αποκρυπτογραφήσουν οχυρωμένοι πίσω από τα παλιά κομματικά τους τείχη. Ο Macron προσέφερε στους Γάλλους ψηφοφόρους που απογοητεύθηκαν από το σοσιαλιστικό κόμμα, αλλά δεν ήθελαν να στραφούν ούτε στη δεξιά ούτε στα άκρα, τη λύση που ζητούσαν.

Βγήκε μπροστά και δημιούργησε ένα νέο σχήμα, το Εμπρός! Που μέσα σε ένα χρόνο έχει διπλάσια μέλη από το Σοσιαλιστικό Κόμμα (περίπου 250.000).

Έδωσε «στέγη» σε ανθρώπους που πιστεύουν στην Ευρώπη, ασπάζονται τις αρχές του πολιτικού φιλελευθερισμού και ταυτόχρονα θέλουν τον εκσυγχρονισμό της γαλλικής οικονομίας ώστε να σταματήσει η πτωτική τροχιά της.

Εξέφρασε τις πιο δημιουργικές δυνάμεις της Γαλλίας (είναι χαρακτηριστικό ότι το 72% των οπαδών του δηλώνουν αισιόδοξοι για το μέλλον, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των οπαδών της Le Pen, σύμφωνα με στοιχεία που αναφέρει ο Economist είναι μόλις 27%) και διαβάζοντας τις θέσεις του λέει πολλά από αυτά που λέει το Ποτάμι εδώ και καιρό.

Εξ ου και η υποστήριξή του από εμάς από την πρώτη στιγμή, την ώρα που κάποιοι στήριζαν Melenchon κι άλλοι Hamon.

Το γαλλικό παράδειγμα δείχνει το δρόμο και για τον πολύπαθο χώρο του κέντρου στην Ελλάδα. Οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ των τελευταίων ημερών δείχνουν ότι το μήνυμα δεν έχει φθάσει στη Χαριλάου Τρικούπη. Αποκαλύπτει επίσης ποιος είναι αυτός που εμποδίζει την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του χώρου. Αντί να κάνουν βήματα μπροστά, επιστρέφουν σε θέσεις και πρακτικές της δεκαετίας του ’80.

Το Ποτάμι από το συνέδριό του κιόλας έχει υποστηρίξει την ανάγκη για ένα νέο μεγάλο κίνημα στο χώρο του κέντρου που θα εκφράζει όλες τις δυνάμεις στη βάση ενός εκσυγχρονιστικού μεταρρυθμιστικού προγράμματος με εκλογή της ηγεσίας από τη βάση.

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν το ήθελε και δεν το θέλει. Για όσους είχαν την παραμικρή αμφιβολία ας δουν τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών.

Το Ποτάμι αλλά και τα στελέχη της Ώρας Αποφάσεων, στελέχη από τις Κινήσεις Πολιτών, σημαντικές δυνάμεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ συμφωνούν στην ανάγκη δημιουργίας ενός νέου ενιαίου χώρου. Με εποικοδομητικές αντιπαραθέσεις για τα προβλήματα της χώρας – με τελικό κριτή την κοινωνία που θα επιλέξει την ηγεσία – και όχι με παζάρια, παρασκήνιο και μοίρασμα θέσεων. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ απαντά με καθαιρέσεις και με στημένα συνέδρια και καλεί σε ένταξη στη Δημοκρατική Συμπαράταξη.

«Αυτό είναι το μαγαζί κι όποιος θέλει ας έλθει δηλαδή». Φροντίζει μάλιστα να ενισχύσει την κοινοβουλευτική δύναμη με μεταγραφές βουλευτών, που στο όνομα της επανεκλογής τους είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα, ακόμη και να υπερψηφίσουν τις πλέον παλαιοκομματικές αποφάσεις.

Κάνουν λάθος όσοι νομίζουν ότι μπορούν με μάχες μηχανισμών και ίντριγκες παλιών εποχών, να ράψουν στα μέτρα τους τις εξελίξεις.

Η κοινωνική δυναμική δεν χωράει στο κοστούμι που της ετοιμάζουν. Οι δυνάμεις που θέλουν ένα σύγχρονο, μεταρρυθμιστικό χώρο και κινούνται σε πολύ υψηλά ποσοστά στην Ελλάδα θα βρουν το δρόμο τους και θα εκφραστούν. Οι ψηφοφόροι δεν έλκονται από τη νοσταλγία του παλιού, αλλά από την ελπίδα που φέρνει το νέο.

Ας ρίξουν μια ματιά ξανά στη Γαλλία και ας δουν την τύχη του Hamon.