Το «μήλον της Εριδος»…

Παναγιώτης Παναγιώτου 27 Δεκ 2012

Η δημοσκόπηση της εταιρείας Marc, που δημοσίευσε το «Εθνος της Κυριακής», είχε πολλά ενδιαφέροντα ευρήματα. Η «κεντρική ιδέα» που προέκυπτε είναι (συνοπτικά) ότι η πλειοψηφία των πολιτών αμφισβητεί το πολιτικό σύστημα, τα παλαιά κόμματα και τους παλαιούς πολιτικούς και επιθυμεί τη δημιουργία νέων κομμάτων, με νέα πρόσωπα. Μάλιστα περίπου το 81% προβλέπει αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού εντός του 2013! Το «μήλον της Εριδος» και του ενδιαφέροντος είναι ο πολιτικός χώρος του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Σε αυτόν τον χώρο εμφανίζεται η «μεγάλη τρύπα» μετά την ιστορική αποσυνθετική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ.

Αξιοσημείωτα ευρήματα της έρευνας είναι επίσης η αύξηση του ευρωσκεπτικισμού, παρότι η πλειοψηφία τάσσεται υπέρ της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας και η επισήμανση ότι μόνο οι μισοί ψηφοφόροι «ταυτίζονται», αρκετά ή πολύ, με τα κόμματα που ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές. Γεγονός που ενισχύει το στοιχείο της αμφισβήτησης και της ρευστότητας του πολιτικού σκηνικού. Η πολιτική ανασυγκρότηση του ευρύτερου μεταρρυθμιστικού, προοδευτικού – ευρωπαϊκού κεντροαριστερού χώρου είναι ένα μείζον στοίχημα.

Είναι δομικό και λειτουργικό στοιχείο του δημοκρατικού πολιτικού οικοδομήματος και η ανασυγκρότησή του αναγκαία. Φοβούμαι ότι η «ανασύσταση» του ΠΑΣΟΚ σε μία «νέα βάση» είναι για πολλούς και διαφόρους λόγους αδύνατη. Το ίδιο φοβούμαι ότι ισχύει και για το ενδεχόμενο μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ σε «κυρίαρχο πόλο» της Κεντροαριστεράς, όπως αρκετοί έχουν αρχίσει να υποστηρίζουν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην έρευνα της Marc το 32% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ θέλει να παραμείνει ως έχει, το 25% να μετατοπιστεί σε πιο κεντρώες θέσεις και το 38% σε… ριζοσπαστικότερες!Εάν οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις είναι παρελθόν και η έξοδος από την κρίση που βιώνει η χώρα δεν αντιμετωπίζεται με «καθαρές» δεξιές ή αριστερές πολιτικές, ο χώρος της Κεντροαριστεράς αναδεικνύεται σε «στρατηγικό χώρο» ισορροπίας και σταθερότητας.

Η ανασυγκρότησή του δεν είναι εύκολη υπόθεση. Και ενώ δεν μπορεί και δεν πρέπει να αγνοεί τα ήδη υφιστάμενα κόμματα του χώρου, πρέπει να βρει διαδικασίες που να διαμορφώνουν συνθήκες δημιουργικής και συνεκτικής υπέρβασης…