Ο Μπάμπης Γκολές το είχε πει χωρίς περιστροφές:
Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό!

Καλά, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν είχε γεννηθεί καν όταν στο «Περιβόλι του Ουρανού» ο Αντρέας (ξέρετε για ποιον μιλάμε- ο ένας ήταν ο μάγος/λαϊκιστής) τα έσπαγε!

Πλην όμως ο Νίκος (Ανδρουλάκης), τίποτε δεν είχε καταλάβει;
Λίγα και απλά πράγματα: Εφ’ όσον η Εύα Καϊλή ήταν «Δούρειος Ίππος» της ΝΔ κι αφού εγκαίρως το είχες αντιληφθεί, ρε Νίκο μου, γιατί δεν την διέγραφες νωρίτερα;
Πάμε παρακάτω. Το «ποίημα» για την «Προοδευτική Διακυβέρνηση» είναι όντως ελκυστικό. Και σε κανονικές συνθήκες θα ήταν κανονικότατο. Η Αριστερά να συνεργαστεί με την Κεντροαριστερά. Αυτό λέει η λογική.

Εφ’ όσον όμως μιλάμε για μια κανονική Αριστερά. Που δεν έλεγε ψέματα σε κάθε αφορμή. Ότι, δηλαδή, πρότεινε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ στις δεύτερες εκλογές του 2015. Τότε, τον Σεπτέμβριο, η πρώτη πρόταση ήταν προς το «Ποτάμι», αλλά με την υποχρεωτική παρουσία στην κυβέρνηση του Καμμένου! Ο Θεοδωράκης αρνήθηκε – και καλά έκανε!

Τέλος πάντων, όλα αυτά πέρασαν αλλά δεν ξεχάστηκαν. Ήλθαμε το σήμερα. Για την ακρίβεια στο προχθές, που ενώπιον του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι έχει εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη και τρεις μέρες αργότερα, έξω από τη Σύνοδο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών εκθείασε την βελγική δικαιοσύνη σε αντιδιαστολή με την ελληνική!

Πέραν όλων τούτων, η απορία παραμένει: Ο «φρέσκος» Ανδρουλάκης γιατί υιοθετεί την παραπάνω ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ;
Άραγε δεν ξέρει το τραγούδι του Μπάμπη Γκολέ;

Ας του το θυμήσουμε
«Στο λέω με παράπονο πικρό, το μεγάλο ψάρι, τρώει το μικρό»!

Δημοσιεύεται και στο portnet