Δεν ήταν λίγοι όσοι βιάστηκαν να πανηγυρίσουν στην Αμερική και στον υπόλοιπο κόσμο για τα αποτελέσματα των ενδιάμεσων εκλογών στις Ηνωμένες Πολιτείες και το πέρασμα της πλειοψηφίας του Κογκρέσου στον έλεγχο των Δημοκρατικών. Ας μην γελιόμαστε.

Μετά από δύο χρόνια διακυβέρνησης Τραμπ, που όμοιά της έχει χρόνια να δει ο πλανήτης, μετά από δύο χρόνια γκρεμίσματος ιστορικών για το μέλλον του πλανήτη συμφωνιών – για την κλιματική αλλαγή, για το πρόγραμμα αποπυρηνικοποίησης του Ιράν – το γεγονός ότι οι Αμερικανοί πολίτες παραμένουν στην ουσία μοιρασμένοι, αποδεικνύει ότι το μέλλον του κόσμου κάθε άλλο παρά ρόδινο διαγράφεται.

Κι αυτό γιατί η επικίνδυνη πολιτική Τραμπ βρίσκει ολοένα και περισσότερους μιμητές στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού – και όχι μόνον – που αυξάνουν την επιρροή τους και αναρριχώνται στην εξουσία χωρών με καθαρά αντιμεταναστευτική και εθνικιστική ατζέντα αξιοποιώντας τα φοβικά αντανακλαστικά μεγάλου μέρους των Ευρωπαίων πολιτών.

Το γεγονός ότι η παγκοσμιοποίηση, αλλά και η πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δημιούργησαν ανασφάλειες και αντιμετωπίστηκαν με επιφυλακτικότητα άφησαν – και αφήνουν – χώρο για την δραστηριοποίηση ακραίων ξενοφοβικών και εθνικιστικών στοιχείων.

Όλοι συμφωνούν ότι το αποτέλεσμα των ευροεκλογών του Μαΐου είναι κρίσιμο για το μέλλον της Ευρώπης. Το φόβητρο του ακροδεξιού φαντάσματος δεν αρκεί, ωστόσο, για να κερδηθεί η μάχη. Χρειάζεται η ιδεολογική ανανέωση και επαναφορά του οράματος της Ενωμένης Ευρώπης σαν της μόνης ρεαλιστικής προοπτικής για την οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία της «γηραιάς ηπείρου».