Ίσως και να το διαβάσατε: στις Τουρκικές Αερογραμμές απαγορεύτηκε στις αεροσυνοδούς να φορούν κόκκινο ή έντονο (αλλά και σκούρο) ροζ κραγιόν, να βάφουν στα ίδια χρώματα τα νύχια τους, να έχουν τατουάζ και να κάνουν κοτσάκι τα μαλλιά τους. Είναι η 4η μεγαλύτερη αεροπορική εταιρεία στον κόσμο, το 49% της οποίας ανήκει στο κράτος. Και είναι αυτό το κράτος, που επιτρέπει στις αεροσυνοδούς να φορούν μαντήλα και μακριές φούστες, ως τους αστραγάλους… «Μια φυσική εμφάνιση, με μέικ απ σε παστέλ τόνους, βελτιώνει την επικοινωνία με τους επιβάτες», ήταν η εξήγηση της διεύθυνσης. «Οι στολές μας δεν συνοδεύονται από κόκκινο, σκούρο ροζ κραγιόν ή βερνίκι των νυχιών, διότι τα πληρώματά μας πρέπει να χαρακτηρίζονται από την καθαρότητα των χαρακτηριστικών τους», σημειώνεται, μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωση.

Και είναι αυτή η εξήγηση που πάσχει, όχι (τόσο) η σύσταση. Είναι η περιγραφή της αισθητικής, η επεξήγηση για τη σκοπιμότητα της συγκεκριμένης αισθητικής, η πρόταξη τούτης έναντι της άλλης, αυτή που γεννά διακρίσεις και ερωτηματικά. Οι Τουρκικές Αερογραμμές δηλώνουν πως επιθυμούν τις «καθαρές» και όχι τις μακιγιαρισμένες, τις αυθεντικές και όχι τις σουλουπωμένες, τις άχρωμες και όχι τις έντονες φυσιογνωμίες.

Αυτή η οδηγία, ναι, γέννησε ερωτηματικά, ενώ κανένα ερωτηματικό δεν προκάλεσε λ.χ. η απαγόρευση της διάθεσης αλκοολούχων ποτών στις εσωτερικές πτήσεις – εκ των υστέρων, απορεί κάποιος πώς επιτρέπονταν τα κρασιά στις πτήσεις της Ανατολίας, σε μια χώρα όπου ο Κεμαλισμός αποτελεί μακρινή ανάμνηση. «Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πια ότι η Τουρκία γίνεται ολοένα και περισσότερο συντηρητική χώρα», υπογράμμισε ο πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων της τουρκικής αεροπορικής εταιρείας, υπενθυμίζοντας ότι η εταιρεία κατάργησε πέρσι την απαγόρευση της χρήσης μαντήλας και έβαλε μαντηλοφορεμένες συνοδούς εδάφους στα πόστα του check-in και σε άλλες εμφανείς θέσεις του αεροδρομίου.

Οι πληροφορίες αναφέρουν επίσης ότι πριν από λίγο καιρό, οι εφημερίδες δημοσίευσαν στολές γυναικών οθωμανικού στυλ, που έφταναν ως τους αστραγάλους – η συγκεκριμένη πρόταση φαίνεται πως εγκαταλείφθηκε από την εταιρεία, η οποία περιορίστηκε στο κραγιόν.

Το θέμα πάντως προκάλεσε μεγάλη θυμηδία στα κοινωνικά δίκτυα – «γιατί να μην καταργήσουμε μια κι έξω τις αεροσυνοδούς;», ήταν ένα σύνθημα, ενώ γνώρισε ιδιαίτερη δημοσιότητα η ατάκα ενός επιβάτη που είπε σε ένα κανάλι πως «δεν έχω ποτέ μου ακούσει ότι έπεσε αεροπλάνο εξαιτίας του κόκκινου κραγιόν»…

Αυτά λοιπόν ίσως και να τα ξέρατε, γιατί έγιναν προ δεκαημέρου. Αυτά που ενδεχομένως να μην ξέρατε, είναι οι υπόλοιποι βαθύτατοι παραλογισμοί θρησκευτικής ιδεοληψίας που συμβαίνουν στην Τουρκία. Για παράδειγμα: οχτώ μαθητές απεβλήθησαν από το σχολείο τους στη Μούγκλα-Μποντρούμ, γιατί στο διάλειμμα χόρευαν Harlem Shake και είχαν ποστάρει σχετικές φωτογραφίες. Εκπαιδευτικοί αντέδρασαν υποστηρίζοντας ότι «το συγκεκριμένο περιστατικό δεν συνάδει με τη βαρύτητα μιας αποβολής», δεδομένου ότι αυτή θα τους συνοδεύει σε όλη τη ζωή τους, αποκλείοντας λ.χ. την ένταξή τους στο δημόσιο ή σε στρατιωτικές σχολές. Η απόφαση όμως δεν αναιρέθηκε.

Αυτό που επίσης είναι πιθανόν να μην ξέρατε, είναι πως «τα αυτιστικά παιδιά πάνε στον παράδεισο»! Τη δήλωση αυτή έκανε ο διευθυντής του Ιδρύματος Αυτιστικών στη συνέχεια ενός ηλίθιου δημοσίου διαλόγου. Ο επικεφαλής ενός συναφούς συλλόγου στα Άδανα είπε τις προάλλες, πως «τα αυτιστικά παιδιά είναι άθεα, εξαιτίας της έλλειψης ενός τμήματος στον εγκέφαλό τους που είναι το κέντρο της πίστης».

Η δήλωση αυτή προκάλεσε μεγάλη ανησυχία, διότι αν είναι άθεα τα αυτιστικά παιδιά, ποιο θα είναι το μέλλον τους; Βασικά, πώς θα αποφύγουν την κόλαση; Την κατάσταση ανέλαβε να ξεκαθαρίσει ο καθ΄ ύλην αρμόδιος, ο διευθυντής του Ιδρύματος Αυτιστικών της Ανατολής, που εξήγησε πως «όποιος έχει βασικές γνώσεις θρησκευτικών γνωρίζει, ότι αυτά τα παιδιά πηγαίνουν κατευθείαν στον παράδεισο. Αυτό διδάσκει η ισλαμική μας πίστη»…

Και για να επανέλθουμε εκεί απ΄ όπου ξεκινήσαμε, η θυμηδία την οποία προκάλεσε η ιστορία του κραγιόν, ανάγκασε τον υπουργό Μεταφορών να κάνει ένα φιλικό καλαμπούρι, όταν απαντώντας σε δημοσιογραφική ερώτηση (στο περιθώριο μιας διεθνούς διάσκεψης) παρατήρησε χτες πως «το κόκκινο κραγιόν δίνει ένα ωραίο χρώμα, θυμίζει το ερυθρό της τουρκικής σημαίας»…

Για το τέλος, πρέπει να σας εξομολογηθώ, με την επιφύλαξη μιας μαρτυρίας που δεν έχει διασταυρωθεί, ότι πρόσφατα αεροσυνοδός εδάφους στο «Ελ. Βενιζέλος» μου είπε πως υποδεικνύεται «από τη διεύθυνση», να επιλέγονται παλ χρώματα στα βερνίκια των νυχιών. Σας θυμίζω επίσης, πως πρόσφατα έγινε θέμα η αμφίεση των βουλευτών στη Βουλή. Θέλω να πω με άλλα λόγια, ότι ο κώδικας της ενδυματολογικής εμφάνισης είναι ένα ζήτημα ανοιχτό, που προκαλεί ένθεν κακείθεν πολλά επιχειρήματα και δεν παραπέμπει ευθέως στον ισλαμισμό. Στον ισλαμισμό παραπέμπουν όλα τα υπόλοιπα κρούσματα που σας ανέφερα, όπως κι η (εμβληματική) μαντήλα ή η μακριά φούστα. Το κραγιόν και το βερνίκι όμως, όχι. Για τον κώδικα της εμφάνισης εξάλλου, εργοδότες και εργαζόμενοι επικαλούνται το δικαίωμα της επιλογής τους, εκατέρωθεν υπάρχουν δικαιώματα κι όταν αυτά συγκρούονται, τι υπερισχύει τελικά; Το δικαίωμα του ισχυρότερου – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι και το δικαιότερο.