Οι διαδηλώσεις με σύνθημα “Μένουμε Ευρώπη” συνδέονται εκ των πραγμάτων με τις διεργασίες για τη λεγόμενη “ευρωπαϊκή συμπαράταξη”. Η ΝΔ πρωταγωνιστεί σε αυτές τις κινητοποιήσεις, όπως επίσης στην προσπάθεια για τη δημιουργία ενός συμμαχικού σχήματος που θα μπορούσε να αναμετρηθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση ξαφνικών εκλογών, οι οποίες θα συνδέονταν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας.
Ηδη κυκλοφορεί το όνομα “Ευρωπαϊκός Συναγερμός”, ενώ για να μη χαθεί το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, ως κατάλληλη μέθοδος προκρίνεται η συγκρότηση ενός νέου πολιτικού φορέα στον οποίο θα ενταχθούν ως συνιστώσες -κατά το μοντέλο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή- η ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Με βάση του υποστηρικτές αυτού του σχεδιασμού, θα έχει προηγηθεί μια συμφωνία μεταξύ των τριών ηγεσιών για τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων, ανάλογα με την εκλογική δύναμη κάθε κόμματος, για τα οικονομικά του συμμαχικού σχήματος, για την επικοινωνιακή στρατηγική και για το πολιτικό-ιδεολογικό στίγμα. Ολα αυτά δεν είναι απλές υποθέσεις αλλά κομμάτια μιας εικόνας που συντίθεται από παρασκηνιακές συζητήσεις μεταξύ πολιτικών προσώπων και άλλων παραγόντων με επιρροή στη δημόσια σφαίρα και ενδιαφέρον για τη διαμόρφωση των πολιτικών εξελίξεων.
Η πρωτοβουλία του Α. Σαμαρά για συνάντηση με τον ΠτΔ, τον Κ. Καραμανλή και τον Κ. Σημίτη εντάσσεται στην προσπάθειά του να αναδείξει τη ΝΔ ως ηγετική δύναμη στην προσπάθεια διασφάλισης της ελληνικής παρουσίας στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ. Λέγεται ότι θα επιδιώξει συνάντηση και με τον Λουκά Παπαδήμο, ενώ διατηρεί ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις πολιτικές εξελίξεις παρά την αποχώρησή του από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Ανοιχτή συζήτηση μεταξύ Α. Σαμαρά – Στ. Θεοδωράκη – Φ. Γεννηματά για τη συγκρότηση του “Ευρωπαϊκού Συναγερμού”, εφόσον πραγματοποιηθούν εκλογές σε συνθήκες μεγάλης κοινωνικής και οικονομικής αναστάτωσης, δεν έχει γίνει. Ανταλλάσσονται, όμως, μηνύματα στο τρίγωνο ΝΔ-Ποτάμι-ΠΑΣΟΚ και όλοι ξέρουν ότι κάτι κυοφορείται, αφού άλλωστε τέτοιες συζητήσεις γίνονται ακόμη και στις Βρυξέλλες, στο εσωτερικό του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και στο εσωτερικό του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Η ΝΔ δεν έχει κρύψει τη διάθεσή της για τη συγκρότηση ενός “ευρωπαϊκού μετώπου”, ενώ στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν ενθαρρύνει μια τέτοια ιδέα με δημόσιες δηλώσεις τους. Αντίθετα, ο Στ. Θεοδωράκης έχει ξεκόψει κάθε σχέση με το “παλιό”. Παρόλα αυτά, υπάρχουν εκτιμήσεις κατά τις οποίες η στάση αυτή θα μπορούσε να αλλάξει “αν προκύψει εθνική ανάγκη” και αν “το δίλημμα είναι ευρώ ή δραχμή”, όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται από συνομιλητές του. Αλλωστε, σε μια πρόσφατη συνεδρίαση της Επιτροπής Διαλόγου του Ποταμιού, όπου συζητήθηκαν θέματα συνεργασιών και διεύρυνσης, αρκετά στελέχη τάχθηκαν υπέρ της συμμετοχής σε μια “ευρωπαϊκή συμπαράταξη” εφόσον στηθούν κάλπες που θα αφορούν την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Η πιο “θερμή” ερώτηση είναι, ασφαλώς, ποιος θα μπορούσε να είναι ο επικεφαλής. Εχουν συζητηθεί αρκετά ονόματα μεταξύ των οποίων ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρας, ο Επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο πρώην πρόεδρος του ΣτΕ Παναγιώτης Πικραμμένος ο οποίος έχει διατελέσει υπηρεσιακός πρωθυπουργός.
Οι εμπλεκόμενοι στο εγχείρημα αναγνωρίζουν ότι οι δυσκολίες είναι πολλές στο οργανωτικό και στο πολιτικό επίπεδο. Το σημαντικότερο, όμως, θέμα είναι πώς θα υποδεχόταν η κοινωνία ένα τέτοιο πείραμα. Ως αναγκαία σύνθεση και ένωση δυνάμεων που ανταποκρίνεται στο κάλεσμα της ιστορίας ή ως ένα τεχνητό κατασκεύασμα που δεν κινείται από τις πραγματικές ανάγκες της βάσης αλλά μόνο από τις αγωνίες του συστήματος;
Μια απάντηση ίσως είναι ότι θα φαίνεται όπως είναι. Αν πράγματι υπάρχουν αόρατοι ισχυροί κηδεμόνες που κινούν τα νήματα, τότε αυτό θα εκπέμπεται. Και αν η επιδίωξη δεν είναι απλώς “Μένουμε Ευρώπη” αλλά “Μένουμε Ευρώπη” συντηρώντας τους παραδοσιακούς κανόνες νομής της χώρας, τότε και αυτό θα είναι φανερό.