Τον τελευταίο καιρό η ΕΡΤ είχε αρχίσει να αλλάζει πρόσωπο, επειδή άλλαζε περιεχόμενο. Οχι στο ειδησεογραφικό μέρος. Αυτό, δυστυχώς, γεννήθηκε ως ΥΕΝΕΔ και παρέμεινε ΥΕΝΕΔ στο μεγαλύτερο μέρος της υπερσαραντάχρονης ιστορίας της. Υπήρξαν φωτεινά διαλείμματα, αλλά δυστυχώς κράτησαν λίγο. Υπήρξαν επίσης περίοδοι προόδου, δηλαδή σταδιακής απελευθέρωσης από τα κρατικά δεσμά, και περίοδοι επιστροφής στο παρελθόν, όταν κάθε υπουργός γινόταν, τηλεφωνικώς, αρχισυντάκτης του Δελτίου. Η σημερινή περίοδος δεν μοιάζει με καμία· δεν χρειάζεται καν ο υπουργός να πάρει τηλέφωνο. Απ’ ό,τι φάνηκε οι διοικούντες την ΕΡΤ κόβουν εκπομπές για «ανάρμοστο για τα γούστα τους σχολιασμό», εκθέτοντας, μάλιστα, τους υπουργούς.
Η ΕΡΤ όμως είχε αρχίσει να αλλάζει ως προς το περιεχόμενο των υπόλοιπων εκπομπών. Λίγο οι υπέροχες ευρωπαϊκές σειρές που ενέταξε στο πρόγραμμά της, κάτι το επιμορφωτικό αφιέρωμα στην δεκαετία του ’40, λίγο η συμπαραγωγή με ξένα κανάλια του αφιερώματος «Γιατί φτώχεια;», έδιναν ένα διαφορετικό αέρα στην αδρά χρηματοδοτούμενη κρατική τηλεόραση. Μην ξεχνάμε ότι εμείς οι πολίτες δίνουμε υποχρεωτικώς διά των λογαριασμών της ΔΕΗ τριακόσια εκατομμύρια ετησίως κι αυτό δεν βαφτίστηκε «χαράτσι», αλλά ούτε καν σε εποχή κρίσης έγινε κάποια έκπτωση.
Η άνοιξη όμως στην κρατική τηλεόραση πάντα κρατά λίγο. Πάντα θα υπάρχει ο αγράμματος κομματικός κομισάριος που θεωρεί την κρατική τηλεόραση τσιφλίκι του κόμματός του, και συνεπώς δικό του.
Δυστυχώς με την παρούσα διοίκηση της ΕΡΤ τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Κατάφερε σε μόλις έξι μήνες να παράγει όλες τις παθογένειες -μα όλες!- της ιστορίας που έχει παρουσιάσει στα σαράντα και πλέον χρόνια η κρατική τηλεόραση. Στελεχώθηκε χωρίς κανένα κριτήριο διαφάνειας και με μόνο επιχείρημα του υπουργού Τύπου κ. Σίμου Κεδίκογλου, ότι έχει ακούσει και για τον Ιησού άσχημες κουβέντες! Εκοψε εκπομπές (σχεδόν στον αέρα) χωρίς να συγκληθεί κάποιο όργανο και ούτε καν να απολογηθούν οι «παραβάτες». Αρχισε τις αθρόες προσλήψεις αποτυχόντων πολιτευτών και θυγατέρων πρώην υπουργών, επίσης αδιαφανώς και χωρίς κανένα κριτήριο. Ενώ τέθηκε γενικός κανόνας να δουλεύουν στην ΕΡΤ μόνο δημοσιογράφοι αποκλειστικής απασχόλησης, αυτό ίσχυσε μόνο για τους συμβασιούχους. Εκείνοι που προσλαμβάνονται τώρα με το τέχνασμα του «Προσωπικού Ειδικών Θέσεων» (ΠΕΘ), δεν αμείβονται μόνο πολλαπλάσια από τους συναδέλφους τους· μπορούν να έχουν και δεύτερες δουλειές. Γενικώς η ΕΡΤ έκανε άλματα: δεν πάει από το κακό στο χειρότερο, πηδάει από το κακό στο χείριστο.
Τελευταίο κρούσμα ήταν η αποπομπή του διευθυντή τηλεόρασης κ. Κώστα Σπυρόπουλου, με αφορμή ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «Κισμέτ» που θα απαντούσε σε ένα εύλογο ερώτημα «γιατί οι τουρκικές σειρές που κατακλύζουν και τα ελληνικά κανάλια έχουν τόση πέραση στη Βαλκανική;».
Δυστυχώς, η στελέχωση του δημόσιου τομέα της παρούσας κυβέρνησης πάσχει περισσότερο από παρελθόν των μονοκομματικών κυβερνήσεων. Τα ρουσφέτια πολλαπλασιάστηκαν αντί να μειωθούν. Ακόμη κι αν ξεχάσουμε την ανάγκη συρρίκνωσής της, η καλύτερη λύση για την ΕΡΤ είναι η επαναστελέχωσή της. Αυτή πρέπει να ξεκινήσει από το μηδέν με διαφανείς διαδικασίες και όχι με παλαιοκομματικά επιχειρήματα περί Ιησού και των (κομματικών) αποστόλων του.