Δικαστές υπάρχουν στην Αθήνα; Εισαγγελείς υπηρεσίας; Ρωτάμε, διότι κυκλοφορούν συμμορίες στους δρόμους που χτυπούν συνανθρώπους μας, τους μαχαιρώνουν, τους δολοφονούν και καμιά από τις συντεταγμένες εξουσίες του κράτους δεν έχει αποτελέσματα. Βοά ο Τύπος για «επιθέσεις μελών της Χρυσής Αυγής» και ουδείς εισαγγελέας ψάχνει την ορθότητα των δημοσιευμάτων. Να ερευνήσει δηλαδή αν αληθεύουν όσα γράφονται, ότι μέλη ενός κόμματος μεταμφιέζονται τα βράδια σε στυγνούς μαχαιροβγάλτες.
Αν αληθεύουν όσα γράφονται, τότε υπάρχει το αδίκημα της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης, το οποίο μάλιστα τιμωρείται με βαρύτατες ποινές. Προκύπτει από τον νόμο που, όταν καταπολεμείτο η ακροαριστερή εγκληματικότητα, βαφτίστηκε από την Πρόοδο «τρομονόμος». Αν πάλι δεν αληθεύουν όσα γράφονται, τότε ο κ. Μιχαλολιάκος και τα παλικάρια του κάτι πρέπει να κάνουν. Δεν μπορεί ένας συρφετός εγκληματιών να μασκαρεύεται σε «κοινωνικό κίνημα» και να βγάζει το κακό όνομα σε ένα κοινοβουλευτικό κόμμα.
Αυτή η χώρα πάει σαν τρελό φορτηγό: με τις μπάντες. Από τον κούφιο προοδευτισμό που οδηγούσε στην απραξία των αρχών σε ό,τι αφορά τους παράνομους μετανάστες, περάσαμε στον φασισμό της αδιαφορίας όταν τους δολοφονούν. Το φαινόμενο αυτό πιθανώς να εξηγείται από το γεγονός ότι γενικώς δεν νοιαζόμαστε για τη νομιμότητα. Αδιαφορούσαμε για όσους εισήλθαν χωρίς άδεια στη χώρα· αδιαφορούμε για όσους τους χτυπούν· αδιαφορούν τα εντεταλμένα όργανα της πολιτείας που δεν πράττουν το καθήκον τους.
Κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης είχαμε συνηθίσει την αριστερή παραβατικότητα με πολιτική λεοντή. Τότε είχαμε φτάσει μέχρι τον εκθειασμό δολοφονιών· «γεια στα χέρια τους» είχε γραφτεί για τους εγκληματίες της «17 Νοέμβρη». Τώρα καλούμαστε να συνηθίσουμε και την ακροδεξιά παραβατικότητα και εγκληματικότητα; Δεν μπορεί, επιτέλους, να κυριαρχήσει σ’ αυτόν τον τόπο η νομιμότητα και οι παραβάτες του νόμου να τιμωρούνται ανεξαρτήτως χρώματος της σημαίας που ανεμίζουν ή των δικαιολογιών που επικαλούνται για κάποιους δήθεν ανώτερους σκοπούς; Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ότι η παραβίαση των νόμων -όποιοι και να είναι οι παραβάτες, απ’ όπου και αν προέρχονται- πλήττει την κοινωνική ευημερία; Πρέπει να δούμε τον νόμο των συμμοριών να κυριαρχεί στους δρόμους για να καταλάβουμε τα αγαθά της θεσμισμένης έννομης τάξης;
Ζητείται λοιπόν εισαγγελέας που θα πράξει το καθήκον του, το οποίο είναι η εφαρμογή των νόμων. Να ελέγξει αν υπάρχουν οι σχέσεις κύκλων της ΕΛ.ΑΣ. με τη Χρυσή Αυγή, να επιβάλει την έννομη τάξη στους δρόμους.
Η χώρα δεν μπορεί να γίνει έρμαιο συμμοριών όποια «Ι.Χ. νομιμότητα» και αν επικαλούνται. Στην πολύπλευρη κρίση που ζούμε δεν πρέπει να προστεθεί και η εγκληματικότητα των μελανόψυχων.