Το «γοργόν», η ευελιξία, η ουσία σε πλείστες όσες περιπτώσεις αν όχι Λυδία λίθος βεβαιότατα αποτελούν το λιβάνι που καταπολεμά τη «Γοργώ», την αδυσώπητη βία, τον κακό μας εαυτό. Δε θα μακρηγορήσω, θα ουρλιάξω: εμπρός για τη Χάγη και το δικαστήριό της. Οι ελληνοτουρκικές διαφορές υπαρκτές και μη μπορούν να λυθούν: Τώρα, στη Χάγη.

Ό,τι διαφορετικό δεν είναι άλλο από θρασυδειλία, λόγια του αέρα ή ποιος ξέρει ανάρμοστες στη δημοκρατία προθέσεις. Αν φυσικά η Ελλάδα επιθυμεί ειρηνικά να εκμεταλλευτεί τους πόρους της, να επικεντρωθεί στο εσωτερικό, στην ανάγκη ανάπτυξης και ευημερίας. Η «εκτροφή» του ψέματος και του μεγαλοϊδεατισμού πρέπει να σταματήσει. Η παρουσία του δικτατορίσκου Ερντογάν δεν πριμοδοτεί τους λεονταρισμούς ούτε δικαιώνει την αναμονή ή την επίκληση του «δικαίου».

Η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να πράξει ανάλογα της μεγάλης και θεμελιώδους προ εικοσαετίας απόφασης Σημίτη στο Ελσίνκι, τους θετικούς καρπούς της οποίας ακόμη δρέπουμε. Τώρα είναι καιρός, όταν ακόμη οι φασίστες σιωπούν λόγω της νίκης, μακάρι να είναι έτσι, του ορθολογισμού στις εκλογές που προηγήθηκαν.

Καλά θα ήταν οι μη συμπολιτευόμενοι δημοκράτες/ισσες να επέμεναν κοινοβουλευτικά στην παραπάνω πρόταση. Φεύ! Το ΚΙΝΑλλ μάς απογοητεύει. Όσοι παρουσιάζονται ως κέντρο ας πράξουν επιτέλους φιλελεύθερα. Η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί. Αλλιώς ο παραλογισμός και η αβάσιμη φαντασίωση θα μας στοιχειώνουν: τι Βελόπουλος, τι Τσίπρας, τι Κασιδιάρης, τι Καμμένος. ΛΟΓΙΚΗ και ΑΝΘΡΩΠΙΝΌΤΗΤΑ!