Οι Ευρωεκλογές τελείωσαν. Από σήμερα η Ευρώπη έχει ένα νέο Κοινοβούλιο για την επόμενη πενταετία ( 2024-2029) με αισθητά διαφοροποιημένη σύνθεση.Το νέο Κοινοβούλιο θα έχει να ασχοληθεί με σειρά από μεγάλες προκλήσεις σε μια ραγδαία μεταλλασσόμενη Ευρώπη. Ωστόσο οφείλει ως μία κεντρική του προτεραιότητα να εξετάσει γιατί έχει αποτύχει ως θεσμός στη βασικότερη λειτουργία του: στο να συνδέσει δηλαδή αποτελεσματικά το σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την ευρωπαϊκή κοινωνία. Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης «κατηγορούνται» ότι δεν γνωρίζουν το πώς λειτουργεί το Ευρωκοινοβούλιο, το ρόλο που παίζει στη διαμόρφωση της καθημερινότητάς τους, τις αποφάσεις που λαμβάνει, το γεγονός ότι . είναι πλέον συν-νομοθέτης με το Συμβούλιο της Ένωσης στο 85% περίπου των αποφάσεων πολιτικής που υιοθετούνται για θέματα που εκτείνονται από την καταπολέμηση της κλιματικής κρίσης , την προστασία των καταναλωτών, την πολιτική προστασία, έρευνα και τεχνολογία και πολλά άλλα. Και όντως δεν γνωρίζουν όλα αυτά όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά στο σύνολο σχεδόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά ποιοί ευθύνονται για την άγνοια αυτή; Όχι βέβαια οι πολίτες. Ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το τελευταίο έχει αποτύχει παταγωδώς να επικοινωνήσει αποτελεσματικά στην ευρωπαϊκή κοινωνία το σημαντικό έργο που επιτελεί υπέρ της ίδιας της κοινωνίας! Οι Ευρωβουλευτές αφού εκλεγούν “ εξαφανίζοναι” στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο διακόπτοντας οποιαδήποτε σχεδόν επαφή με την κοινωνία που τους εξέλεξε. Δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική ρύθμιση που να υποχρεώνει τους Ευρωβουλευτές να περνούν ένα μέρος του χρόνου τους στις τοπικές κοινωνίες προκειμένου να εξηγήσουν το πολυσήμαντο έργο του Κοινοβουλίου. Και να δημιουργήσουν έτσι ισχυρότερους δεσμούς με τη βάση.
Από την άλλη μεριά, τα πολιτικά κείμενα που εκδίδει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (πέρα από το νομοθετικό έργο) είναι αυτά των ψηφισμάτων (Resolutions). Το έχουμε γράψει παλαιότερα και στις σελίδες αυτές ότι τα κείμενα αυτά – συνήθως πολυσέλιδα – τα τόσο σημαντικά είναι σχεδόν ακατάληπτα από τον μέσο Ευρωπαίο πολίτη. Μόνο ειδικοί στα ευρωπαϊκά ζητήματα μπορούν να τα αποκωδικοποιήσουν. Το αποτέλεσμα είναι στην Ελλάδα ένα 47% των πολιτών να έχει αρνητική άποψη για το Ευρωκοινοβούλιο και μόνο ένα 42% θετική (Metron Analysis). Γενικά οι νέοι είναι αυτοί που εμφανίζονται περισσότερο δυσαρεστημένοι και στρέφονται προς ακροδεξιές επιλογές. Είναι σαφές ότι θα πρέπει να απλοποιηθούν τα κείμενα αυτά ώστε να μπορούν να διαβαστούν και να κατανοηθούν από οποιονδήποτε Ευρωπαίο πολίτη. Όπως θα πρέπει να απλοποιηθεί η όλη γραφειοκρατία που διέπει τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των άλλων οργάνων της Ένωσης. Και βέβαια παραμένουν άλυτα τα μεγάλα πολιτικά προβλήματα του Κοινοβουλίου όπως λόγου χάριν ότι παραμένει ένας περιπατητικός θεσμός με συνεδριάσεις σε δύο διαφορετικές πόλεις, Βρυξέλλες και Στρασβούργο, με σημαντικό οικονομικό κόστος για τον Ευρωπαίο φορολογούμενο. Και τα ζητήματα διαφθοράς που πλήττουν τη νομιμοποίηση του . Επομένως το Ευρωπαικό Κοινοβούλιου που αρχίζει τη νέα πενταετή θητεία θα πρέπει να προχωρήσει σε μια ριζοσπαστική μεταρρύθμιση των δομών και διαδικασιών λειτουργίας του προκειμένου να ενισχύσει την νομιμοποίηση του αλλά αι την αποτελεσματικότητα του ...
Πηγή: www.tanea.gr