Το εμβόλιο στα χρόνια της ιδεολογικής χολέρας

Θεόδωρος Ζαρέτος 31 Δεκ 2020

Το αντι-covid19 εμβόλιο δεν είναι υποχρεωτικό.

Δεν θα μπορούσε να γίνει έμμεσα υποχρεωτικό, με την θέσπιση περιορισμών σε ταξίδια εκτός χώρας και εισόδους σε δημόσιους χώρους μεγάλης συγκέντρωσης, σε εκείνους που χωρίς να έχουν ιατρικό λόγο απαγόρευσης του εμβολιασμού δεν θα έχουν εμβολιαστεί μετά το τέλος της διαδικασίας;

 

Υπήρξαν πάντως στο παρελθόν υποχρεωτικοί εμβολιασμοί που αφορούσαν σε θανατηφόρες ασθένειες ώστε να υπάρξει ανοσία αγέλης.

Η ιατρική ως ανθρωπιστική επιστήμη δεν πρόκρινε ποτέ, όπως ο Μπόρις Τζόνσον και ο Ντόναλντ Τραμπ, ως καλύτερη μέθοδο απόκτησης ανοσίας αγέλης τους μαζικούς θανάτους, ώστε να ανοσήσουν οι πιο τυχεροί!

Πάντα προτιμούσε τα εμβόλια.

 

Ευλογιά, τέτανος, διφθερίτιδα, κοκκύτης, φυματίωση, πολυομυελίτιδα ήταν μερικές περιπτώσεις υποχρεωτικού εμβολιασμού στη χώρα μας και σε πολλές άλλες.

Αν ήταν προαιρετικός, αυτές οι ασθένειες όχι μόνο δεν θα είχαν εξαφανιστεί, αλλά οι θάνατοι που θα προκαλούσαν θα συνέχιζαν να είναι για την ανθρωπότητα πρόβλημα, πιθανόν πολλαπλάσιο του covid 19.

Υποχρεωτικά είναι εξάλλου και κάποια εμβόλια αν διαλέξεις να πας πχ σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, αλλιώς πας Ελβετία ή Λιανοκλάδι.

 

Οι υποχρεωτικοί εμβολιασμοί θεσπίστηκαν όχι επειδή οι οργανωμένες κοινωνίες ήθελαν να προστατεύσουν τον βλάκα αλλά επειδή πρέπει να προστατεύονται από τις συνέπειες της βλακείας.

Της βλακείας να μην εμβολιάζεσαι επειδή θεωρείς ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι παράνομη επέμβαση στο σώμα σου και ανεπίτρεπτη παραβίαση της ελεύθερης βούλησής σου

 

Τι είναι η ελεύθερη βούληση;

Ως δυνατότητα, προϋποθέτει την ανυπαρξία περιορισμών στις επιλογές μας και ως ικανότητα εκφράζει το ξεπέρασμα των περιορισμών που μας θέτουν οι φυσικοί νόμοι, οι ανθρώπινοι νόμοι και η πνευματική μας κατάσταση.

Βαρύτητα, φυλάκιση και φοβίες είναι τρία παραδείγματα περιορισμών διαφορετικής τάξης.

 

Τη βαρύτητα την ξεπερνάς περιοριζόμενος στη χρήση αεροπλάνου αλλά αν έχεις τη βούληση έχεις και την ελευθερία να ανέβεις στην ταράτσα της πολυκατοικίας και να επιχειρήσεις να την ξεπεράσεις μιμούμενος τις καρακάξες. Σε αυτήν την περίπτωση δεν θα έχεις βλάψει κανέναν άλλον.

 

Όμως με ελεύθερη βούληση ο βιαστής βιάζει, ο κλέφτης κλέβει, ο δολοφόνος δολοφονεί και ο τρομοκράτης τρομοκρατεί και η κοινωνία περιορίζει την ελευθερία τους με τον Νόμο και τη φυλακή επειδή πιθανόν να βλάψουν κι άλλους.

 

Η δημοκρατική κοινωνία δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιορίσει την ελευθερία του αντιεμβολιαστή να πιστεύει και να διαλαλεί ότι το εμβόλιο έχει μέσα τσιπάκι, μπαρούτι, έμβρυα εκτρώσεων (Μητροπολίτης Κυθήρων) ρυζόγαλο ή ό,τι άλλο, αλλά δεν γίνεται να τον εξαιρεί από την υποχρέωση να περιορίσει, εμβολιαζόμενος, την απειλή θανάτου επειδή από κάποια ιδεολογική κερκόπορτα πέρασε στο μυαλό του η «άποψη» ότι η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού εναντίον θανατηφόρου ιού όσο δεν υπάρχει ανοσία αγέλης και φάρμακα συνιστά κατάσταση ανελευθερίας!

Μην τρελαθούμε!

 

Δεν μιλώ προφανώς για τους λιγοστούς ανθρώπους που η ιατρική επιστήμη απαγορεύει αυτόν τον εμβολιασμό, ούτε για τους ελάχιστους  που πάσχουν από τρυπανοφοβία (φοβία της βελόνας).

Ας τους εξαιρούσε ένας νόμος από τους περιορισμούς που θα επέβαλλε σε όσους δεν θα εμβολιαστούν επειδή «δε γουστάρουν» ή είναι «πιο ελεύθεροι» από μας.

Πόσο λογικό και νόμιμο είναι το 20% του πληθυσμού να μεταδίδει τον θανατηφόρο ιό συνεχώς ο ένας στον άλλον αλλά και σε όσους εμβολιασμένους δεν έχουν αρκετή ανοσία, ταλαιπωρώντας ολόκληρο το δυναμικό του ΕΣΥ και τους πολλούς που έχουν διαρκή ή επείγουσα ανάγκη των υπηρεσιών του;

 

Γιατί η ελευθερία της βούλησης και η ίδια η ζωή να κινδυνεύει από την πανδημία ιδεολογικής χολέρας για την οποία δεν υπάρχει κι εμβόλιο;