Έχει επανειλημμένα ειπωθεί ότι τούτη η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική. Σε ψηλότερο επίπεδο είναι πολιτική και σε ακόμη ψηλότερο πολιτιστική. Καίριος δείκτης του πολιτισμού μια κοινωνίας είναι η εφαρμογή της νομοθεσίας και των κανόνων για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Θυμίζω τρία περιστατικά παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έγιναν μόλις τον περασμένο μήνα.
Το πρώτο μας το προσφέρει ο εκπρόσωπος της Ελλάδας, πρέσβης Γ. Κακλίκης. Στις 2/3/2012 βεβαίωσε την 19η Συνέλευση του Συμβουλίου του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ότι «η Ελλάδα έχει ισχυρή νομοθεσία κατά των διακρίσεων, η οποία απαγορεύει, μεταξύ άλλων, τις διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου». Ο κ. πρέσβης παραπλανά τον ΟΗΕ. Το «Παρατηρητήριο Ελσίνκι», μαζί με ομοφυλοφιλικές οργανώσεις, μας πληροφόρησε ότι η Ελλάδα όχι μόνο δεν διαθέτει την «ισχυρή νομοθεσία» που ισχυρίστηκε, αλλά δεν έχει καν ενσωματώσει, ως όφειλε από το 2008, τη σχετική δεσμευτική απόφαση – πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία έχει υπερψηφίσει. Αντ’ αυτού, υπήρξε ένα νομοσχέδιο που ήλθε στη Βουλή και απήλθε με το φόβο της …καταψήφισης!
Το δεύτερο περιστατικό αφορά τον Άρειο Πάγο. Απέρριψε την εφαρμογή απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Συγκεκριμένα, απέρριψε αίτηση της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης για την αναγνώρισή της ως νόμιμου σωματείου παρά την προηγούμενη δικαίωσή της στο Στρασβούργο. Το χειρότερο είναι το σκεπτικό του Αρείου Πάγου, κατά το οποίο οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δεν είναι δεσμευτικές! Το ίδιο είχε κάνει ο Άρειος Πάγος και το 2009 με το σωματείο «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού». Φαίνεται ότι το καθεστώς της ελληνικής ανομίας ο Άρειος Πάγος θέλει να το περάσει και στην Ευρώπη!
Το τρίτο περιστατικό αφορά το κρεματόριο που ψήφισε το δημοτικό συμβούλιο του καταχρεωμένου Δήμου Μαρκόπουλου. Θα ήταν το μοναδικό στην Ελλάδα και θα ξελάσπωνε το Δήμο. Καθημερινά δύο με τρεις σοροί «μεταναστεύουν» κυρίως στη Βουλγαρία για να αποτεφρωθούν έναντι 3.000 έως 6.000 ευρώ. Αλλά ο Μητροπολίτης Μεσογαίας δεν χαμπερίζει ούτε από δικαιώματα των πολιτών, ούτε από την οικονομική αιμορραγία της χώρας, ούτε από το ξελάσπωμα του Δήμου Μαρκόπουλου, ούτε από τον κορεσμό των νεκροταφείων, ούτε από τίποτα. Απείλησε ξεκάθαρα με «έντονα κοινωνικά προβλήματα» που «πιθανόν να προκαλέσει» αυτή η απόφαση. Έτσι, οι δημοτικοί σύμβουλοι, σε νέα θυελλώδη συνεδρίαση, ανακάλεσαν την απόφαση. Οι επιστήμονες που θα υπεράσπιζαν το έργο εγκατέλειψαν τη συνεδρίαση κάτω από τα γιουχαΐσματα και της λεκτικές επιθέσεις των ανανηψάντων δημοτικών συμβούλων.
Δυσανεξία στον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Δυσανεξία στον «διαφορετικό» συμπολίτη. Θρησκευτικός φανατισμός. Τρεις πρόσφατες δημόσιες εκφάνσεις του πολιτιστικού επαρχιωτισμού μας. Δεν πρόκειται για λιντσαρίσματα όχλου. Πρόκειται για ενέργειες υπεύθυνων οργάνων της κοινωνίας, που φθάνουν μέχρι να παραβιάζουν τη διεθνή νομοθεσία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και που αποκαλύπτουν σε όλο τον κόσμο την καθυστέρησή μας. Στο εσωτερικό εκπέμπουν το σύνθημα για αυθαιρεσία στις «τοπικές κοινωνίες», για θράσος στις συντεχνίες, για οχλοκρατία στους αγανακτισμένους, για καταστροφές στους κουκουλοφόρους κ.ά. Στους εταίρους – δανειστές μας διαμορφώνουν μια γνώμη για μας που επηρεάζει ακόμα και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν το χρέος μας. Και αυτό πληρώνεται. Όχι από τον κ. Κακλίκη, τους Αρεοπαγίτες και τον άγιο Μεσογαίας. Από τους ασθενέστερους από εμάς.
*Ο Διονύσης Γουσέτης είναι υποψήφιος με τη Δράση/Φιλ.Συμ. στη Β΄ Αθηνών.