Η “Πρωτοβουλία μελών 53+” του ΣΥΡΙΖΑ έχει δίκιο όταν λέει ότι είναι λάθος να παρουσιάζεται το τρίτο μνημόνιο ως στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης, γιατί αυτό πραγματικά καταργεί κάθε δυνατότητα επικοινωνίας με την κοινωνική βάση. Τα μέτρα που προωθούνται είναι τόσο άδικα και ανορθολογικά που το να εμφανίζονται ως ελληνική πρόταση δημιουργεί εξαιρετικά δυσμενείς εντυπώσεις για το οικονομικό επιτελείο και για όσους έχουν λόγο σ αυτά τα θέματα.
Η “Πρωτοβουλία μελών 53+” δεν έχει δίκιο να μην αναφέρεται στον δικό της Ευκλείδη Τσακαλώτο που είναι ο πρωταγωνιστής της διαπραγμάτευσης και να μην εξηγεί με ποιο σκεπτικό τον ακολουθούν και τον στηρίζουν υποστηρίζοντας τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που εκείνος κάνει.
Η “Πρωτοβουλία μελών 53+” έχει δίκιο να προτιμά ηρωική αντίσταση και έξοδο αντί της λαϊκής κατακραυγής γιατί, αν ο ΣΥΡΙΖΑ έπεφτε μαχόμενος με τους δανειστές, θα συγκρατούσε δυνάμεις και θα άφηνε στους επόμενους τις δυσκολίες και τα βάρη που δεν μπορεί να σηκώσει.
Η “Πρωτοβουλία μελών 53+” δεν έχει δίκιο να μην εξηγεί ποιες ακριβώς είνα οι κόκκινες γραμμές και να περιορίζεται σε διακηρύξεις και συνθηματολογία αντί να περιγράφει με σαφήνεια συγκεκριμένες πολιτικές στη σφαίρα του οικονομικού ρεαλισμού.
Η “Πρωτοβουλία μελών 53+” έχει πάρα πολύ δίκιο ότι η διαχωριστική γραμμή Αριστερά-Δεξιά είναι υπαρκτή και βαθιά και με αυτό το επιχείρημα απορρίπτει οικουμενική κυβέρνηση. Σιωπά, όμως, για την συνεργασία με τους ΑΝΕΛ του Π. Καμμένου και δεν έχει ούτε μια αράδα στο κείμενο που κατέθεσε για να δικαιολογήσει αυτή τη συνεργασία κορυφής που ποια, άραγε, αξιακή σύγκλιση εκφράζει;
Η ισχυρή τάση του ΣΥΡΙΖΑ που παρενέβη με ένα εκτενές μανιφέστο στον προσυνεδριακό διαλογο έχει την παιδεία και την εμπειρία για να εκφράσει το ρομαντισμό της με έναν ευχάριστο τρόπο, για να υποσχεθεί ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και ότι κάποια στιγμή τα όνειρα θα πάρουν εκδίκηση. Ομως, στην κυβέρνηση, εκτός από τον κ. Τσακαλώτο, συμμετέχει κι άλλος δικός τους, ο κ. Δρίτσας που δεν ήθελε την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ αλλά τελικά μάλλον ήθελε περισσότερο την καρέκλα του. Και στην ομάδα ανήκουν βουλευτές που ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο, προιόν εκβιασμού και πραξικοπήματος των δανειστών όπως λένε, και παραμένουν βουλευτές παρόλο που το παράλληλο πρόγραμμα στο οποίο πίστεψαν δεν εφαρμόζεται όπως ήθελαν.
Οχι και τόσο μικρές αντιφάσεις που χάνονται μέσα στην μεγάλη αντίφαση της “πρώτης φοράς Αριστερά” που δεν μειώνει αμυντικές δαπάνες αντί να αυξάνει τον ΦΠΑ.
Δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Τύπο