Αν οι γάμοι στα ελληνικά νησιά έχουν εξελιχθεί σε μια αξιόλογη οικονομική δραστηριότητα, στη Βρετανία ανάλογη δραστηριότητα αναπτύσσεται πέριξ της βασιλικής οικογένειας. Ο γάμος του πρίγκιπα Ουίλλιαμ το 2011, ή ο ιωβηλαίος της βασίλισσας το 2012, έδωσαν μιαν ώθηση στη βρετανική οικονομία και το City προεξοφλεί ότι τα γεννητούρια του διαδόχου θα αποδώσουν κάπου 283 εκ. ευρώ.
Όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά στη «Monde», «η βασιλική οικογένεια δεν έχει κατοχυρωμένο εμπορικό σήμα, επομένως ο καθένας είναι ελεύθερος να χρησιμοποιεί τα σύμβολα της μοναρχίας για εμπορικούς σκοπούς, στον βαθμό που η χρήση τους είναι μέσα στα όρια της ευπρέπειας».
Χιλιάδες σουβενίρ σε κάθε είδους προϊόντα έχουν κατακλύσει τις μέρες τούτες τη βρετανική αγορά, με το στέμμα, τον θυρεό ή απλά ένα μωρό, σε κεραμικά, ρούχα, μαξιλάρια, μολύβια, ποτά, βιβλία, DVD και το City εκτιμά ότι ο καλός καιρός και η αλλαγή της διάθεσης, θα τονώσει την κατανάλωση.
Στη γαλλική εφημερίδα σημειώνεται επίσης, ότι η γέννα του διαδόχου προκάλεσε μια «τρέλα» στα κοινωνικά δίκτυα – συγκεκριμένα αναφέρεται ότι το βράδυ της Δευτέρας, κάπου 25.000 tweets εκπέμπονταν το λεπτό, ενώ στο facebook η είδηση της γέννας, ακόμη και το πρωί της Τρίτης δέχθηκε κάπου 373.000 «like» και 69.000 «share»…
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Στην ιστοσελίδα του «Guardian» με ένα κλικ στο επάνω δεξιό άκρο, οι αναγνώστες μπορούν να εισέλθουν σε μιαν ιστοσελίδα απαλλαγμένη κάθε είδησης σχετικής με τη βασιλική οικογένεια και τη γέννα του διαδόχου. Ο χρήστης δηλώνει αν επιθυμεί τη «δημοκρατική» ή «βασιλική» εκδοχή της εφημερίδας – η «δημοκρατική» εκδοχή έχει μια πλούσια πολιτιστική ύλη εκεί όπου η «βασιλική» εκδοχή παραθέτει όλη την παραφιλολογία για τον 3ο στη σειρά διάδοχο της Μεγάλης Βρετανίας.
Υπενθυμίζεται σχετικά, ότι η (κεντροαριστερή) βρετανική εφημερίδα ήδη από το 2000 είχε ξεκινήσει μιαν εκστρατεία ζητώντας τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη θέσπιση της αβασίλευτης δημοκρατίας. Η καμπάνια εξαγγέλθηκε αλλά δεν είχε συνέχεια, εξέφραζε όμως έναν κόσμο που υπολογίζεται στο 10% της κοινωνίας και που αποτελεί «μια αμετάβλητη βάση, με επιρροή κυρίως στους νέους ηλικίας 15-24 ετών, στην Αριστερά και στους αγνωστικιστές» – με λίγα λόγια σε μια ελίτ διανοουμένων. Οι οπαδοί του κινήματος θα αποδέχονταν τη βασίλισσα ως μια «τουριστική ατραξιόν», όμως σε τούτη τη συγκυρία έχουν υποστεί καθίζηση. Ο ενθουσιασμός για τα γεννητούρια του διαδόχου ενίσχυσε τη δημοτικότητα της μοναρχίας, που είχε υποστεί μεγάλο στραπάτσο στον θάνατο της Νταϊάνας κι έκανε τους Εγγλέζους να περιβάλλουν με στοργή τις δύο εθνικές ιδιαιτερότητές τους – τη στερλίνα και τη μοναρχία. «Γιατί να αλλάξουμε ένα σύστημα που περπατά;» λένε. Η απάντηση που λέει, ότι στη συγκυρία της κρίσης, η βασιλική οικογένεια κοστίζει στον εθνικό προϋπολογισμό κάπου 41.7 εκ. ευρώ τον χρόνο, δεν τους αγγίζει…