Μελετώντας ένα κείμενο του Γιώργου Μιχαηλίδη, που τον έχω εμπιστοσύνη γιατί κάνει πολύ καλά τη δουλειά του, σε αυτόν τον τομέα, χρονια τώρα, διαβάζω με θλίψη για το βούλιαγμα της Θεσσαλονίκης και τον πλήρη αφανισμό της, από την οικονομική και κοινωνική χαρτογράφηση της χώρας μας.

Όταν κουλαντρίζονταν αυτή η πόλη και έλεγε πως είναι ο δεύτερος Νομός στη χώρα , σήμερα μας λέει ότι ο Νομός είναι 9ος στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στη χώρα.

Σήμερα, οι επιχειρήσεις της Αττικής κάνουν 8 φορές μεγαλύτερο τζίρο από αυτόν της Θεσσαλονίκης. Ακόμη και στη μεταποίηση όπου κάποτε η Θεσσαλονίκη ήταν το ισχυρότερο βιομηχανικό κέντρο της χώρας, οι επιχειρήσεις της Αττικής σήμερα, κάνουν πλέον τζίρο, 9 φορές περισσότερο, από ότι οι επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης.

Αυτή η απόκλιση με την Αθήνα, δεν έχει καμιά σχέση ούτε με τον αθηνοκεντρισμό και τη ριγμένη Θεσσαλονίκη, ούτε τίποτε αντίστοιχο.

Έχει να κάνει με το ότι αυτή η πόλη δεν γουστάρει να παράγει, δεν γουστάρει να δημιουργεί συνθήκες ανάπτυξης.

Και έρχεσαι και αναρωτιέσαι, πού μπορεί να οδηγήσει ακόμα αυτή η τάση αφανισμού της Θεσσαλονίκης, όσο οι τοπικές δυνάμεις το μόνο στο οποίο προσβλέπουν, είναι η έξωθεν βοήθεια προς τους πονεμένους και τους αδικημένους.

Και για να γίνομαι σαφής, εκεί που όλοι ψάχνουν να βρουν τι αποφάσεις θα παρθούν, τι επενδύσεις θα γίνουν, οι γνωστές γαλιάντρες αυτή της πόλης, κυνηγάν να βρουν ποιος θα βάλει τα πιο πολλά από τους ξένους, για να αναπτυχθεί η Θεσσαλονίκη.

Δεν έχει τσίπα απάνω του κανένας.

Βγήκαν και μιλαν για τα μπαϊρια στην Περαία και αντί ο Πρωθυπουργός, να τους πιάσει με ένα ξύλο και να τους κυνηγήσει , τους παρακολουθεί φαίνεται, πανηγυρίζοντας ότι κουβαλάν , ποιός ξέρει ποιά αναπτυξιακή προοπτική, σε αυτή την πόλη.

Μέχρι και μηχανήματα που ασχολούνται με οικοδομικές εργασίες, ανακάλυψαν οι σερσερήδες στα μπαϊρια, ξεχνώντας πως μεγάλο κομμάτι τςη πόλης, περνάει καθημερινά από κει και ψάχνει να βρει τους εκσκαφείς.

Μια πόλη λοιπόν, που σε καμία περίπτωση δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ, για το τι κάνει η ίδια, για να πρωτοπορήσει και περιμένει τους αλλουνούς να πράξουν, έτσι και τώρα προσπαθει να πανηγυρίσει, με ξένα κόλλυβα.

Είναι ντροπή και μόνον που το ανέχεστε εσείς, οι πολιτικές δυνάμεις αυτής της πόλης, που δεν ουρλιάζετε για την κατάντια της και τον αφανισμό της.

Βγείτε και πάλι να φωνάζετε, για το αθηνοκεντρικό κράτος , άθλιοι τύποι της παντελούς καθυστέρησης και εξαφάνισης αυτή της πόλης.