Ειλικρινά προσπαθώ να καταλάβω με ποια λογική η ΝΔ θεώρησε προνομιακό αντιπολιτευτικό πεδίο το Προσφυγικό. Πρακτικά -όπως λέμε εμείς του βόλεϊ -ύψωσε στον Τσίπρα για να καρφώσει. Πράγμα που θα πετύχαινε ο πρωθυπουργός αν είχε στοιχειώδεις γνώσεις Ιστορίας και γραμματικής και δεν επιδίδετο σε επίδειξη φτηνού συναισθηματισμού. Ενώ υπάρχουν τόσα ανοιχτά ζητήματα στα οποία η κυβέρνηση είναι εμφανώς υπόλογη και ανίκανη, η ΝΔ επέλεξε το μόνο στο οποίο έχει τη λιγότερη ευθύνη και με το οποίο μπορεί να συσπειρώσει τη ζαλισμένη από τις τούμπες Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Προφανώς και το κλείσιμο της Αμυγδαλέζας και η αρχική αμεριμνησία είναι προβλήματα, όμως το Προσφυγικό υπερβαίνει και τον Τσίπρα και την Ελλάδα, φοβάμαι και την Ευρώπη. Η συνάντηση της Βιέννης για τη Συρία κατέδειξε τον μόνο τρόπο ώστε μακροπρόθεσμα να μειωθεί μια μεταναστευτική ροή.
Βραχυπρόθεσμα δεν υπάρχει ριζική λύση αλλά δύσκολες και κατάφορτες πολιτικού κόστους διευθετήσεις. Ας το πάρουμε απόφαση, όχι για να παραιτηθούμε, αλλά για να έχουμε επίγνωση του μεγέθους και της πολυπλοκότητας του ζητήματος. Για το άμεσο μέλλον τα κύματα θα συνεχίσουν να έρχονται στην Ευρώπη και πολιτικά οι μόνοι ωφελημένοι θα είναι οι ακροδεξιοί και ξενόφοβοι λαϊκιστές, αυτοί που θέλουν να μετατρέψουν τον φόβο του ανθρώπου της διπλανής πόρτας μακροπρόθεσμα σε μίσος και βραχυπρόθεσμα σε ψήφο. Θα πιεστούν οι δυνάμεις που προσπαθούν απεγνωσμένα να ισορροπήσουν ανάμεσα στην ουμανιστική αντιμετώπιση και στον ορθολογισμό. Οι δυνάμεις, δηλαδή της σοβαρής Αριστεράς και κάποιες δυνάμεις της μετριοπαθούς Κεντροδεξιάς που δεν ενδίδουν στον λαϊκισμό. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που συμβαίνει στη Γερμανία. Η Μέρκελ -που πιστώνεται μια ισορροπημένη θέση αρχών- χάνει σε δημοφιλία και ψήφους, οι σοσιαλδημοκράτες μένουν καθηλωμένοι στο 24%, ενισχύονται οι Βαυαροί Χριστιανοκοινωνιστές -αυτοί που θέλουν μόνο χριστιανούς πρόσφυγες-, ενώ οι ακροδεξιοί παρελαύνουν με κρεμάλες της Μέρκελ και του Γκάμπριελ. Οι Αυστριακοί αναγκάζονται να υψώσουν τείχος για να ελέγξουν το κύμα που οδηγούν στη χώρα οι φράκτες που υψώνουν οι Ούγγροι και άλλοι, οι οποίοι καρπώνονται τα οφέλη από τη συμμετοχή τους στην ΕΕ χωρίς να αναλαμβάνουν τις αντίστοιχες υποχρεώσεις και χωρίς την παραμικρή αίσθηση αλληλεγγύης.
Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κινδυνεύει και μόνο ευρύτατες υπερεθνικές και πολιτικές συσπειρώσεις θα το κρατήσουν όρθιο απέναντι στους αγριεμένους ανέμους της Ιστορίας. Διευθετήσεις με πανευρωπαϊκό ορίζοντα και επιμερισμό των βαρών. Για την ΕΕ μία αναγκαία διευθέτηση είναι η συμφωνία με την Τουρκία. Η συνεννόηση Ελλάδας και Τουρκίας είναι υποσύνολο αυτής της γενικότερης διευθέτησης. Τώρα αντιλαμβανόμαστε πόσο επιζήμια για τα εθνικά μας συμφέροντα ήταν η σταδιακή εγκατάλειψη της προσπάθειας συνεχούς βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό, δεν προσφέρεται για εύκολη αντιπολίτευση, επιβάλλει ευρύτατη συνεννόηση. Μόνο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σε αυτόν ακριβώς τον τομέα, της συνεννόησης, παίρνει τον χειρότερο βαθμό και έχει δημιουργήσει το χειρότερο προηγούμενο.