Την ώρα που η Ελλάδα εκστρατεύει με σημαίες και με ταμπούρλα για τη μείωση του χρέους της, άλλες χώρες το «κουρεύουν» σιωπηλά. Η Φινλανδία, χωρίς πολλά ταρατατζούμ και μεγαλοστομίες, αποφάσισε να ανταλλάξει ένα δισ. χρέους της με νέα ομόλογα που λήγουν το 2020 πετυχαίνοντας αρνητικό επιτόκιο (-0,017%). Οπως γράφει το Bloomberg, όλες οι χώρες της Ευρωζώνης κερδίζουν από την ποσοτική χαλάρωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας: «Το επιτόκιο των πενταετών ομολόγων της Γαλλίας ήταν 0,12% και του Βελγίου 0,196%, ενώ η Ολλανδία πούλησε χρέος με επιτόκιο 0,347%». Ολες οι χώρες είπαμε; Λάθος, υπάρχει και το μικρό γαλατικό χωριό που αντιστέκεται σθεναρά σε κάθε πρόταση διεξόδου από την κρίση. Το κόστος των τριετών ελληνικών ομολόγων εκτινάχθηκε χθες στην περιοχή του 20%!
Αλλοι «ασθενείς» της Ευρώπης όχι μόνο βγήκαν από την εντατική αλλά τρέχουν: η Ιρλανδία εξέδωσε στο τέλος του προηγούμενου μήνα έντοκα γραμμάτια 500 εκατ. ευρώ με μηδενικό επιτόκιο. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση αποφάσισε τη μεγαλοφυή κίνηση να μην πάρει την δόση των 7,2 δισ. με μέσο ετήσιο επιτόκιο 2,5% αλλά να ξεζουμίσει την εγχώρια αγορά (κανείς πλην των ημέτερων τραπεζών δεν αγοράζει) με την έκδοση εντόκων γραμματίων· τα εξάμηνα έχουν επιτόκιο 2,75%.
Μεγαλύτερο δε κόστος, το οποίο θα πληρώσουμε όλοι είναι η προσφυγή των τραπεζών στο Emergency Liquidity Assistance (ELA), επειδή η κυβέρνηση θέλει να κάνει τον καμπόσο στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και δεν προχωρά σε συμφωνία με τις χώρες της Ευρωζώνης ώστε να δανείζονται φθηνά οι τράπεζες. Το επιτόκιο του ELA είναι 1,55%, αντί 0,05% της κανονικής χρηματοδότησης από την ΕΚΤ. Η διαφορά του 1,5% για π.χ. 10 δισ. σημαίνει επιπλέον ετήσιο βάρος 150 εκατ. Για όλους τους Ελληνες. Οπως ορθώς τόνισε ο καθηγητής κ. Γιάννης Τσαμουργκέλης «οι επιχειρήσεις θα αντιμετωπίσουν σταδιακά αυξανόμενο κόστος χρήματος… Η αύξηση του κόστους χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών θα μετακυλιστεί στην πραγματική οικονομία -και εκεί που έχουμε ακριβό χρήμα και η μόνη διέξοδος υπό τις συνθήκες δημοσιονομικής ασφυξίας και ύφεσης γίνεται το φθηνό χρήμα σ’ όλη την Ευρώπη πια μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης, στην Ελλάδα θα γίνει το ακριβώς ανάποδο, με αποτέλεσμα η συμπίεση των επιχειρήσεων να είναι τεράστια- και αυτό θα οδηγήσει σε πίεση για χαμηλότερες αμοιβές και σε πίεση για λιγότερες φορολογικές δαπάνες από τις επιχειρήσεις. Θα έχουμε περισσότερες πτωχεύσεις, περισσότερη ανεργία, λιγότερη ανάπτυξη και μεγαλύτερες απαιτήσεις φορολογικής κάλυψης». (Αθήνα 9,84, 5.2.2015). Ποιος είπε ότι οι ιδεοληψίες, η αυταρέσκεια και οι μεγαλοστομίες δεν έχουν κόστος; Μόνο που για μια φορά ακόμη το κόστος θα το φορτωθούμε εμείς οι πολίτες, με περισσότερους φόρους και ακριβότερα προϊόντα.
Την ώρα λοιπόν που η Ευρώπη πραγματικά αλλάζει κι όλοι εκμεταλλεύονται το κύμα του φθηνού χρήματος που προσφέρει η ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, στην Ελλάδα κάνουμε διαδηλώσεις για να ξαναδημιουργηθούν οι συνθήκες της εθνικής μας τύφλωσης. Το έχουμε ξαναζήσει, τη δεκαετία του 1990, με τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια για το Μακεδονικό και ξέρουμε την κατάληξή τους. Δυστυχώς, η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται πάντα ως φάρσα. Ενίοτε επαναλαμβάνεται σαν οικονομική τραγωδία.