Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Καφαντάρη το είπε – στον «Kontra» – χωρίς περιστροφές: «Η εποχή του εγώ είμαι το αφεντικό του εαυτού μου έχει τελειώσει κα ίσως τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν». Πρόκειται ουσιαστικά για μια φράση-σύνοψη της πολιτικής που εφαρμόζεται σταθερά από τον Γενάρη του ’15 στη χώρα μας.
«Τα πράγματα» που πρέπει ν’ αλλάξουν είναι ακριβώς το δικαίωμα ν’ αποφασίζει καθένας για τον εαυτό του και το μέλλον του. Άλλα αφεντικά θ’ αποφασίζουν για τη ζωή, τη δουλειά και την παιδεία μας, θα μας υπαγορεύουν ποια κανάλια θα βλέπουμε, ποιες εφημερίδες θα διαβάζουμε, τι τραγούδια θα λέμε, τι σκίτσα θα σχεδιάζουμε, τι κριτική επιτρέπεται να κάνουμε.
Η κοινωνία ωθείται σε μια συνολική κολλεκτιβοποίηση με τις τελικές επιλογές να γίνονται από μια κεντρική «φωτισμένη» ηγεσία. Η εξαγγελία της πολιτικής αυτής ετοιμάζεται και επίσημα με το νομοσχέδιο για την «κοινωνική οικονομία».
Ο βουλευτής επικρατείας κ. Φλαμπουράρης προσπάθησε – στην «Εφημερίδα των Συντακτών» – να ντύσει και ιδεολογικά τη νέα αυτή «σοβιετική» ιδεοληπτική κυβερνητική έξαρση. «Κάποιες φορές αλλάζεις θέσεις για να μην αλλάξεις αξίες», είπε.
Καλύτερα να παραδεχόταν με ειλικρίνεια ότι κάποιες φορές αλλάζεις αξίες μόνο και μόνο για να μην αλλάξεις (χάσεις) τις κυβερνητικές σου θέσεις…