Εκτός απροόπτου, την ώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα γνωρίζετε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή. Νομίζω όμως ότι περισσότερη και από το αποτέλεσμα σημασία έχει η συνειδητοποίηση από τον λαό το τελευταίο διάστημα της κραυγαλέας ανεπάρκειας της ηγεσίας των δυνάμεων που υποτίθεται ότι στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου. Βράδια ολόκληρα μας κράτησαν άγρυπνους δήθεν διαπραγματευόμενοι σκληρά, ενώ οι λιτές ανακοινώσεις του πρωθυπουργού αποκάλυπταν μια άλλη πραγματικότητα, την οποία επιβεβαίωναν άθελά τους οι αρχηγοί με τις «ηρωικές» δηλώσεις τους, διαρροές ή συνεντεύξεις τους.
Η έγνοια τους ήταν να αποστασιοποιηθούν από τα πολλά δυσάρεστα και δυσβάσταχτα και ταυτοχρόνως να οικειοποιηθούν τα ελάχιστα ευχάριστα ως προϊόν αποκλειστικά της δικής τους διαπραγματευτικής δεινότητας. Εν όψει εκλογών ο καθένας ήθελε να κλείσει το μάτι στην εκλογική του πελατεία αδιαφορώντας για τη ζημιά που προξενούσαν στη διεθνή εικόνα της χώρας, επιβεβαιώνοντας όλα τα αρνητικά στερεότυπα που της προσάπτουν με τιμωρητική πρόθεση οι συντηρητικοί κύκλοι στην Ευρώπη.
Ο πρώτος που καταβάλλει άμεσα στο πολιτικό ταμείο τα επίχειρα της συνεχούς εξάσκησής του στην πιρουέτα είναι ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Ιδεολογικά τον πλευροκοπεί η «Χρυσή Αυγή» και πολιτικά η ΝΔ. Το αποτέλεσμα ήταν η εικόνα του στη συνέντευξη Τύπου της Παρασκευής όπου μπέρδεψε τους πάντες, είπε αλλοπρόσαλλα πράγματα και δίχασε το στελεχικό δυναμικό του. Η πολιτική της εξυπνακίστικής ατάκας και η απαγγελία Καβάφη δεν σώζουν όταν η βασική πολιτική επιλογή πάει συνεχώς πέρα-δώθε. Το ΠΑΣΟΚ πληρώνει πανάκριβα την αδυναμία του να αντιληφθεί έγκαιρα το μέγεθος του προβλήματος, να προωθήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και να απαλλαγεί από μια ηγεσία που με αλλεπάλληλα λάθη έφερε την παράταξη στο χείλος της καταστροφής. Προς το τέλος ο κ. Παπανδρέου προσπάθησε ανεπιτυχώς να προβάρει τη φορεσιά του διώκτη των τραπεζών. Εξοργίζουν επίσης οι βραδυφλεγείς συνειδησιακές εκρήξεις παπανδρεϊκών στελεχών που μέχρι χτες κατάπιναν αδιαμαρτύρητα την κάμηλον και διυλίζοντας την ουρά της πηδάνε τελευταία στιγμή από το πλοίο.
Η ΝΔ φαίνεται ότι θα βγει με τις λιγότερες άμεσες απώλειες αλλά έχει μπει ανεπίστρεπτα στον δρόμο που οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στη σημερινή κατάσταση. Ο κ. Σαμαράς προσπάθησε να πείσει ότι δεν άλλαξε γραμμή, αλλά δεν ήταν αυτό που έπεισε την Κοινοβουλευτική Ομάδα του. Ηταν το καρώτο της άμεσης διενέργειας εκλογών μαζί με το μαστίγιο της κομματικής πειθαρχίας. Ολοι όμως αντιλαμβάνονται ότι σε χρονικό διάστημα πολύ μικρότερο από αυτό που χρειάστηκε στον κ. Παπανδρέου, θα βρίσκεται στη δεινή θέση του προκατόχου του. Τα καθηλωμένα περί το 30% ποσοστά της ΝΔ αποδεικνύουν ότι η μνήμη ενός μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού ανθίσταται ακόμα και δεν διαγράφει τις καταστροφικές συνέπειες της πενταετούς πολιτικής του κόμματος που έχει το θράσος να εμφανίζεται ως δύναμη σωτηρίας της χώρας και του πολιτικού συστήματος. Πολλοί κρατάνε στο μυαλό τους, σαν σκηνή από ταινία προσεχώς, την εικόνα του Πορτογάλου υπουργού Οικονομικών ικέτη μπροστά στον Σόιμπλε. Τα δύσκολα για τη ΝΔ μόλις άρχισαν και το κακό γι’ αυτήν είναι ότι ουδείς πλέον μπορεί να καμώνεται τον ανυποψίαστο.