Ο τίτλος της χειρόγραφης αφίσας ήταν επαναστατικός. Το υποδήλωνε και το κόκκινο χρώμα του μαρκαδόρου: «Οι συλλογικοί αγώνες πετυχαίνουν νίκες». Η υπογραφή ακόμη πιο επαναστατική: «Συσπείρωση Αριστερών Φοιτητών», μια από τις φοιτητικές οργανώσεις του νεφελώματος ΣΥΡΙΖΑ. Οπως έγραφε και ο συνάδελφος Γιώργος Τερζής χθες, το κείμενο θα μπορούσε να είναι διασκεδαστικό αν τα πανεπιστήμιά μας δεν ήταν στο σημερινό τους μαύρο χάλι.
Γράφουν λοιπόν (με κεφαλαία) και με μαύρο μαρκαδόρο οι Αριστεροί Φοιτητές που συσπειρώθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά: «Την Τρίτη 12/3 πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας στο γραφείο Σοφιανοπούλου στο τμήμα Βιομηχανικής Διοίκησης και Τεχνολογίας με αφορμή το μαζικό κόψιμο των φοιτητών (περίπου 80%) και τα εξαιρετικά δύσκολα θέματα στο μάθημα Επιχειρησιακή Eρευνα 2.
»Μέσα από τη συλλογική αυτή διαδικασία η καθηγήτρια παραδέχτηκε τη δυσκολία των θεμάτων και δεσμεύτηκε ότι αυτό δεν θα επαναληφθεί. Είναι σαφές (σ.σ.: εδώ ο μαρκαδόρος γίνεται κόκκινος, ίσως για να υπογραμμιστεί το επαναστατικό πρόταγμα) ότι μόνο μέσα από συλλογικές διαδικασίες μπορούμε να πετυχαίνουμε νίκες που βελτιώνουν τη φοιτητική καθημερινότητα και τους ρυθμούς σπουδών μας. Κάτω οι νόμοι και οι κανονισμοί, νόμος οι ανάγκες κάθε φοιτητή». Υπογραφή: «Συσπείρωση Αριστερών Φοιτητών».
Στη χώρα που βασιλεύει ο αριστερός παραλογισμός, τέτοιου τύπου κομπασμοί δεν θα έπρεπε να κάνουν πλέον εντύπωση. Το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του τάδε» μετεξελίχθηκε για τις ανάγκες των αριστερών φοιτητών «Κάτω οι νόμοι και οι κανονισμοί, νόμος οι ανάγκες κάθε φοιτητή». Απλώς εδώ μπαίνει ένα ερώτημα για την κυρίαρχη (διά των τραμπουκισμών) Αριστερά στα πανεπιστήμια. Ενα ερώτημα στρατηγικής. Τα μαθήματα τύπου «Επιχειρησιακή Ερευνα» αφορούν μάνατζερ που θα στελεχώσουν τις κακές καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Εκαναν που έκαναν την «παράσταση», δεν ζητούσαν από την καθηγήτρια δυσκολότερα θέματα, ώστε να μην αποφοιτήσει κανείς και να καταρρεύσουν οι επιχειρήσεις από το έλλειμμα Βιομηχανικής Διοίκησης;
Εκτός πάλι αν υπάρχει βαθύτερη στρατηγική για να πληγεί ο καπιταλισμός. Να μείνουν αστοιχείωτοι οι απόφοιτοι των ελληνικών πανεπιστημίων, να μην τους προσλαμβάνει κανείς και να καταρρεύσει το σύστημα λόγω αγραμματοσύνης. Αλλά, πάλι, αυτό το έχει καταφέρει η Αριστερά τα προηγούμενα χρόνια της βασιλείας της στα ελληνικά ΑΕΙ. Μας μπερδέψατε, σύντροφοι…