Tην αντίθεση στην βία, τον φόβο και την αστυνομοκρατία άκουσα να βάζει ως βασικό στόχο του ΣΥΡΙΖΑ ή του νέου ΣΥΡΙΖΑ ή του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία ( Πέστε το όπως αρέσει στον καθένα) ο Α. Τσίπρας , μιλώντας στην Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου. Αισθάνθηκα ότι βρισκόμαστε κάπου παραμονές δικτατορίας , αλλά ηρέμησα. Συνέχισε λέγοντας ότι « θα τους ταράξουμε στην νομιμότητα». « Δόξα σοι ο Θεός» σκέφτηκα. Κάποιος θα μας σώσει από τους Ρουβίκωνες, από τους καταληψίες δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων, από τους μπαχαλάκηδες, από την χρησιμοποίηση Πανεπιστημιακών χώρων ως γιάφκες, από όσους μαζεύουν τα μπάζα από τις ανακαινίσεις σπιτιών και τα πάνε στις ταράτσες μήπως χρειαστούν για να τα πετάνε στα κεφάλια αστυνομικών. Κάποιος θα μας σώσει από όσους θέλουν την Ελλάδα Κράτος που να υπάρχει τάξη, ασφάλεια , χώρα που να τηρούνται οι Νόμοι. Μετά σκέφτηκα τότε πως ο Α. ΤσΊπρας θα ταράξει κάποιους στην νομιμότητα αφού ο ίδιος θεωρεί ως φόβητρο την εφαρμογή της νομιμότητας. Πολιτική, ιδεολογική και διανοητική σκιζοφρένεια.
Αυτό χαρακτηρίζει την πλήρη σύγχυση του ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία του από τις εκλογές και μετά. Δεν μπορεί να καταλάβει με τίποτα, ότι αν συνεχίσει με μια ρητορική που δεν πείθει και παραπέμπει στον ΣΥΡΙΖΑ του 3%-4% , τότε θα χάνει και θα απομονώνεται. Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της OPINION POLL το 74% τάσσεται υπέρ της κατάργησης του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Ανάμεσά τους το 50.6% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ! Στο δε ερώτημα αν σ΄αυτό το διάστημα αισθάνονται ότι οικοδομείται Κράτος της Ακροδεξιάς, της αστυνομοκρατίας και του αυταρχισμού, το 68.3% απαντάει όχι. Ανάμεσά τους το 40% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ! Συμπέρασμα; Η γραμμή Α. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου, δεν πείθει ούτε καν ένα πολύ μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια γραμμή για να συσπειρώσει όσους έχουν ανάγκη από φαντάσματα για να συσπειρωθούν. Δεν είναι πάντως γραμμή Κόμματος που κυβέρνησε και θέλει να κυβερνήσει κάποια στιγμή και πάλι.
Συμπέρασμα; Χρειάζεται πλήρης πολιτική, ιδεολογική, στρατηγική επανατοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί άραγε; Η ζωή θα δείξει πιο μακροπρόθεσμα. Το σίγουρο είναι ότι σ΄αυτό το διάστημα και σε ένα ορατό χρονικό διάστημα δεν μπορεί. Γι αυτό εμφανίζει ανομοιογενείς συσπειρώσεις με Κουντουρά και Ραγκούση, Κόκκαλη και Πολάκη, Ρεπούση και Παπαχριστόπουλο που δεν οδηγεί πουθενά. Το σίγουρο είναι ότι ο Α. Τσίπρας είναι αποδυναμωμένος μετά από τρεις ήττες, ότι ένα τμήμα των ψηφοφόρων του πείθεται από τις πολιτικές επιλογές του Κ. Μητσοτάκη και ότι αν συνεχίσει έτσι θα βρεθεί προ απροόπτων.Ήδη άλλωστε χάνει δυνάμεις και το 31.5% φαίνεται να έχει μετατραπεί σε 23%-24%.
Ας δούμε ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα ευρήματα από την έρευνα της OPINION POLL που αφορούν στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ: Το 34.4% συμφωνεί με τον τρόπο που χειρίζεται η Κυβέρνηση τα θέματα, το 36% δηλώνει ικανοποιημένο με τους χειρισμούς του Κ. Μητσοτάκη, ενώ το 42% δεν είναι ικανοποιημένο από την αντιπολιτευτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα το 61.6% βλέπει ότι δημιουργείται ένα θετικό κλίμα στην Οικονομία, το 50.6% τάσεται υπέρ της κατάργησης του Πανεπιστημιακού Ασύλου και το 44% δεν πιστεύει ότι κυριαρχεί αστυνομοκρατία και αυταρχισμός. Συμπέρασμα; Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πάνω σε κινούμενη άμμο. Αν δεν βρει, την Στρατηγική και τον πολιτικό λόγο που θα συνενώνει τα πιο διαφορετικά ακροατήρια που τον ψήφισαν, θα βρεθεί μπροστά σε αναταράξεις και κίνδυνο μείωσης των δυνάμεών του.
Πολύ περισσότερο που σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 59.3% των ψηφοφόρων του δεν πιστεύει ότι έχει νόημα στην εποχή μας ο διαχωρισμός Αριστεράς- Δεξιάς. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει ως ατού το 31.5% που πήρε στις τελευταίες εκλογές και να έχει δώρο και bonus την αδυναμία του ΚΙΝΑΛ, αλλά τίποτα δεν είναι αιώνιο.