Τριών ειδών αντιδράσεις κυβερνητικών στελεχών συναντήσαμε τις μέρες αυτές. Η πρώτη η – για ευνόητους λόγους – πιο «δημοφιλής» ήταν η «Μαξιμιακή»: Ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε σωστά, λάθη αποφασιστικά και μεγάλα δεν έγιναν αλλά, για τα… μάτια του κόσμου, ας πάρουμε μια γενική πολιτική ευθύνη κι ας αλλάξουμε και τρεις-τέσσερις υπεύθυνους στη μνήμη των νεκρών.
Η δεύτερη ήταν η «αντιπολιτευτική», των μετεκλογικά καραδοκούντων ας πούμε: Εντάξει, μας έτυχε και μια στραβή, αλλά δεν μπορεί να λέμε ότι έγιναν και όλα σωστά από τη στιγμή που θρηνούμε και τόσους νεκρούς. Κάποιοι δεν θα ‘καναν καλά τη δουλειά τους.
Η τρίτη, η χειρότερη και πιο επικίνδυνη γιατί εκφράστηκε για μια ακόμη φορά με το πρόσωπο του πιο χυδαίου λαϊκισμού και τα στόματα των πιο ακραίων λαϊκιστών ήταν η «πρωτοπαλικαρίστικη»: Τι θέλετε ρε; ναι, όλα καλά τα κάναμε κι αν δεν ήταν ο στημένος Σκάι να μας συκοφαντεί και όλοι αυτοί οι νεκροί να θολώνουν την εικόνα, δεν θα παίρνατε είδηση τίποτα. Και σ’ όποιον αρέσουμε!
Ο αριστεροακροδεξιός λαϊκισμός είναι η μεγαλύτερη ζημιά που έκανε στη χώρα αυτή η κυβέρνηση. Η συνειδητή επιλογή της λαϊκίστικης πολιτικής, με την ενεργή υποστήριξη των μπράβων της, οδηγεί στα σημερινά αποτελέσματα που δεν μπορούν να ανατραπούν από «αριστερές» εκλάμψεις και προεκλογικά φτιασιδώματα.
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο επέβαλε πρόστιμο στον Παύλο Πολάκη για συκοφαντική δυσφήμιση στην ΠΟΕΔΗΝ. Και τι έγινε; Θα τα σκάσει και πάλι μάγκας θα ‘ναι. Το πολύ πολύ να προστεθούν στα «βοθροκάναλα» και μερικοί ακόμα «βοθροδικαστές». Την πολιτική ευθύνη για τους Πολάκηδες δεν πρόκειται βέβαια να την αναλάβει κανένας.