Η Ελευθεροτυπία και ο Πλουραλισμός του Τύπου και των ΜΜΕ, είναι κεντρικό δομικό στοιχείο της δημοκρατίας.Είναι βασικό κριτήριο του μορφωτικού επιπέδου ενός λαού.
Χαρακτηρίζει το κράτος δικαίου και την διαφάνεια ,στην λειτουργία του πολιτικού συστήματος.
Στην κλασσική αρχαιότητα, ειδικά στην Αθήνα, όπου δημιουργήθηκε η έννοια της δημοκρατίας και οργανώθηκε το πρώτο δημοκρατικό πολίτευμα , το ρόλο των ΜΜΕ, είχε το θέατρο, τόσο με την σάτιρα, όσο και με την τραγωδία.
Η Γαλλική επανάσταση διατύπωσε νομοθετικά, τις αρχές της
ελευθεροτυπίας .
Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1948, μετά την φρίκη του φασισμού και του καταστροφικού πολέμου ,κατοχύρωσε στο άρθρο 19 την ελευθερία έκφρασης της γνώμης και διάδοσης των ιδεών, με κάθε μέσο και χωρίς περιορισμούς .
Η ΕΕ έχει, ως βασικό της πυλώνα ,την ελευθερία του λόγου και του τύπου.
Το 2000, στο άρθρο 11 της Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου , που ψήφισε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο , η κατοχύρωση τους είναι απόλυτη .
Στην Ελλάδα δυστυχώς, η ελευθερία του λόγου και ο πλουραλισμός του τύπου , ήταν πάντα περιορισμένος.
Όπως όλες οι κατακτήσεις του Διαφωτισμού και της νεοτερικότητας, έφθασαν καθυστερημένα και στρεβλά.
Στο Σύνταγμα της Ελλάδας του 1975 και στο άρθρο 14, μετά την τελευταία μερική αναθεώρηση του 2008, η ελευθερία έκφρασης γνώμης και η ελευθερία του τύπου, επίσης κατοχυρώνεται απόλυτα.
Στην Μεταπολίτευση η ελευθερία του λόγου κατακτήθηκε, όχι όμως και ο πλουραλισμός και η ανεξαρτησία του τύπου και των ηλεκτρονικών ΜΜΕ.
Ακόμη χειρότερα , τις τελευταίες δεκαετίες, η γκρίζα πλευρά του και η άσκηση αθέμιτης επιρροής στην πολιτική και την οικονομία διογκώθηκε.
Πέραν των θετικών του πλευρών, ήταν και είναι βασική παθογένεια του πολιτικού συστήματος και της οικονομίας.
Δυστυχώς, η ανάπτυξη των ιδιωτικών ηλεκτρονικών ΜΜΕ την δεκαετία του ’80, δεν έγινε με στοιχειώδεις κανόνες και αρχές, με ευθύνη των δύο κυβερνητικών κομμάτων.
Η ισχυροποίηση τους στην συνέχεια, απέτρεψε κάθε προσπάθεια, έστω και αποσπασματική, να υπάρξει κάποια ρύθμιση.
Τα πολιτικά κόμματα , που φέρουν και την κύρια ευθύνη της ανάπτυξης του φαινομένου της διαπλοκής, υπέστησαν την βαρβαρότητα τους.
Δυστυχώς, κοντόθωροι προσωπικοί και κομματικοί υπολογισμοί, αλλά και ιδιοτελείς προσωπικές επιλογές μερικών πολιτικών , εξέθρεψαν το φαινόμενο, νόθευσαν την πολιτική διαπάλη και επέβαλαν πρόσωπα και πολιτικές, που συνέβαλαν στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος και των πολιτικών συνολικά.
Ο Σύριζα είχε, εκ πρώτης όψεως τις προϋποθέσεις ,για να ρυθμίσει τον χώρο των ΜΜΕ και να περιορίσει την διαπλοκή και την αναξιοκρατία στην πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας.
Δυστυχώς φαίνεται ,πως οι διακηρύξεις του, δεν έχουν σχέση με τις επιλογές του.
Αντί να αλλάξει τον εκλογικό νόμο ,που τα τελευταία χρόνια παράγει μόνο πόλωση, λαϊκισμό, αδιαφάνεια και αναξιοκρατία και σπρώχνει ακόμα πιο πολύ κόμματα και πολιτικούς στην αγκαλιά κεντρικών και τοπικών ΜΜΕ και τελευταία και των επώνυμων και ανώνυμων διαχειριστών του διαδικτύου, προχωρεί σε μια αυταρχική ρύθμιση του χώρου, που δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα.
Χθες στην βουλή, κυβέρνηση και αντιπολίτευση αδίκησαν τον εαυτό τους και απογοήτευσαν τους πολίτες.
Η διαπλοκή, με παλιά και νέα ταυτότητα, βγήκε ενισχυμένη
Άλλη μια ευκαιρία θα χαθεί και η αυθαιρεσία και ο λαϊκισμός των ΜΜΕ, θα ενισχυθεί.
Αντί ,στο μέγα αυτό θέμα, τα κόμματα να συνεργαστούν, επέλεξαν την προσχηματική σύγκρουση.
Αντί να επιλέξουν την εθνική συνεννόηση, για να βγει η χώρα από την κρίση, επέλεξαν το δρόμο του διχασμού.
Οι ευθύνες τους μεγάλες, πρωτίστως της κυβέρνησης.
Τα κόμματα και οι ηγεσίες τους, γρήγορα θα βρουν μπροστά τους τα αδιέξοδα.
Η χώρα, η οικονομία και οι πολίτες, θα εισπράξουν ,με ακόμη πιο πικρό τρόπο, τις άγονες και προσχηματικές επιλογές τους ,στο βωμό των κομματικών και προσωπικών τους παιχνιδιών , εξουσίας.