Η τριήμερη επίσκεψη στην Ελλάδα του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Πομπέο, και η ολιγόωρη πριν δύο εβδομάδες στην Κύπρο έχουν 3 στόχους:

1. Τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ στις 3 Νοεμβρίου.

2. Το νέο γεωστρατηγικό σχεδιασμό των ΗΠΑ για την Νοτιοανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο.

3. Την πώληση πολεμικού υλικού, αφού ζητήσαμε προσφορές, με την ομιλία του Πρωθυπουργού στην ΔΕΘ.

Οι προεδρικές εκλογές είναι η επείγουσα προτεραιότητα για τον Τράμπ. Οι Ελληνοαμερικανοί και οι Ελληνοκύπριοι είναι υπολογίσιμες εκλογικές ομάδες και συνήθως οι περισσότεροι ψηφίζουν τους υποψήφιους του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Μάλιστα ψήφισαν πιο μαζικά τον Τράμπ, κυρίως για την αντιμεταναστευτική του πολιτική, κάτι που φαίνεται δεν ισχύει για αυτές τις εκλογές για δύο λόγους:

Την διαχείριση του κορωνοιού και την εξόφθαλμη φιλοτουρκική του πολιτική.

Άλλωστε η επίσκεψη στην χώρα μας συνδυάζεται με την επίσκεψη στην Ρώμη, το Βατικανό και την Κροατία, αφού είναι γνωστό ότι οι Ιταλοαμερικανοί είναι πολλοί και ακόμη μεγαλύτερη είναι η επιρροή της καθολικής εκκλησίας. Ενώ πρόσφατα ο Σέρβος πρόεδρος ήταν στον Λευκό Οίκο, γιαυτό πηγαίνει στην Κροατία.

Ο νέος γεωστρατηγικός σχεδιασμός των ΗΠΑ, φαίνεται ότι περιλαμβάνει τον άξονα Θεσσαλονίκη-Αλεξανδρούπολη, για την άσκηση επιρροής στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, και την Κρήτη, για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Μέση Ανατολή.

Ο σχεδιασμός αυτός είναι σημαντικός για την χώρα μας, έχει θετικές πλευρές, έχει όμως και μεγάλα ρίσκα.

Η χώρα μας γίνεται ορμητήριο στην περιοχή, αυτό την ενισχύει γεωστρατηγικά, όμως την φέρνει και στο επίκεντρο των συγκρούσεων με την Ρωσία, τον Μουσουλμανικό κόσμο, την Κίνα και σε ένα βαθμό με την ΕΕ.

Αυτό αλλάζει τον μέχρι τώρα χαρακτήρα της χώρας μας και αναδιατάσσει τις στρατηγικές, κυρίως οικονομικές σχέσεις της Ελλάδας.

Υπάρχουν δύο κρίσιμα υπαρξιακά ερωτήματα:

1. Είμαστε έτοιμοι, το θέλουμε, μας συμφέρει μεσομακροπρόθεσμα;

2. Πότε θα συζητηθεί στην χώρα αυτό, κάποιοι θα αποφασίσουν μυστικά;

Η συνάντηση με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών στην Θεσσαλονίκη ήταν σύντομη, από την πλευρά των ΗΠΑ δεν συμμετείχαν υψηλόβαθμα στελέχη του Αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, και δεν ακολούθησε καμία συνέντευξη τύπου, για να αποφύγουν εύλογες ερωτήσεις. Στην κοινή γραπτή δήλωση δεν υπάρχει καμιά αναφορά στην επιθετικότητα της Τουρκίας, απέναντι σε Ελλάδα και Κύπρο. Υπάρχει όμως η αποδοχή από την κυβέρνηση της ΝΔ, της εκτίμησης ό,τι: «Η Συμφωνία των Πρεσπών, είναι ιστορική», ανεξάρτητα της αστείας δικαιολογίας που επικαλέστηκε στην συνέχεια το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.

Ο Πομπέο συνοδεύεται από την σύζυγό του, θα μείνει, τέτοια δύσκολη εποχή, λόγω εκλογών, τρεις ημέρες στην Ελλάδα, υπέγραψε ένα μνημόνιο, όχι συμφωνία, τεχνολογικής συνεργίας, και επισκέφτηκε το Εβραϊκό μουσείο της Θεσσαλονίκης, για τους ίδιους λόγους και έφυγε για τα Χανιά και την Σούδα, όπου θα περάσει δυο ημέρες και θα συζητήσει τα πιο σημαντικά θέματα για τις ΗΠΑ.

Η θέση των ΗΠΑ για τα ελληνοτουρκικά είναι σαφής, διάλογος και επίλυση των προβλημάτων με βάση το διεθνές δίκαιο, αυτό που λέει η Ελλάδα, αλλά και η Τουρκία, όπως και η ΕΕ.

Το θέμα είναι ό,τι η κάθε πλευρά εννοεί διαφορετικά πράγματα και το ξέρουν όλοι.

Φυσικά πρέπει να κρατήσουμε ό,τι η Τουρκία για πρώτη φορά και με τέτοια έμφαση, θέτει θέμα αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου, επικαλούμενη το διεθνές δίκαιο και την συνθήκη της Λωζάνης.

Κατά περίεργο τρόπο, πριν λίγες ημέρες υπήρξε μια πληροφορία από το υπουργείο εξωτερικών των ΗΠΑ ό,τι δεν συμφωνούν με την στρατικοποίηση των νησιών με όπλα αιχμής, που δεν διαψεύστηκε. Μάλιστα ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, με δήλωσή του, αντί να διαψεύσει τις πληροφορίες, τις επιβεβαίωσε λέγοντας ό,τι : «Συμφέρει και τις δύο χώρες να το κάνουν αμοιβαία, όσον αφορά τα όπλα αιχμής». Το ποιον ευνοεί αυτή η θέση είναι γνωστό.

Όσο για το ό,τι δεν πάει στην Τουρκία, η επίσκεψη είναι ενάντια στην Τουρκία, είναι για αφελείς. Η Τουρκία δεν έχει ομογένεια στις ΗΠΑ, άρα δεν έχει εκλογική επιρροή, έχει όμως τον Τράμπ και το ξέρει η ελληνική κυβέρνηση καλά.

Κάθε επίσκεψη ξένου αξιωματούχου, ειδικά των ΗΠΑ, είναι θετική, είναι καλό όμως να ξέρουμε τελικά τι δίνουμε και τι παίρνουμε, ακόμη περισσότερο να μην καταλαβαίνουμε ή να δείχνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε, τι κάνουμε.