Τι είναι προοδευτικό για την ασφάλεια του πολίτη;

Αντώνης Τριφύλλης 07 Αυγ 2019

ΤΑ ΝΕΑ

Σε όλες τις έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί από το Ευρωβαρόμετρο και από την δική μας διαΝΕΟσις, η ασφάλεια κατέχει την πρώτη θέση στις αγωνίες των πολιτών. Τα τρομοκρατικά χτυπήματα, η πολιτική βία η έξαρση της εγκληματικότητας, η κυβερνοαπάτη και το μαύρο χρήμα είναι εστίες απειλής της ζωής μας και της περιουσίας μας. Κανείς δεν αισθάνεται ασφαλής στον δρόμο ή στο σπίτι του, εκτός από τους πλούσιους που φυλάσσονται από στρατιές εκπαιδευμένων φρουρών, κατοικούν σε περίκλειστες γειτονιές. Είναι λοιπόν προοδευτικό πολιτικές δημοκρατικές δυνάμεις να αντιτίθενται σε μέτρα που οχυρώνουν την Πολιτεία ; Είναι προοδευτικό να αντιτίθεται η αξιωματική αντιπολίτευση στην οργανωμένη προσπάθεια για αποκατάσταση της νομιμότητας στα πανεπιστήμια, στους δρόμους , στις φυλακές;

Ας πάρουμε για παράδειγμα την πολιτική τρομοκρατία.

Οι παλαιότεροι θα θυμούνται την μετάλλαξη της φοιτητικής εξέγερσης του ’68 από ένα μικρό ποσοστό σε ωμή βία, σαν αυτή που ζήσαμε με την δράση της 17ης Νοέμβρη. Στην Γερμανία η δράση της RAF – Μπάντερ Μάινχοφ- έπιασε στον ύπνο τις αρχές. Ώσπου εφάρμοσαν μια πολιτική «ασφυξίας». Κατάλαβαν, ότι μετά την εξουδετέρωση και την τραγική κατάληξη της πρώτης γενιάς τρομοκρατών, η οργάνωση συνέχισε να τροφοδοτείται με νέα μέλη από την δεξαμενή των συμπαθούντων. Έτσι, έλαβε καταπιεστικά αλλά στα πλαίσια του Συντάγματος μέτρα. Στέρησε το οξυγόνο και τελικά έλυσε το πρόβλημα.

Στην χώρα μας η ανοχή των κυβερνήσεων σε πράξεις χαμηλής βίας-μολότωφ, άβατο, καταλήψεις- έχουν δημιουργήσει μια ισχυρή πηγή στρατολόγησης σε επίδοξους τρομοκράτες και εγκληματικές οργανώσεις. Η ανοχή αυτή τελικά δεν απειλεί μόνο τους πολίτες, αλλά καταστρέφει και τις ζωής νέων ανθρώπων που ‘’εκπαιδεύονται’’ και κάποιοι από αυτούς στρατολογούνται στην συμμετοχή σε ‘’ανώδυνες’’ διαμαρτυρίες σε πρεσβείες κλπ ή σε δίκτυα κάθε είδους εγκληματικών οργανώσεων. Βαποράκια, σωματεμπορία, διακίνηση λαθραίων κλπ. Αλλά και σε τρομοκρατικές οργανώσεις δεύτερης και τρίτης γενιάς.

Η έξυπνη κατασταλτική δράση του κ.Δένδια σε σχέση με την Χ.Α. είχε σαν αποτέλεσμα να στερήσει την φερόμενη ως εγκληματική οργάνωση από το οξυγόνο της και να απαλλάξει την Ελλάδα από την ντροπή της κοινοβουλευτική παρουσία της. Αλλά και να γλυτώσει από τα νύχια της νέους που για διάφορους λόγους γοητεύονταν από την ιδεολογία, τα σύμβολα και την δράση της..

Η διακυβέρνηση του κ. Τσίπρα οργάνωσε ένα δίχτυ προστασίας αυτών των στρατολόγων. Νομοθετικές παρεμβάσεις Παρασκευόπουλου, στοιχεία του νέου κώδικα, εντολές για ανοχή από την αστυνομία, ‘’άσυλο’’ κλπ πρέπει να εξαλειφθούν. Για το καλό της κοινωνίας, αλλά και των παιδιών που από αφέλεια ή καλές προθέσεις καταστρέφουν και τις ζωές τους.

Αν πράγματι ο κ. Τσίπρας επιθυμεί να στρέψει το κόμμα του προς την ευρωπαϊκή αριστερά, οφείλει πρώτα από όλα να αναθεωρήσει την «ανεκτική» πολιτική του και να απαλλαγεί από πρόσωπα του περιβάλλοντός του. Δύσκολο έργο, το καταλαβαίνουμε, αλλά οι πρώτες αλλαγές στο επικοινωνιακό επιτελείο του και στην παρουσία της κ. Ξενογιαννακοπούλου στην Βουλή αποδεικνύουν ότι μπορεί.

Το πρόβλημα είναι ο χρόνος. Με τους δαιμονιώδεις ρυθμούς της Κυβέρνησης το ‘’πένθος’’ δεν προλαβαίνει να ολοκληρωθεί. Και όσο καθυστερεί, χάνει το τρένο. Όχι μόνο από τους κατοίκους των Εξαρχείων, ή άλλων περιοχών που λειτουργούν άβατα, αλλά και από την κοινωνία που με δανεικές ψήφους σε μεγάλο ποσοστό έδωσαν στον ίδιο και στον κ. Μητσοτάκη το προνόμιο του νέου διπολισμού.