Αμερικάνικος “κουτσαβακισμός” ή υπάρχει ανάγκη να οργανώσουμε την αυθυπαρξία μας και την άμυνά μας;
Ναι, θέλω να διαμαρτυρηθώ… Με κάθε τρόπο… Και πράγματι θα αξίζει μια πορεία και συγκέντρωση στην Αμερικάνικη πρεσβεία.
Θέλω να εκφράσω την αντίθεσή μου, για το γεγονός ότι η σημερινή ηγεσία της Αμερικής προσβάλει μια ολόκληρη ήπειρο, τους λαούς, τα κράτη της, τις κατακτήσεις και τον πολιτισμό της….
Τη δική μας Ήπειρο. Την Ευρώπη.
Η κουλτούρα του καουμπόι που θα δέχεται αδιαμαρτύρητα τις επιλογές του νέου σερίφη δεν είναι δική μας αξία ούτε πλαίσιο διευθέτησης των κοινωνικών μας αντιθέσεων.
Η Ευρωπαϊκή δημοκρατία δέχεται ολομέτωπη επίθεση από την Αμερικάνικη πολιτική ηγεσία.
Μια επίθεση ιδεολογική, πολιτική, γεωστρατηγική...
Καιρός η Ευρώπη να δει ότι τα 80 χρόνια σχέσης με την Αμερική έφτασαν στο τέλος τους.
Θέλω στη χώρα μας να εκφραστεί αυτή η αντίθεση. Θέλω ηγεσίες που να επιλέξουν να εκφράσουν πολιτικά το θυμό μου…
Θέλω από τις ελίτ της χώρας μας και ιδιαιτέρως από την πνευματική, αλλά και την οικονομική, για να ακολουθήσουν και οι αντίστοιχοι πολιτικοί φορείς, να συμμετάσχουν σε μια προσπάθεια, όχι αντι-αμερικανισμού αλλά, αντίθεσης στη πολιτική που εκφράζει ο Τραμπ, τουλάχιστον σε αυτά που αφορούν στην Ευρώπη.
Απαιτείται συναίσθημα, φιλότιμο και κάποια υπερηφάνεια, για ότι έχει καταφέρει η Ευρώπη και έχει προσφέρει στον μεταπολεμικό κόσμο.
Προφανώς και έχουμε θέματα για κριτική. Αυτή τη στιγμή όμως πρέπει να ιεραρχηθεί η προτεραιότητα υποστήριξής της. Απέναντι στον Τραμπισμό και στους κάθε λογής αντιευρωπαϊστές και εν τη πράξει συμμάχους του στην Ευρώπη.
Να θωρακίσουμε τις όποιες κατακτήσεις…
Βλέπουμε πως μια φιλελεύθερη δημοκρατία άφησε περιθώρια ώστε να υποστεί εκτροπή, από τον Πρόεδρο της (δηλ. από το εσωτερικό της), προς μια ανελεύθερη δημοκρατία...
Δεν αντιλαμβανόμαστε τη μεγάλη συνάφεια του πνεύματος όσων λέει και προτείνει αυτές τις μέρες η ομάδα Τραμπ με το πρόγραμμα του Χίτλερ στο ξεκίνημά του; Δεν διακρίνουμε το νήμα που τα ενώνει;
Δεν είναι μόνο ο αρχηγισμός που θα μπορούσε να ερμηνεύσει κάπως, κάτι…
Είναι το μεγάλο οικονομικό Χρέος που έχει η Αμερική (ιδιαιτέρως προς την Κίνα) και που νομίζω ότι είναι το υπόβαθρο πάνω στο οποίο κινείται ο επικίνδυνος “κουτσαβακισμός” της Αμερικάνικης συμπεριφοράς…
Αυτό πρέπει να είναι και το υπόβαθρο πάνω στο οποίο η Ευρώπη θα βάλει τα όριά της, στην νέα ηγεσία της Αμερική, ως ένα σύνολο λαών και κρατών που παρά τα όποια λάθη, καθυστερήσεις και αδυναμίες έχουν δημιουργήσει την πιο όμορφη και καλύτερη γωνιά της γης για να ζήσει κάποιος/α, ειρηνικά με τα περισσότερα δικαιώματα από οπουδήποτε αλλού.
Σε αυτό το μέτωπο προόδου δεν περισσεύει κανείς και δεν πρέπει κανείς πολίτης, άνδρας ή γυναίκα, της όποιας φιλελεύθερης, δημοκρατικής και προοδευτικής σχολής σκέψης, να λείψει._