Όταν η ιστορία διασταυρώνεται με τη συγκυρία, όπως συμβαίνει στη φετινή επέτειο της 25ης Μαρτίου, δημιουργείται μια κρίσιμη για τα εθνικά συμφέροντα και για την πορεία της χώρας χρονική στιγμή.

Ο ανεξέλεγκτος Ερντογάν συνεχίζει τον προς Ανατολάς και Δυσμάς μεγαλοϊδεατισμό του. Ξεκινώντας από τα «σύνορα της καρδιάς του», που συγκεκριμενοποίησε και στην Αθήνα με την την ανοιχτή αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης, έφτασε μόλις χθες στην απειλή «να σκοτώσουμε» προκειμένου να γίνει η Τουρκία μεγάλη. Η σουλτανική μεγαλομανία του τον οδηγεί σε επικίνδυνους για την περιοχή μας δρόμους.

Την ίδια στιγμή κορυφώνονται οι διαπραγματεύσεις για μια, συμβιβαστική εκατέρωθεν, λύση του Μακεδονικού προβλήματος που θ’ ανοίξει το δρόμο για την εδραίωση σχέσεων καλής γειτονίας και ευρωπαϊκής σταθερότητας στα δυτικά Βαλακάνια.

Η επέτειος δεν προσφέρεται για πατριωτικές κοκορομαχίες δεξιά κι αριστερά. Η Ελλάδα έχει ισχυρές συμμαχίες, έχει την ευρωπαϊκή της ταυτότητα που μπορεί ν’ αξιοποιηθεί, ξεκινώντας από την αυριανή συνάντηση Ευρώπης-Τουρκίας στη Βάρνα. Χρειάζεται, τη στιγμή αυτή, η άμεση συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων, μέσα από θεσμοθετημένα όργανα, για την όσο γίνεται πιο ενιαία, υπεύθυνη και αποφασιστική στάση της.

Τέτοιες ώρες, με τόσο μεγάλα εθνκά θέματα ανοιχτά, δεν υπάρχει η πολυτέλεια φιλοκυβερνητικής ή αντιπολιτευτικής κομματκής αξιοποίησης της ιστορικής συγκυρίας.