Σταχυολογώ τρεις ειδήσεις:

Είδηση πρώτη: Ο πρωθυπουργός της χώρας δεν θέλει η Μαριέττα Γιαννάκου να κάνει δεύτερη θητεία στην Ευρωβουλή, παρά το γεγονός ότι είχε εντονότατη και τιμητική για την Ελλάδα και την Ευρώπη παρουσία και παρά το γεγονός ότι είναι μια προσωπικότητα που ξεχωρίζει για τη κουλτούρα, την ευπρέπεια και την αξιοπρέπεια που διαθέτει. Ως εδώ, όσο και να διαφωνεί κανείς, μπορεί να πει ότι ο κ. Σαμαράς έκανε τους δικούς του υπολογισμούς και αποφάσισε έτσι, δικαίωμά του είναι εξάλλου. Το να βγάζεις όμως τη Γιαννάκου και να βάζεις στη θέση της τον Ζαγοράκη και μάλιστα με τυμπανοκρουσίες καλώντας τις κάμερες στο Μέγαρο Μαξίμου για να καταγράψουν την «ιστορική» στιγμή, δεν καταδεικνύει μια απίστευτη περιφρόνηση προς τους ψηφοφόρους και τον κορυφαίο ευρωπαϊκό δημοκρατικό θεσμό ; Δεν είναι μια ευθεία ήττα (για να μη πω συντριβή) της πολιτικής και θρίαμβος της ποδοσφαιροποίησης; Να πει και να κάνει τι ο Ζαγοράκης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Αλλο η μπάλα και άλλο τα μεγάλα και μικρά, αλλά εξίσου σημαντικά, προβλήματα της Ευρώπης και συνεπώς και της Ελλάδας.

Είδηση δεύτερη: Ο ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα που φιλοδοξεί να κυβερνήσει τη χώρα μας και να μας βγάλει από την κρίση πρότεινε στο Λαζόπουλο να είναι στο ευρωψηφοδέλτιο. Αλλά η Κουμουνδούρου και ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει κάποτε να αντιληφθούν ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πιο σοβαρό από το τσαντήρι νιουζ, το ξενέρωτο λαϊκισμό και τα ανέκδοτα για τη Μέρκελ.

(Και όπως στην περίπτωση Ζαγοράκη, έτσι και με το Λαζόπουλο και την επικοινωνιακή διαχείριση δεν υποβαθμίζονται και ακυρώνονται οι όποιοι αξιόλογοι υποψήφιοι υπάρχουν και στα δύο ψηφοδέλτια;)

Είδηση τρίτη: Θα μπορούσε να είναι τρολλιά αλλά δυστυχώς είναι πέρα για πέρα αληθινό και μάλιστα το ανακοίνωσε με υπερηφάνεια ο Καμμένος: Το ψηφοδέλτιο των ΑΝΕΛ, συμπληρώθηκε με δέκα υποψήφιους που αναδείχθηκαν μετά από κλήρωση μέσω facebook. Προφανώς, δεν εξηγείται αλλιώς, μπέρδεψαν την Ευρωβουλή με τα super market και τα εκπτωτικά κουπόνια!

Να με συγχωρείτε, αλλά διαβάζοντας αυτές τις τρεις ειδήσεις, που στο κυνήγι των ψήφων, απαξιώνουν την πολιτική, έχουν ως κοινό παρανομαστή έναν απέραντο λαϊκισμό, αποκαλύπτουν μια απίστευτη ένδεια ιδεών και κουλτούρας και μια βαθύτατη περιφρόνηση στη δημοκρατική Ευρώπη, δεν αισθάνθηκα τίποτα άλλο, παρά μόνο θυμό, θλίψη και απελπισία…