Το πρώτο κρούσμα ήταν στην εκπαίδευση με τον διορισμό των 13 περιφερειακών διευθυντών. Οι 11 από τον ΣΥΡΙΖΑ, οι 2 από τους ΑΝΕΛ. Αποδείχθηκε πως ήταν μόνο η αρχή μιας συστηματικής προσπάθειας άλωσης όλων των θέσεων ευθύνης στον κρατικό μηχανισμό.
Εχουμε και λέμε, λοιπόν. Εκπαραθύρωση της κ. Σαββαΐδου από το ΤΧΣ. Εκπαραθύρωση του κ. Μποτόπουλου από το Χρηματιστήριο. Αντικατάσταση των διοικητών των νοσοκομείων. Διορισμός της διοίκησης της ΕΡΤ από τον υπουργό αφού μάλιστα προηγήθηκε ανάκριση για τις ιδεολογικές και αγωνιστικές περγαμηνές των υποψηφίων με το αλήστου μνήμης «εσείς τι κάνατε για το μαύρο;». Και ο κατάλογος συνεχίζεται ενίοτε με ευτράπελα αποτελέσματα. Οπως η προκήρυξη των θέσεων διευθυντών της ΕΡΤ οι οποίοι θα πρέπει να είναι υπάλληλοι της ΕΡΤ και να έχουν διατελέσει… διευθυντές! Α ναι, την επιλογή θα κάνει ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ. Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει. Κι όλα αυτά στον έναν μόλις μήνα τής, ξανά, πρώτη φορά Αριστεράς.
Προσοχή, μιλάμε για τις προσπάθειες θεσμικής άλωσης του κράτους, όχι τα ξαδέλφια, τις συζύγους και τις φιλενάδες που έχουν διοριστεί και μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκουν στην κατηγορία παραδοσιακά ρουσφέτια. Στα πλαίσια αυτά δύο ακόμα στοιχεία έχουν ενδιαφέρον. Το πρώτο είναι ο νόμος για τα ΜΜΕ που δεν περιλαμβάνει το παραμικρό για τη «διαπλοκή». Εκτός και αν κάποιος πιστεύει ότι πίσω από τα κανάλια υπάρχει κάποιος σκοτεινός χρηματοδότης που θα τον μάθουμε με την έτσι κι αλλιώς ήδη θεσμοθετημένη ονομαστικοποίηση των μετοχών. Αντιθέτως, δημιουργεί τις προϋποθέσεις της συναλλαγής με τον υπουργό αυτοπροσώπως, στον οποίο δίνονται νέες πρωτοφανείς εξουσίες.
Το δεύτερο κρούσμα, εξίσου επικίνδυνο, αφορά την προσπάθεια τρομοκράτησης και σίγασης κάθε ανεξάρτητης φωνής που η κυβέρνηση εκλαμβάνει ως επικριτική. Μετά τις επιθέσεις σε δημοσιογράφους, λοιπόν, είχαμε τις αλλεπάλληλες καταγγελίες του κ. Καμμένου και των ΑΝΕΛ εναντίον του Πανεπιστημίου της Μακεδονίας για τις προεκλογικές δημοσκοπήσεις. Οπου έγινε και το πρωτοφανές: ο πρύτανης, πιεζόμενος, ανακοίνωσε ΕΔΕ που θα εξετάσει αν η επιστημονική μεθοδολογία που ακολουθήθηκε ήταν η ενδεδειγμένη! Το επόμενο βήμα φαντάζομαι θα είναι ΕΔΕ για το αν η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου είναι ορθή.
Απέναντι σε όλα αυτά, η πιο αποτελεσματική αντίσταση προέρχεται από την Ευρώπη. Η οποία επιμένει σε αδιάβλητες διαδικασίες για την επιλογή τόσο του διαδόχου της κ. Σαββαΐδου όσο και των διοικήσεων των τραπεζών. Γεγονός που οδήγησε τον κ. Δραγασάκη στη φαεινή ιδέα ενός παράλληλου τραπεζικού συστήματος. Να υποθέσουμε ότι εκεί θα βάλουν τα λεφτά τους οι υπουργοί. Γιατί για άλλους, χλωμό φαίνεται…
Ολα αυτά εντάσσονται, βέβαια, στην πάγια ολοκληρωτικής νοοτροπίας θέση του ΣΥΡΙΖΑ ότι πήρε την κυβέρνηση, πρέπει όμως να καταλάβει και την εξουσία. Ξέρουμε πού θα καταλήξει: στον πιο ξεδιάντροπο κομματισμό.