Βρίσκω τον τίτλο μου πιο ακριβή από τον βαρύγδουπο «Θεματοφύλακες του Συντάγματος», όπως αυτοπροσδιορίστηκαν εκείνοι οι οποίοι πήραν ξανά τα κουβαδάκια τους, για να κάνουν τα γνωστά φαιά καλαμπουράκια εις βάρος των θεσμών της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας… «Διεκδικούν» τον υπερπατριωτισμό, όπως οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται, ενώ στην πραγματικότητα κρύβουν βαθιά στην άμμο την εθνικιστική-ακροδεξιά-ναζιστική-χρυσαυγήτικη-αυταρχική-απολυταρχική και στην ουσία απολίτικη ιδεολογική τους ρίζα· αυτά τα… ορφανά τής εκτός νόμου συμμορίας, βρίσκουν έτσι τη βιτρίνα και τον τρόπο να το παίξουν… «λυτρωτές» και «υπερασπιστές» τού συντάγματος, στόχο έχουν να «εξαναγκάσουν» το κράτος να αλλάξει ρότα…
Το θέμα δεν είναι οι συγκεκριμένοι «Θεματοφύλακες» της σαχλαμάρας, οι οποίοι, πατώντας στις δημοκρατικές ελευθερίες, θεωρούν πως είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι να ναι, ό,τι τους γουστάρει, ό,τι κατεβάζει η κούτρα τους· από την εμπειρία και τη διαδρομή των προηγούμενων, των χρυσαυγητών, αυτή η «κούτρα» εξακολουθεί να είναι κενή περιεχομένου και βασίζεται στην παραδοσιακή κενότητα του άδειου εγκέφαλου.
Το θέμα, κατά τη γνώμη μου, είναι η ά μ ε σ η παρέμβαση του εισαγγελέα, της αστυνομίας, των δημοκρατικών θεσμών· να τους μαζέψει και να τους κάνει να τρέχουν να κολλάνε χαρτόσημα σε δικαστήρια, σε δικηγόρους, για τις αγωγές και τις μηνύσεις. Η δημοκρατία οφείλει να στηρίζεται στα ανθρώπινα δικαιώματα, συγχρόνως όμως οφείλει να υπερασπίζεται τη συνταγματική νομιμότητα και να αμύνεται μέσα από το δικαιικό της σύστημα, προφυλάσσοντας τις κατακτήσεις της.
Ασφαλέστατα και τέτοιες ακρότητες, όπως των «Θεματοφυλάκων», προϋποθέτουν πλάτες, στηρίγματα στο βαθύ κράτος, σε υπεράνω υποψίας πολιτικά πρόσωπα, σε χρηματοδοτήσεις από πηγές ανεξιχνίαστες, και τέλος, για να (απο)δείξουν τη μαγκιά και την ισχύ που διαθέτουν (κατά δήλωσή τους), οργανώνουν ακόμα και ομάδες επίθεσης εναντίον ενός φαντασιακού… «εχθρού».
Και ενώ όλα αυτά φαίνεται ότι λειτουργούν χωρίς ιδιαίτερες επιπτώσεις, προς το παρόν, το κράτος… συσκέπτεται· συνεδριάζει· στοχάζεται…. Ο υπουργός προστασίας δηλώνει πως «μη νομίζετε πως το θέμα δεν μας απασχολεί», οι «Θεματοφύλακες» απ’ τη μεριά τους δηλώνουν πως διαθέτουν 10.000 μέλη. Αναρτούν φωτογραφίες με στρατιωτικό εξοπλισμό κρατώντας όπλα! Κατακλύζουν το διαδίκτυο με απειλητικές ανακοινώσεις προς τους πάντες! Προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα που να προκαλεί φόβο επικείμενης… ανταρσίας! Επιχειρούν να παρουσιαστούν ως υπερασπιστές μιας «πατρίδος» που θα «εγγυάται τον ορθό δρόμο».
Λεξιλόγιο, διατυπώσεις, δηλώσεις, μηνύματα, κηρύγματα, ατμόσφαιρα που μάς μεταφέρει σε σκοτεινές εποχές από εκείνες που θυμόμαστε με πόνο…
Γιατί αυτή η ολιγωρία; Τι θα πρέπει να συμβεί ώστε να προκληθεί το ενδιαφέρον της Εισαγγελίας; Γιατί να αφεθεί η ανάπτυξη και διόγκωση τέτοιων φασιστοειδών και οπισθοδρομικών ακραίων κινήσεων, όπως εκείνο της αλήστου μνήμης Χρυσής Αυγής, η οποία έφτασε να έχει και βουλευτική εκπροσώπηση;
Η δημοκρατία, για να αναπτυχθεί και να απλώσει τα φτερά της, έχει ανάγκη, μεταξύ άλλων, την κοινωνική ηρεμία και την ανεξαρτησία της από προκαταλήψεις και αντιδραστικές επιρροές· κάθε απειλή και κίνδυνος βίαιης ανατροπής της, είναι ασυμβίβαστη και έξω από κάθε λογική. Η π ά τ α ξ η παρόμοιων αντιδημοκρατικών ενεργειών είναι νόμιμη και αναγκαία για την κοινωνική ισορροπία.
Η χώρα μας έχει μακρά… παράδοση «θεματοφυλάκων»· με το διαχρονικό τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια», το οποίο ρίζωσε σε μεγάλο μέρος τής ελληνικής κοινωνίας, κάποιες εποχές στήριξε κάθε προσπάθεια ανατροπής τής ομαλότητας και της προοδευτικής διαδρομής. Στις δύσκολες-δίσεκτες εποχές, όταν η χώρα μας υπέφερε κάτω από πολιτική αστάθεια και αυταρχισμό παντός είδους, ξεπρόβαλαν οι υποστηρικτές αυτού του τρίπτυχου, οι οποίοι γινόντουσαν αποδεκτοί από όλες τις κυβερνήσεις, πριν τη μεταπολίτευση… Ήταν η μακρά περίοδος κατά την οποία η Ελλάδα δεν είχε δημοκρατικές διαδικασίες. Το αντίθετο! Σκοταδισμός, νοσηρές αντιλήψεις, βία, θρησκοληψίες και δογματικές ιδεολογικές χειραγωγήσεις επικράτησαν, για τόση μεγάλη περίοδο, ώστε να κατατάσσεται η χώρα στις τελευταίες θέσεις κάθε δημοκρατικής κι αναπτυξιακής πορείας.
Το τρίπτυχο, αντί να ξεχαστεί και να αντιμετωπισθεί ως «ξένο σώμα» στην ελληνική πραγματικότητα, επανέρχεται κατά περιόδους ως… σημαία τού εθνικισμού και κάθε άλλης οπισθοδρομικής ιδεοληψίας! Οι «Θεματοφύλακες του Συντάγματος» είναι άλλο ένα είδος «αρνητών»· μέρος εκείνου του άθλιου «οράματος» από το πάλαι ποτέ ανθελληνικό και ντροπιαστικό «κόσμο» της συμμορίας των Μιχαλολιάκου -Κασιδιάρη, του ερέβους, των πραξικοπηματιών της Χούντας, των βασιλοφρόνων, των δωσίλογων και άλλων παρόμοιων ομοϊδεατών…
Η χώρα αξίζει μια σταθερή και προοδευτική δημοκρατία· αυτήν οφείλουμε να προστατεύουμε και να υπερασπιζόμαστε από όλους όσοι παίζουν το άθλιο παιχνίδι των «Θεματοφυλάκων» της σαχλαμάρας…