Πριν από λίγες μέρες , μίλησα ανοικτά και μετά παρρησίας, για την εμφάνιση της λογικής των αντισυγκεντρώσεων, που ήταν η αρχή του κακού, στη δεκαετία του ΄60 και φυσικά και στη διάρκεια της δικτατορίας.

Ήταν φανερό, πως αυτή ήταν μια πολύ καλά σχεδιασμένη τακτική, που έφερνε διχασμό και σύγκρουση.

Είναι αλήθεια, πως οι αντισυγκεντρώσεις, ιδίως στη διάρκεια της δικτατορίας , ήταν καταστροφή για την ενότητα και την κοινότητα μας.

Γιατί τότε η αντισυγκέντρωση, όπως και τώρα, υποστηρίζονταν από την κεντρική εξουσία, πράγμα που της έδινε κύρος και ισχύ.

Σέβομαι και θέλω δικαιοσύνη.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ, ποίοι ευθύνονται για τον όλεθρο των Τεμπών.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ, πόσοι και ποιοι Υπουργοί και Διοικητικοί της νομενκλατούρας, ευθύνονται για την μη υλοποίηση της σύμβασης, για τον ηλεκτρονικό έλεγχο.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ γιατί η δικογραφία της εισαγγελέως από τις Βρυξέλλες, δεν έφτασε ποτέ σε ελληνικό δικαστήριο, όπως θα όφειλε .

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ποιοι υπάλληλοι των σιδηροδρόμων, βουλιάζουν στο λαθρεμπόριο και τη λαθρομεταφορά , σε βάρος του Οργανισμού και του κοινωνικού συνόλου.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ γιατί δεν έχουν ακόμη κληθεί για ανάκριση, οι κατηγορούμενοι στη δικογραφία του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου, Σπίρτζης και Καραμανλής.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ γιατί δύο χρόνια τώρα , δεν έχει παρουσιαστεί η παραμικρή πρόοδος και εξέλιξη στη υπόθεση αυτή.

ΘΕΛΩ, στη συγκέντρωση της 28ης Φεβρουαρίου, να απαιτηθεί η κατάργηση του σημερινού νόμου «περί ευθύνης υπουργών» .

Και όπως είπα και την προηγούμενη βδομάδα, φοβάμαι πως το μεγαλείο της αυθόρμητης συγκέντρωσης , πριν έναν μήνα, υπέρ της δικαιοσύνης, στη υπόθεση των Τεμπών, είναι δύσκολο να επαναληφθεί.

Κυρίως λόγω της , στην κυριολεξία, προβοκάτσιας, των πολιτικών κομμάτων και των κυβερνητικών επεμβάσεων, με στόχο την αποτυχία της εθνικης διαμαρτυρίας