Η αρετή υπάρχει και είναι ορατή στο κυβερνητικό επιτελείο. Η τόλμη είναι το ζητούμενο, η διακύβευση. Αναφέρομαι στην τόλμη να σκοτώσεις το τέρας και όχι να το τραυματίσεις απλώς. Διότι τότε αυτό επανέρχεται ακόμη πιο ανθεκτικό.

Πληροφορούμαι ότι οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία θα συνεχίσουν να είναι αποσπασματικές. Ιδιαίτερα στην Ανωτάτη Εκπαίδευση, όπου οι νομοθετικές πρωτοβουλίες για το ακαδημαϊκό άσυλο και οι άλλες αναγκαίες ρυθμίσεις είναι μεν θετικές, δεν θίγουν όμως την καρδιά του προβλήματος. Τραυματίζουν το τέρας, αλλά δεν το απενεργοποιούν, δεν το σκοτώνουν. Νομοθετείται η ίδρυση μιας ανεξάρτητης αρχής (σχεδόν αντιγραφή της θεσμοθετημένης από τον νόμο 4009/2011 ΑΔΙΠ και απενεργοποιημένης από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), η οποία θα αξιολογεί τα ΑΕΙ και θα εισηγείται τη χρηματοδότησή τους, ανάλογα με τις επιδόσεις τους. Όμως, τα κύρια θέματα, από τα οποία εξαρτάται η επιτυχία του εγχειρήματος είναι

(α) η χωροταξική αναδιάταξη των Πανεπιστημίων με την επαναφορά της Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΤΕΙ), την κατάργηση και συγχώνευση ιδρυμάτων, σχολών και τμημάτων

(β) η επαναθεσμοθέτηση των Συμβουλίων Ιδρυμάτων (νόμος 4009/2011), προκειμένου να υπάρξει αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Παιδείας και να παρεμβάλλεται ένα ανεξάρτητο ελεγκτικό όργανο μεταξύ Πρύτανη και Συγκλήτου από την μία και Υπουργείου Παιδείας από την άλλη,

(γ) η επαναφορά διατάξεων του νόμου 4009/2011 για τον περιορισμό της φοίτησης και την κατάργηση των αιωνίων φοιτητών, και

(δ) ο περιορισμός του αριθμού των εισακτέων στα Πανεπιστήμια, η μετάβαση της αρμοδιότητας εισαγωγής στα ίδια τα ιδρύματα και η διοχέτευση των περισσοτέρων νέων στην Τεχνική Εκπαίδευση και στα Επαγγελματικά Κέντρα. Εάν αυτά δεν συμβούν, τότε κάθε μεταρρύθμιση θα είναι αποσπασματική και αναποτελεσματική.

Αδυνατώ να αντιληφθώ γιατί ένας μεταρρυθμιστής πρωθυπουργός, που παρουσίασε προεκλογικά ένα πολύ επεξεργασμένο και μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα για την Παιδεία, διστάζει ή φοβάται τις αντιδράσεις ομάδων, που ούτως ή άλλως τον πολέμησαν. Αν δεν προβεί τώρα στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, αύριο θα είναι αργά. Με απλά λόγια, αν δεν σπάσει αυγά στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, δεν θα φτιάξει ομελέτα. Θα συνεχίσουμε να καλλιεργούμε το είδος του νέου, που παπαγαλίζει με τέλειο τρόπο παραγράφους κειμένων και λύσεις συγκεκριμένων προβλημάτων, αλλά θα αδυνατεί να αναπτύξει κριτική σκέψη και να παράγει νέες ιδέες. Θα συνεχίσουμε να καλλιεργούμε το είδος του καταληψία φοιτητή, αφού οι λιμνάζοντες φοιτητές θα είναι εκείνοι, που αδυνατούν να παρακολουθήσουν πανεπιστημιακά προγράμματα και αποδίδουν την αδυναμία τους στην "άτιμη κοινωνία" ή στον ιμπεριαλιστικό δάκτυλο. Θα συνεχίσουμε να παράγουμε "επιστήμονες" άχρηστους και ακαλλιέργητους, ενώ θα μας λείπουν οι τεχνίτες και οι εξειδικευμένοι εργάτες.

Η ένταξη της χώρας μας στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση θέλει άλματα, τόλμη και σύγκρουση με τα οργανωμένα συμφέροντα της μετριότητας και της ήσσονος προσπάθειας. Τώρα λοιπόν κ. πρωθυπουργέ. Αύριο θα είναι πολύ αργά.