Θεέ μου τι να γίνηκαν του κόσμου οι αντριωμένοι…

Μιχάλης Τριανταφυλλίδης 08 Νοε 2019

Λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει, πως πολλοί από αυτούς  που έχουν έρθει, ήρθαν για να μείνουν, όχι απλώς για κάμποσο καιρό.

Κάποιοι ήρθαν, για πάντα.

Δεν ασχολούμαι φυσικά με τους δήθεν προστάτες της ελληνικότητας σας. Τους απατεώνες που μπαίνουν μπροστά στα πούλμαν, για να κόψουν το δρόμο των προσφύγων και μεταναστών, που ψάχνουν τον τόπο, κάπου για να αναπαυτούν .

Και είναι προφανές και δεν το παίρνει απόφαση η ελληνική κυβέρνηση, ότι,  αυτοί που έρχονται για  να μείνουν, πρώτον δεν μπορεί να μένουν φύρδην μίγδην, μπερδεμένοι  με κάθε καρυδιάς καρύδι, γύρω τους και να μην μοιράζονται, σε μικρές κοινότητες, κατά πως πρέπει,  για να μπορέσουν επιτέλους,  ν΄αρχίσουν να προσμετρούν  τις δυνάμεις τους και να οργανώνουν την προοπτική τους.

Επιμένω, πως στη διαδικασία της καταγραφής, με το που έρχονται, πρέπει ν΄αρχίζει  και η ταυτόχρονη διαδικασία της κατανομής.

Να καταγράφονται η οικογενειακή κατάσταση και η προοπτική της εγκατάστασής τους, στην Ελλάδα.

Τι περιμένουμε ακόμη, για να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα, για ηρεμία όλων αυτών των πονεμένων, που έρχονται  καραβιές ολόκληρες, αναζητώντας πρώτα και κύρια, ηρεμία και ασφάλεια.

Και ενημερώνουν τον πολίτη, πως οι Τούρκοι  κάθονται από την άλλη μεριά του Αιγαίου και έχουν τα νούμερα και φωνάζουν.

Σήμερα περνάνε τα ζυγά,  αύριο περνάνε τα μονά και πάει  λέγοντας…

Υπάρχουν φυσικά και  οι τενεκέδες, που δεν έχουν πάει ποτέ τους,  να δουν έναν προσφυγικό καταυλισμό, από την απέναντι μεριά, για να καταλάβουν,  πως όποιος πρόλαβε τον κύριο είδε.

Είναι τόσο άθλιες οι συνθήκες και εκεί, είναι τόσο άθλια η εκμετάλλευση τους και εκεί,  που ζουν και από τις δυο μεριές, ψάχνοντας  τον βέλτιστο δυνάστη,  στη κακιά τους τύχη, που τους έλαχε να εκλιπαρούν για να ξαναζήσουν, εάν πια είναι δυνατόν,  όπως στον προηγούμενο έντιμο βίο τους.

Έτσι είναι, φίλοι και φίλες μου τα πράγματα και τώρα χρειάζεται να οργανωθούν οι νέες κοινότητες,  σε όλη την Ελλάδα  σε όλες τις χειμάζουσες  εσχατιές της πατρίδας μας, που θα αγκαλιάσει  και αυτή τη προσφυγική καταιγίδα,  που έλαχε να ζήσουμε και εμείς,  μετά τους γονιούς και τους παππούδες μας.

Δεν ήρθαν για να μείνουν στα ξενοδοχεία, ούτε να τρώνε τις βρωμιές των συριζαίικων και  τώρα μεικτών, από ότι μαθαίνουμε, μαγαζιών κέτερινγκ.

Δώστε τους την ευκαιρία, να κτίσουν ήσυχα τη ζωή τους,  τους αξίζει επιτέλους, λίγη ηρεμία και φροντίδα, για τα παιδιά τους.