Και ξαφνικά, η συζήτηση ξέφυγε από το κύριο ζήτημα των ημερών, την πρόταση δηλαδή του πρωθυπουργού - και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης - για τον επόμενο ένοικο του προεδρικού μεγάρου και μεταφέρθηκε στο θέμα της επόμενης κυβέρνησης της χώρας.

Μιας κυβέρνησης η οποία θα προκύψει από τις εθνικές εκλογές του 2027, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες συνταγματικές προθεσμίες αλλά και τις επαναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη τις οποίες έχει τηρήσει, μέχρι σήμερα τουλάχιστον. Καμιά σημερινή δημοσκόπηση ή εκτίμηση δεν μπορεί να προβλέψει τον συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων μετά από δυόμισι περίπου χρόνια, μεστά καταιγιστικών εξελίξεων.

Ωστόσο, η εκτροπή της συζήτησης πριν ακόμα ξεκινήσουν οι ψηφοφορίες για την εκλογή του νέου ΠτΔ, δεν έγινε τυχαία καθώς εξυπηρετεί διάφορες πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες. Εξυπηρετεί πρώτα απ’ όλα τον Πρωθυπουργό που επείγεται να κλείσει το συντομότερο το κεφάλαιο Τασούλα.

Κι αυτό γιατί η επιλογή ενός κομματικού βουλευτή και Προέδρου της Βουλής για την Προεδρία της Δημοκρατίας έχει προβληματίσει αρνητικά τους απαραίτητους για την επόμενη, κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση, κεντρώους ψηφοφόρους. Σε μια κρίσιμη, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, πολιτική συγκυρία η υπερσυγκέντρωση των εξουσιών ακυρώνει στην πράξη τις όποιες συναινετικές διακηρύξεις του πρωθυπουργού.

Η εκτροπή της συζήτησης οφείλεται επίσης και στην πρόωρη εκλογολογία που ήρθε με τόσο άκομψο και επιπόλαιο τρόπο να αντικαταστήσει την προεδρολογία πριν καλά-καλά αυτή καταλαγιάσει. Πηγή της ακατανόητης, αν όχι επιτήδειας στις σημερινές συνθήκες εκλογολογίας, ήταν, αυτή τη φορά, ο χώρος της αντιπολίτευσης.

Συνέχεια στο liberal

Πηγή: liberal.gr