1. Πολύς λόγος γίνεται για την άνοδο/ενίσχυση της Ακροδεξιάς σε όλη τη γηραιά ήπειρο κατά τις ευρωεκλογές. Όμως, αν δει κανείς πιο ψύχραιμα τα αποτελέσματα θα διαπιστώσει πως η εκτίμηση αυτή είναι υπερβολική. Ναι μεν ακροδεξιές δυνάμεις έχουν σημειώσει ανοδική πορεία το τελευταίο διάστημα σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες (εξαιτίας συγκεκριμένων λόγων), συμμετέχοντας, μάλιστα, σε αρκετές κυβερνήσεις αλλά αυτό δε σημαίνει πως είχαν σημαντική άνοδο και στις ευρωεκλογές. Το επιβεβαιώνουν, άλλωστε, αυτό και οι συσχετισμοί που προέκυψαν από τις εκλογές αυτές μεταξύ των ομάδων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
2. Αντίθετα, μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά, όπως στις χώρες της Σκανδιναβίας όπου οι ακροδεξιές δυνάμεις υπέστησαν μείωση προς όφελος πράσινων, κεντροαριστερών και αριστερών κομμάτων, στις χώρες της Ιβηρικής όπου τα αποτελέσματα ήταν κατώτερα των προβλέψεων αλλά και σε σχέση με προηγηθείσες εκλογές, άλλες που κατετάγησαν δεύτερες παρότι ήταν πρώτες στις πρόσφατες εθνικές εκλογές, όπως στην Ολλανδία, κάποιες όπου κυβερνούν για χρόνια, όπως στην Ουγγαρία, και σημείωσαν για πρώτη φορά μεγάλη μείωση δυνάμεων ενώ εμφανίστηκε και εναλλακτική λύση ενώ, επίσης, επιβεβαιώθηκε η πρόσφατη νίκη του Ντόναλντ Τουσκ στην Πολωνία και το τέλος της μακρόχρονης κυριαρχίας του illiberal Κόμματος "Νόμος και Δικαιοσύνη" του Κατσίνσκι."
3. Αν θέλουμε να κάνουμε εκτιμήσεις στηριγμένες σε αυτά καθ’ αυτά τα αποτελέσματα και όχι για να δικαιώσουμε προϋπάρχουσες απόψεις που υπήρχαν, το μείζον πρόβλημα αυτών των ευρωεκλογών δεν είναι η γενικευμένη επέλαση της ακροδεξιάς αλλά το βαρύ πλήγμα στη γαλλογερμανική ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς τα κόμματα που συμμετέχουν στις κυβερνήσεις των δύο χωρών υπέστησαν συντριπτική ήττα. Ειδικά, δε, στη Γαλλία η νίκη Λεπέν (που είχε πάντως πρωτεύσει και στις ευρωεκλογές του 2019), απομένει να δούμε αν θα επιβεβαιωθεί και στις πρόωρες εθνικές εκλογές που προκήρυξε ο Εμμ. Μακρόν. Αν αυτό συμβεί τότε -παρά το προεδρικό σύστημα της Γαλλίας- τα πράγματα στην Ε.Ε. θα περιπλακούν περαιτέρω.
4. Το δεύτερο πρόβλημα των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών είναι η μεγάλη υποχώρηση των Πράσινων κομμάτων. Σε συνδυασμό με όσα είχαν προηγηθεί με αφορμή τις αγροτικές κινητοποιήσεις αλλά και τις ενισχυμένες -τελευταία- λαϊκίστικες υπερδεξιές δυνάμεις, η «πράσινη μετάβαση» και η επικέντρωση σε πολιτικές αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης, στις οποίες η Ε.Ε. βρισκόταν έως τώρα στην παγκόσμια πρωτοπορία, τίθενται εν αμφιβόλω. Κι αυτό αποτελεί ένα μείζονα κίνδυνο.
Από ανάρτηση στο Facebook