Την Τετάρτη 3 Ιουνίου, ενώ ο κ. Τσίπρας συναντούσε στις Βρυξέλλες τον κ. Γιούνκερ και ενώ έκαναν δηλώσεις περί εποικοδομητικού κλίματος και ορατού αποτελέσματος, παρά την αυστηρή αντιπρόταση των θεσμών, στην Αθήνα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εξέδιδαν εμπρηστικές ανακοινώσεις περί εμπλοκής με ευθύνη των δανειστών, περί απαράδεκτων αξιώσεων και υπαρκτής πλέον αδυναμίας αποπληρωμής των οφειλομένων. Προσέθεταν μάλιστα ότι αυτό δεν είναι μπλόφα, ούτε εκβιασμός, αλλά ωμή πραγματικότητα. Ας ελπίσουμε ότι ο πρωθυπουργός έχει δίκιο, ότι θα υπάρξει -έστω και την τελευταία στιγμή- συμφωνία και ότι τα υπόλοιπα συνιστούν επικοινωνιακά τερτίπια για εσωτερική κατανάλωση. Αν όμως είναι πιο κοντά στην αλήθεια τα περί κατακόκκινων γραμμών και τα περί ρήξης, που εκτοξεύονται από πολλά κυβερνητικά στελέχη, τι θα γίνει;
Οι δανειστές μας δεν φαίνεται να συνεννοούνται εύκολα ακόμα και με τους νέους διαπραγματευτές της κυβέρνησης. Δεν είναι επίσης καθόλου διατεθειμένοι να δώσουν σε αυτήν την κυβέρνηση κάτι που αρνήθηκαν στην προηγούμενη, κάτι που θα βρίσκεται εκτός των κανόνων της Ευρωζώνης και θα απειλεί, συνεπώς, την ομαλή λειτουργία της. Από την άλλη μεριά, δεν θέλουν επίσης με κανέναν τρόπο να φανεί ότι αυτοί θα οδηγήσουν την Ελλάδα στη χρεοκοπία, με όποιους κινδύνους θα δημιουργήσει ένα τέτοιο πιστωτικό γεγονός και στη συνοχή του ενιαίου νομίσματος.
Διακινδυνεύω μια πρόβλεψη: Οι δανειστές έχουν στα χέρια τους περίπου 20 δισ. από το ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής. Πρόκειται για τα 11 δισ. του ΤΧΣ, για τα 7 δισ. της τρέχουσας δόσης και για τα 2 δισ. των κερδών της ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα. Είχαν την προνοητικότητα να κρατήσουν αυτά τα χρήματα για ώρα ανάγκης, παρά να τα αφήσουν στα χέρια της νέας κυβέρνησης με απρόβλεπτες συνέπειες. Μπορούν, επομένως, τώρα να αναλάβουν τις αποπληρωμές, για λογαριασμό της χώρας, όλων των εξωτερικών οφειλών της (προς ιδιώτες, ΔΝΤ και ΕΚΤ), αφήνοντας στην Ελλάδα την αποκλειστική μέριμνα για τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού της και την πληρωμή μισθών και συντάξεων. Με αυτόν τον τρόπο ούτε πιστωτικό γεγονός επέρχεται ούτε η κυβέρνηση μπορεί να ισχυριστεί ότι εκβιάζεται και οδηγείται στην ασφυξία από τους δανειστές της.
Οπως πολιτεύεται η κυβέρνηση έχει ήδη πρωτογενές έλλειμμα, υπάρχει διαπιστωμένη εσωτερική παύση πληρωμών και είναι μαθηματικά βέβαιον ότι πολύ γρήγορα δεν θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί ούτε στις εσωτερικές υποχρεώσεις της, έστω και απαλλαγμένη από την εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους της. Σε αυτήν την περίπτωση θα καταρρεύσει και οι υπουργοί της πιθανότατα θα φύγουν με ελικόπτερα ή θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη. Θα επέλθει έτσι το τέλος της αριστερής παρένθεσης. Το ίδιο θα συμβεί και αν προχωρήσει στο απονενοημένο διάβημα της εξόδου από το ευρώ, με ακόμα πιο καταστροφικές συνέπειες.
Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον δεν έχουν λάβει υπόψη τους αυτό το ενδεχόμενο. Ας ελπίσουμε ότι θα το συνειδητοποιήσουν και θα αλλάξουν μυαλά. Δεν έχουν όμως ούτε δέκα ημέρες διορία, σύμφωνα με την καταληκτική ημερομηνία της 14ης Ιουνίου, που έθεσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Αναμφισβήτητα βρισκόμαστε στο τέλος του παιχνιδιού.