Οι δημοσκόποι δεν παραλείπουν να υπενθυμίζουν, σε κάθε ευκαιρία, ότι οι δημοσκοπήσεις δεν είναι παρά η πολιτική φωτογραφία της συγκεκριμένης στιγμής. Όταν όμως η πολιτική αυτή φωτογραφία παραμένει επί ενάμισυ χρόνο σχεδόν αναλλοίωτη, τότε το στιγμιαίο μετατρέπεται σε μόνιμη τάση. Μια τέτοια τάση περιορισμού της απήχησής του στην κοινωνία, κατά 40% τουλάχιστον της εκλογικής του δύναμης, αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ από το καλοκαίρι του ?19. Η δεύτερη ευκαιρία που εναγωνίως αναζητά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συχνά με απειλητικό τρόπο, φαίνεται να απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο.
Ωστόσο, η προοπτική μιας δεύτερης ευκαιρίας διακυβέρνησης αποτελεί αυτή τη στιγμή τη μόνη ικανή συγκολλητική ουσία των στελεχών ενός κόμματος που μαζεύτηκαν από τα πέρατα του πολιτικού φάσματος. Άλλωστε, η εξουσία αποτέλεσε και το μοναδικό κίνητρο συσπείρωσης γύρω από την ΠΦΑ ενός αλλοπρόσαλλου ιδεολογικοπολιτικού μείγματος που βρήκε την συνισταμένη έκφρασή του στην λαϊκιστική εκδοχή της πολιτικής. Ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας συνειδητοποιήσει το πρόβλημα, επιχειρεί το τελευταίο διάστημα την αναστροφή του δυσμενούς κλίματος με πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις, σε πολιτικό, επικοινωνιακό και εσωκομματικό επίπεδο.
Σε πολιτικό επίπεδο, μετά την αποτυχία της αρχικής του επιδίωξης να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ μαζικό κόμμα, ο πρώην πρωθυπουργός διαπίστωσε πλέον ότι και η προσθήκη «Προοδευτική Συμμαχία» στον τίτλο δεν ήταν παρά ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα που άφησε αδιάφορο τον προοδευτικό κόσμο. Γι αυτό και κατέφυγε, προς μεγάλη απογοήτευση των ήδη μεταναστευσάντων από το ΠΑΣΟΚ, στην αναζωπύρωση των σεναρίων περί «προοδευτικής διακυβέρνησης» με βασικό συνεταίρο το Κίνημα Αλλαγής. Η πλαγιοκόπηση του ΚΙΝΑΛ γίνεται με την ανοχή πολιτικών που εμφανίζονται διατεθειμένοι να παραγράψουν το πρόσφατο, επώδυνο για τους ίδιους και την παράταξή τους, πολιτικό παρελθόν σε όφελος μελλοντικών τους επιδιώξεων. Κι αυτό το σενάριο δεν θα έχει καλύτερη τύχη από τα προηγούμενα.
Από τακτική σκοπιά ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει να συσπειρώσει, ένα μέρος τουλάχιστον, της εκλογικής του επιρροής με μια κατά μέτωπο σκληρή αντιπολίτευση, καταφεύγοντας ακόμα και σε επιπόλαιες και επικίνδυνες προτάσεις. Η πρόταση για διμερείς συμφωνίες προμήθειας εμβολίων, εκτός της ευρωπαϊκής επιτροπής, είναι χαρακτηριστική. Ταυτόχρονα επιχειρεί να ανασκευάσει τη δημόσια εικόνα του. Με την πρόσφατη δήλωσή του για «ντροπιαστικές εικόνες ακροδεξιάς βίας στο Καπιτώλιο», ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να διαγράψει από τις μνήμες των πολιτών τις πλατείες, τις αγχόνες και τα εμπρηστικά συνθήματα των «αγανακτισμένων» που έστρωσαν στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τον δρόμο για την εξουσία.
Όσο η απογοητευτική εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ θα παγιώνεται, τόσο η εσωκομματική ατμόσφαιρα θα επιβαρύνεται. Οι πάλαι ποτέ ιδεολογικές τάσεις δεν εκφράζουν πλέον παρά συμφέροντα και επιδιώξεις ομάδων που διαγκωνίζονται για την εσωκομματική πρωτοκαθεδρία. Η επιδίωξη του Προέδρου για εκλογή αρχηγού από τη βάση απορρίφθηκε πανηγυρικά ενώ ακόμα και η προεδρική ομάδα διασπάστηκε με τη δημιουργία της νέας τάσης «ΡΕΝΕ» που επιχειρεί να διαχωρίσει τη θέση της από τις πρακτικές της προεδρικής φρουράς, με την οποία ο Τσίπρας είναι άρρηκτα δεμένος.
Μπορεί να υπάρξει ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα; Μπορεί να επιβιώσει ενιαίος ο ΣΥΡΙΖΑ μακριά από την προοπτική της εξουσίας; Σ΄ αυτά τα κρίσιμα, για την επόμενη μέρα, ερωτήματα θα υποχρεωθούν σύντομα να απαντήσουν τα στελέχη του. Έτσι κι αλλιώς η συζήτηση έχει ξεκινήσει συνολικά για το πολιτικό σύστημα της χώρας.
Πηγή: www.tanea.gr