Αν πάρουμε ως σημείο αναφοράς τις εκλογές του Ιουνίου 2012, η ΝΔ έχασε περίπου 500.000 ψήφους, ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν 150.000, το ΠΑΣΟΚ-Ελιά περίπου 300.000, οι ΑΝΕΛ 270.000, η ΔΗΜΑΡ 300.000, το ΚΚΕ 70.000.

Το “Ποτάμι” πήρε 380.000, ο ΛΣ-Χ.Α. 100.000 παραπάνω και ο ΛΑΟΣ 60.000 παραπάνω. Πολλά μικρότερα κόμματα της Δεξιάς, της Αριστεράς και αδιευκρίνιστης θέσης πήραν μερικές χιλιάδες παραπάνω το καθένα. Ψήφισαν 300.000 λιγότεροι. Αν πάρουμε ως σημείο αναφοράς τις εκλογές του Μαΐου 2012, η ΝΔ πήρε τα ίδια, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε 500.000, το ΠΑΣΟΚ-Ελιά έχασε περίπου 400.000, οι ΑΝΕΛ έχασαν 470.000, η ΔΗΜΑΡ 300.000 και το ΚΚΕ 200.000. Ο ΛΣ-Χ.Α. πήρε 100.000 παραπάνω και ο ΛΑΟΣ είναι στα ίδια. Επειδή στις περιφερειακές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 19%, το ΚΚΕ 8,8% και ο ΛΣ-Χ.Α. 8,1%, τα μόνα κόμματα που κατέβασαν συνδυασμούς παντού, ήταν μάλλον λάθος που οι εκλογές έγιναν τη δεύτερη Κυριακή. Ό,τι έγινε, έγινε…

Οι ευρωεκλογές θεωρούνται εκλογές δεύτερης τάξης. Υποτίθεται ότι η συμμετοχή είναι χαμηλότερη (δεν ισχύει στην περίπτωσή μας) και το ενδιαφέρον περιορισμένο, επειδή το αντικείμενο των εκλογών δεν είναι η εκλογή κυβέρνησης αλλά αντιπροσώπων στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Βγάλαμε 21. Πέντε στο Λαϊκό κόμμα, οκτώ στο κόμμα της Αριστεράς, τέσσερις στο σοσιαλιστικό και τέσσερις θα δούμε πού. Κανονικά εδώ θα σταματούσε η συζήτηση, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν νόμιζε ότι το 1,5 εκατομμύριο ψήφων που πήρε είναι πλειοψηφία στα 5,7 εκατομμύρια έγκυρων ψηφοδελτίων. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποθέτει, αχ αυτός ο υποθετικός λόγος, ότι, αν είχαν γίνει βουλευτικές εκλογές, θα είχε πάρει αρκετές έδρες, ώστε να γίνει κυβέρνηση. Αν είχαν γίνει βουλευτικές εκλογές και είχαν πάρει τα κόμματα ό,τι πήραν στις ευρωεκλογές, η κατανομή εδρών θα ήταν: ΣΥΡΙΖΑ 130, ΝΔ 69, ΠΑΣΟΚ-Ελιά 24, ΑΝΕΛ 11, ΛΣ-Χ.Α. 28, ΚΚΕ 18 και “Ποτάμι” 20. Ξεχνά να πει με ποιους θα έκανε κυβέρνηση, αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία, που θα τη συζητήσουμε, όταν γίνουν βουλευτικές εκλογές. Όπως είναι τα πράγματα, ο καθένας πρέπει να λέει με ποιους και με ποιο πρόγραμμα θα συνεργάζεται.

Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση, όπως έλεγε και ο μεγάλος τιμονιέρης. Η ουσία του θέματος είναι ότι χρειάζεται εθνικό σχέδιο -μεροδούλι, μεροφάι η χώρα δεν θα επιβιώσει. Χρειάζονται θεσμικές τομές με κεντρικό το κομματικό σύστημα, που φαίνεται να είναι σε αδιέξοδο. Γενναίες αλλαγές στον εκλογικό νόμο με ενίσχυση των συνεργασιών. Φτάσαμε στο σημείο όπου πρέπει να απαλλαγούμε από τον εκβιασμό διαδοχικών εκλογών. Όμως και αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να συζητήσουμε σοβαρά. Και δυστυχώς δεν συζητάμε τίποτα σοβαρά…